DOI Artikel:
Skias, Andreas: Anaskaphai en Korinthō
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19794#0150
146 ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΤ 1906
καθιστώσα βεβαίαν την θέσιν των πυλών της αρχαίας πόλεως,
τό δέ αί δύο ύπό Παυσανίου (II, 3,2 και 4) μνημονευόμεναι
όδο\ αί άγουσαι εκ. της αγοράς έπϊ Λε^αίου, ών τινά μεν
λείψανα ήσαν φανερά, τινά δέ ήσαν γνωστά εις πολλούς των έπι-
χωρίων σκάψαντας αυτόθι είτε προς καλλιέργειαν της γης είτε
παρανόμως προς εΰρεσιν αρχαίων τάφων, μή φοβούμενους τι-
μωρίαν τινά ένεκα των ατελειών τοΰ έως τότε ισχύοντος περί
αρχαιοτήτων νόμου. (Πρβλ. Πρακτικά 1892 σελ. 112 έξ.).
Βραδύτερον Ιν έτει 1896 και εφεξής επί δεκαετίαν ή έν Αθή-
ναις Αμερικανική αρχαιολογική σχολή έπεχείοησεν έκτεταμένας
και ίκανώς εΰτυχεΐί άνασκαφάς, καθ'άς άνεκαλύφθη όδός τις αρ-
χαία μετά θεμελίων οικοδομήματος διερχομένου υπεράνω αυτής
και άλλα άρν/αΐα κτίσματα πολλά και λόγου άξια, τό δ'είρη-
μένον έπϊ της όδοΰ οικοδόμημα φαινόμενον ότι εϊνε πρόπυλον
παρέσχεν εις τούς Αμερικανούς αρχαιολόγους τό ένδόσιμον νά
βεβαιώσωσιν ευθύς άπό του πρώτου έτους της άνακαλύψεως ότι
ευρέθη ή θέσις της αρχαίας αγοράς (1). Κατόπιν ευρέθη και ή
πολυτελής μετά |ς ίν τω βράχω λελαξευμένων οικημάτων κα-
τεσκευασμένη κρήνη, ής ή κατασκευή έφάνη όμοια προς τήν παρά
τφ Παυσανία (2) περιγραφήν τής Πειρήνης, δύο δ' έπιγραφαί εύ-
ρεθεϊσαι ή μεν £ν τω περιβάλω αύτής, ή δε πλησίον αΰτοΰ (3) έπι-
στοποίησαν τήν ταυτότητα τής κρήνης ταύτης προς τήν άργαίαν
(1) "Ιδε ΡίίίββηΙΙι αηηυβΙ ΓβροιΊ οί (Ιιβ Απιοποαιι βοΐιοοΐ οΓ οΙ&588ίοειΙ
8ΐϋ(1ίβ8 3.1 ΑΐΙΐ6Π8 1895-1896 σελ. 30 εξ. Πρδλ. και τάς λοιπάς περί της
ανασκαφής εκθέσεις και διατριοάς εν τοις ακόλουθοι; τόμοις τοΰ περιοδικού Απβ-
γ103.Π ϊουΐ'η&Ι Οί ΑΐΌΐΐαβοΙο^, ών τελευταία αέχρι τοϋ νυν εϊνε ί) έν το'μω Χ
(8β00Πά 86ΙΪ68, 1906) σελ. 17 εξ. Πλην τούτων Ιγω δπ' δψιν και φωτογρα-
φίας δυο σχεδιαγραφηρ.«των, ας μοι παρέσχε φιλοφρο'νως ό έκπονήσας αυτά κα-
λός τε κάγαθός, λίαν προώρως δέ δυστυχώς αποθανών διευθυντής της Αμερικά-
νικης σχολής Τ. "\ν. ΗββίΊΐι&ηοβ.
(2) II, 3, 3: κεκόσμηται δέ ή πηγή λίθω λευκώ, και πεποιημενα εστίν οική-
ματα σπηλαίοις κατά ταύτα, έξ ών τό ϋδωρ ές κρήνην ΰπαιθρον ρεΐ.
(3) Αωβποαη ,{οιιι·η. οί ΑιόΙι. II 8βΓ. νοί. 4 (1900) σελ. 238 = Οοτρ.
ΪΠ80Γ. Ο Γ. Ρθίοροη. I η° 1606: τόν όρώιιενον, ό'ντα κόσμον τη Πειρήνη πα-.
Αυτόθι η° 1604: Στήσε Ζέ μ' εΐν Έφύρ[η] Πιρηνίδος βγχ[1 £εέΟρων] τήδε.
Τρίτη Ιπιγραφή αΰτόθι ευρεθείσα και έπϊ βάσεως άνδριάντος τής συζύγου Ήρώ-
δου τοΰ Αττικού "Ρηγίλλης έγκεχαραγμε'νη (Αυτόθι η° 1599) αναφέρει οτι
Γστατο «παρά χεύματι πηγών».
