DOI Artikel:
Skias, Andreas: Anaskaphai en Korinthō
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19794#0151
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1906
147
Πειρήνην, κειμένην πλησίον των προπυλαίων τής άγοράς κατά
Παυσανίαν. Τούτων ένεκα οί Αμερικανοί αρχαιολόγοι θεωρή-
σαντες τα είρημένα τρία τοπογραφικά σημεία, ήτοι τα προπύ-
λαια της άγοράς, την δι'αυτών διερχομένην όδόν έπι Λεχαίου
και την Πειρήνην ώς ασφαλώς δεδομένα, μετεχειρίσθησαν αύτά
ώς αφετηρίας προς καθορισμόν τών λοιπών αυτόθι ευρεθέντων
κτισμάτων κατά την περιγραφήν του Παυσανίου, ήδιαφόρησαν
δέ προς τά ύπ'έμοΰ βεβαιωθέντα έτερα τοπογραφικά σημεία,
ητοι τάς δύο έπί Λεχαίου όδούς καΐ τάς πύλας της πόλεως. Τό
έπ' έμοϊ όμως νομίζων τάς εΐρημένας δύο όδούς και τάς πύλας
ώς ασφαλή τοπογραφικά σημεία ήξίωσα άπ' άρχής νά λαμβά-
νωνται ταύτα μάλιστα πρό παντός άλλου ώς άφετηρίαι πρός όρι-
σμόν τών έν τή ανασκαφή τών Αμερικανών ευρισκομένων κτισμά-
των, και έάν τινα νεωστί ευρεθέντα τοπογραφικά σημεία φαίνωνται
ασυμβίβαστα πρός τά πρότερον γνωστά, νά εξετάζεται τίνα τών
αντιτιθεμένων πρέπει νά θεωρηθώσιν ώς βεβαιότερα. Προς έναρ-
γεστέραν κατάδειξιν τούτου και άσφαλέστερον έ'λεγχον της έμής
γνώμης προέτεινα πρό πολλών ετών τή Αρχαιολογική Εται-
ρεία νά άναλάβη την δαπάνην της εξεργασίας τοπογραφικού χάρ-
του της περιοχής τής αρχαίας Κορίνθου άπό τών προπόδων του
Ακροκορίνθου μέχρι τής θαλάσσης και τής εκτελέσεως ανασκα-
φής τίνος πρός άποκάλυψιν μέρους τινός τών οδών, ων είχον πα-
ρατηρήσει ίχνη, και τών μακρών τειχών, ων την θέσιν ένόμιζον
μετά ικανής πιθανότητος εύρημένην (πρβλ. Πρακτικά 1892 σελ.
116). Τό Συμβούλιον τής Αρχαιολογικής Εταιρείας ενέκρινε
την πρότασιν και έζήτησε παρά τής Α. Υ. του Διαδόχου ώς
γενικού διοικητού τοϋ στρατού νά άναθέση εις τινα τών αξιω-
ματικών την έκπόνησιν του εΐρημένου χάρτου, ή δ' Α. Υ. προ-
θύμως αποδεχθείς την αϊτν,σιν ταύτην ανέθεσε τό έργον εις τόν
ύπολοχαγόν τοϋ πυροβολικού κ. Κ. Μαζαράκην Αΐνιάνα. "Ενεκα
όμως πολλών παρεμπεσόντων κωλυμάτων έβράδυνε πολύ και ή
έκπόνησις του χάρτου και ετι μάλλον ή έκτέλεσις τής ύπ' έμοΰ
προταθείσης ανασκαφής. Ούτως ό μέν χάρτης έπερατώθη έν έ'τει
1903 μετά λίαν επαινετής αληθώς επιμελείας και ευσυνειδησίας
147
Πειρήνην, κειμένην πλησίον των προπυλαίων τής άγοράς κατά
Παυσανίαν. Τούτων ένεκα οί Αμερικανοί αρχαιολόγοι θεωρή-
σαντες τα είρημένα τρία τοπογραφικά σημεία, ήτοι τα προπύ-
λαια της άγοράς, την δι'αυτών διερχομένην όδόν έπι Λεχαίου
και την Πειρήνην ώς ασφαλώς δεδομένα, μετεχειρίσθησαν αύτά
ώς αφετηρίας προς καθορισμόν τών λοιπών αυτόθι ευρεθέντων
κτισμάτων κατά την περιγραφήν του Παυσανίου, ήδιαφόρησαν
δέ προς τά ύπ'έμοΰ βεβαιωθέντα έτερα τοπογραφικά σημεία,
ητοι τάς δύο έπί Λεχαίου όδούς καΐ τάς πύλας της πόλεως. Τό
έπ' έμοϊ όμως νομίζων τάς εΐρημένας δύο όδούς και τάς πύλας
ώς ασφαλή τοπογραφικά σημεία ήξίωσα άπ' άρχής νά λαμβά-
νωνται ταύτα μάλιστα πρό παντός άλλου ώς άφετηρίαι πρός όρι-
σμόν τών έν τή ανασκαφή τών Αμερικανών ευρισκομένων κτισμά-
των, και έάν τινα νεωστί ευρεθέντα τοπογραφικά σημεία φαίνωνται
ασυμβίβαστα πρός τά πρότερον γνωστά, νά εξετάζεται τίνα τών
αντιτιθεμένων πρέπει νά θεωρηθώσιν ώς βεβαιότερα. Προς έναρ-
γεστέραν κατάδειξιν τούτου και άσφαλέστερον έ'λεγχον της έμής
γνώμης προέτεινα πρό πολλών ετών τή Αρχαιολογική Εται-
ρεία νά άναλάβη την δαπάνην της εξεργασίας τοπογραφικού χάρ-
του της περιοχής τής αρχαίας Κορίνθου άπό τών προπόδων του
Ακροκορίνθου μέχρι τής θαλάσσης και τής εκτελέσεως ανασκα-
φής τίνος πρός άποκάλυψιν μέρους τινός τών οδών, ων είχον πα-
ρατηρήσει ίχνη, και τών μακρών τειχών, ων την θέσιν ένόμιζον
μετά ικανής πιθανότητος εύρημένην (πρβλ. Πρακτικά 1892 σελ.
116). Τό Συμβούλιον τής Αρχαιολογικής Εταιρείας ενέκρινε
την πρότασιν και έζήτησε παρά τής Α. Υ. του Διαδόχου ώς
γενικού διοικητού τοϋ στρατού νά άναθέση εις τινα τών αξιω-
ματικών την έκπόνησιν του εΐρημένου χάρτου, ή δ' Α. Υ. προ-
θύμως αποδεχθείς την αϊτν,σιν ταύτην ανέθεσε τό έργον εις τόν
ύπολοχαγόν τοϋ πυροβολικού κ. Κ. Μαζαράκην Αΐνιάνα. "Ενεκα
όμως πολλών παρεμπεσόντων κωλυμάτων έβράδυνε πολύ και ή
έκπόνησις του χάρτου και ετι μάλλον ή έκτέλεσις τής ύπ' έμοΰ
προταθείσης ανασκαφής. Ούτως ό μέν χάρτης έπερατώθη έν έ'τει
1903 μετά λίαν επαινετής αληθώς επιμελείας και ευσυνειδησίας