DOI Artikel:
Ektheseis peri tōn anaskaphōn tēs Etaireias
DOI Artikel:Sōtēriadēs, Geōrgios: Anaskaphē dyo tymbōn para tēn Chairōneian
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14757#0060
54 Πρακτικά τοϋ 1902
ήγωνίσθησαν πρός τον Άλέξανδρον και πρός το άριστερόν των
Μακεδόνων.
Εις το δεύτερον δέ σημεΐον, άν ή μάχη όλως δέν συνήφθη υπό
τά τείχη της Χαιρώνειας, άλλ' ίκανώς άνατολικώτερα αύτής
μεταξύ του βραχώδους Θούριου δρους (εγγύς του χωρίου Μπρά-
μαγα) και τοϋ Κηφισού, παραρρέοντος ένταΰθα τήν κεντρικην βρα-
χώδη και ύψηλην παρειάν του Ακοντίου. Είνε γνωστόν έκ του
Πλουτάρχου έν βίω Σύλλα, δτι ένταΰθα συνεκροτήθησαν αί μά-
χαι μεταξύ 'Ρωμαίων και Μιθριδατικών έν έτει 86 πρό Χρίστου.
Την δευτέραν ταύτην ύπόθεσιν έκαμα παντάπασιν έναντίως
πρός τάς επικρατούσας ίστορικάς ιδέας, καθ' ας τό άριστερόν
των Ελλήνων κέρας ( Αθηναίοι) πρέπει δήθεν να θεωρηθή έξά-
παντος στηριχθέν εις τά οχυρώματα τής πόλεως Χαιρώνειας.
Άλλ' ητο άδύνατον νά δεχθώ, ότι ή ελληνική παράταξις έστή-
ριζε τά νώτα εις τήν νοτίαν λοφοσειράν τής πεδιάδος, όπως θέλει
ό Κούρτιος, στρέφουσα τό μέτωπον πρός βορράν.
Ύπελείπετο λοιπόν μία μόνον έτι ύπόθεσις: η ότι ή ελληνική
παράταξις έκλεισε τήν πεδιάδα μεταξύ Χαιρώνειας και Κηφι-
σού, στρέφουσα μέτωπον πρός δυσμάς" η ότι ή μάχη δέν συνε-
κροτήθη παρά τήν Χαιρώνειαν, άλλά κατά τό στενώτερον μέρος
τής πεδιάδος, ώς προεϊπον. Ή πόλις Χαιρώνεια άνεμίχθη εις τον
τοπογραφικάν καθορισμάν τής μάχης, μόνον ένεκα άμφιβόλου
τινός πληροφορίας τού Πλουτάρχου, όστις τό δνομα του ρυα-
κίου τής Χαιρώνειας Αϊμωνος έτυμολογεΐ παρά τά χυθέ.ν έν τη"
• μάχγι αίμα.
Κατά πρώτον λοιπόν ήρεύνησα πανταχού παρά τον Κηφισάν
απέναντι τής Χαιρώνειας, μήπως άνεύρω τι λείψανον μηνύον
κατά τινα τρόπον τό Πολυάνδριον. Εξετάζων δέ τό έδαφος
έπείσθην, ότι άν ήτο τούτο είτε τύμβος είτε περίβολος τις, έξά-
παντος ήθελε καταλίπει διακριτικόν τι γνώρισμα τής ύπάρξεώς
του' ώς μεν τύμβος, άνύψωσίν τινα του εδάφους, ώς δέ περίβο-
λος, λείψανα οιαδήποτε αύτοϋ, διότι ή καλλιεργούμενη και πολ-
λαχώς διά διωρύγων, τάφρων και χανδάκων διασχιζομένη έκτα-
σις των άγρών επιτρέπει τήν βήμα πρός βήμα άνίχνευσιν τοϋ
έδάφους.
ήγωνίσθησαν πρός τον Άλέξανδρον και πρός το άριστερόν των
Μακεδόνων.
Εις το δεύτερον δέ σημεΐον, άν ή μάχη όλως δέν συνήφθη υπό
τά τείχη της Χαιρώνειας, άλλ' ίκανώς άνατολικώτερα αύτής
μεταξύ του βραχώδους Θούριου δρους (εγγύς του χωρίου Μπρά-
μαγα) και τοϋ Κηφισού, παραρρέοντος ένταΰθα τήν κεντρικην βρα-
χώδη και ύψηλην παρειάν του Ακοντίου. Είνε γνωστόν έκ του
Πλουτάρχου έν βίω Σύλλα, δτι ένταΰθα συνεκροτήθησαν αί μά-
χαι μεταξύ 'Ρωμαίων και Μιθριδατικών έν έτει 86 πρό Χρίστου.
Την δευτέραν ταύτην ύπόθεσιν έκαμα παντάπασιν έναντίως
πρός τάς επικρατούσας ίστορικάς ιδέας, καθ' ας τό άριστερόν
των Ελλήνων κέρας ( Αθηναίοι) πρέπει δήθεν να θεωρηθή έξά-
παντος στηριχθέν εις τά οχυρώματα τής πόλεως Χαιρώνειας.
Άλλ' ητο άδύνατον νά δεχθώ, ότι ή ελληνική παράταξις έστή-
ριζε τά νώτα εις τήν νοτίαν λοφοσειράν τής πεδιάδος, όπως θέλει
ό Κούρτιος, στρέφουσα τό μέτωπον πρός βορράν.
Ύπελείπετο λοιπόν μία μόνον έτι ύπόθεσις: η ότι ή ελληνική
παράταξις έκλεισε τήν πεδιάδα μεταξύ Χαιρώνειας και Κηφι-
σού, στρέφουσα μέτωπον πρός δυσμάς" η ότι ή μάχη δέν συνε-
κροτήθη παρά τήν Χαιρώνειαν, άλλά κατά τό στενώτερον μέρος
τής πεδιάδος, ώς προεϊπον. Ή πόλις Χαιρώνεια άνεμίχθη εις τον
τοπογραφικάν καθορισμάν τής μάχης, μόνον ένεκα άμφιβόλου
τινός πληροφορίας τού Πλουτάρχου, όστις τό δνομα του ρυα-
κίου τής Χαιρώνειας Αϊμωνος έτυμολογεΐ παρά τά χυθέ.ν έν τη"
• μάχγι αίμα.
Κατά πρώτον λοιπόν ήρεύνησα πανταχού παρά τον Κηφισάν
απέναντι τής Χαιρώνειας, μήπως άνεύρω τι λείψανον μηνύον
κατά τινα τρόπον τό Πολυάνδριον. Εξετάζων δέ τό έδαφος
έπείσθην, ότι άν ήτο τούτο είτε τύμβος είτε περίβολος τις, έξά-
παντος ήθελε καταλίπει διακριτικόν τι γνώρισμα τής ύπάρξεώς
του' ώς μεν τύμβος, άνύψωσίν τινα του εδάφους, ώς δέ περίβο-
λος, λείψανα οιαδήποτε αύτοϋ, διότι ή καλλιεργούμενη και πολ-
λαχώς διά διωρύγων, τάφρων και χανδάκων διασχιζομένη έκτα-
σις των άγρών επιτρέπει τήν βήμα πρός βήμα άνίχνευσιν τοϋ
έδάφους.