καθιστώσα βεβαίαν την θέσιν των πυλών της αρχαίας πόλεως,
τό δέ αί δύο ύπό Παυσανίου (II, 3,2 και 4) μνημονευόμεναι
όδο\ αί άγουσαι εκ. της αγοράς έπϊ Λε^αίου, ών τινά μεν
λείψανα ήσαν φανερά, τινά δέ ήσαν γνωστά εις πολλούς των έπι-
χωρίων σκάψαντας αυτόθι είτε προς καλλιέργειαν της γης είτε
παρανόμως προς εΰρεσιν αρχαίων τάφων, μή φοβούμενους τι-
μωρίαν τινά ένεκα των ατελειών τοΰ έως τότε ισχύοντος περί
αρχαιοτήτων νόμου. (Πρβλ. Πρακτικά 1892 σελ. 112 έξ.).
Βραδύτερον Ιν έτει 1896 και εφεξής επί δεκαετίαν ή έν Αθή-
ναις Αμερικανική αρχαιολογική σχολή έπεχείοησεν έκτεταμένας
και ίκανώς εΰτυχεΐί άνασκαφάς, καθ'άς άνεκαλύφθη όδός τις αρ-
χαία μετά θεμελίων οικοδομήματος διερχομένου υπεράνω αυτής
και άλλα άρν/αΐα κτίσματα πολλά και λόγου άξια, τό δ'είρη-
μένον έπϊ της όδοΰ οικοδόμημα φαινόμενον ότι εϊνε πρόπυλον
παρέσχεν εις τούς Αμερικανούς αρχαιολόγους τό ένδόσιμον νά
βεβαιώσωσιν ευθύς άπό του πρώτου έτους της άνακαλύψεως ότι
ευρέθη ή θέσις της αρχαίας αγοράς (1). Κατόπιν ευρέθη και ή
πολυτελής μετά |ς ίν τω βράχω λελαξευμένων οικημάτων κα-
τεσκευασμένη κρήνη, ής ή κατασκευή έφάνη όμοια προς τήν παρά
τφ Παυσανία (2) περιγραφήν τής Πειρήνης, δύο δ' έπιγραφαί εύ-
ρεθεϊσαι ή μεν £ν τω περιβάλω αύτής, ή δε πλησίον αΰτοΰ (3) έπι-
στοποίησαν τήν ταυτότητα τής κρήνης ταύτης προς τήν άργαίαν
(1) "Ιδε ΡίίίββηΙΙι αηηυβΙ ΓβροιΊ οί (Ιιβ Απιοποαιι βοΐιοοΐ οΓ οΙ&588ίοειΙ
8ΐϋ(1ίβ8 3.1 ΑΐΙΐ6Π8 1895-1896 σελ. 30 εξ. Πρδλ. και τάς λοιπάς περί της
ανασκαφής εκθέσεις και διατριοάς εν τοις ακόλουθοι; τόμοις τοΰ περιοδικού Απβ-
γ103.Π ϊουΐ'η&Ι Οί ΑΐΌΐΐαβοΙο^, ών τελευταία αέχρι τοϋ νυν εϊνε ί) έν το'μω Χ
(8β00Πά 86ΙΪ68, 1906) σελ. 17 εξ. Πλην τούτων Ιγω δπ' δψιν και φωτογρα-
φίας δυο σχεδιαγραφηρ.«των, ας μοι παρέσχε φιλοφρο'νως ό έκπονήσας αυτά κα-
λός τε κάγαθός, λίαν προώρως δέ δυστυχώς αποθανών διευθυντής της Αμερικά-
νικης σχολής Τ. "\ν. ΗββίΊΐι&ηοβ.
(2) II, 3, 3: κεκόσμηται δέ ή πηγή λίθω λευκώ, και πεποιημενα εστίν οική-
ματα σπηλαίοις κατά ταύτα, έξ ών τό ϋδωρ ές κρήνην ΰπαιθρον ρεΐ.
(3) Αωβποαη ,{οιιι·η. οί ΑιόΙι. II 8βΓ. νοί. 4 (1900) σελ. 238 = Οοτρ.
ΪΠ80Γ. Ο Γ. Ρθίοροη. I η° 1606: τόν όρώιιενον, ό'ντα κόσμον τη Πειρήνη πα-.
Αυτόθι η° 1604: Στήσε Ζέ μ' εΐν Έφύρ[η] Πιρηνίδος βγχ[1 £εέΟρων] τήδε.
Τρίτη Ιπιγραφή αΰτόθι ευρεθείσα και έπϊ βάσεως άνδριάντος τής συζύγου Ήρώ-
δου τοΰ Αττικού "Ρηγίλλης έγκεχαραγμε'νη (Αυτόθι η° 1599) αναφέρει οτι
Γστατο «παρά χεύματι πηγών».