DOI Artikel:
Adamantiu, Adamantios: Ergasiai eis Mysthran (1906)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19794#0175
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1906 171
ενός βουνοΰ διχορύμβου του Πάρνωνος άπόρθητον τό κάστρον
του Γερακίου. Έπί των ορέων εκείνων, τά όποια έδέσποζον της
πεδιάδος του "Ελους, και των κατεσπαρμένων Ιπ' αυτών φυλών,
έστησαν οί Παλαιολόγοι τό τελευταΐον έρεισμα του δεσποτάτου
του Μορε'ως, δεύτερον Μυσθράν και άντανάκλασιν αύτοΰ εις την
τέχνην. Ούτω και έπί τών ποδών τοΰ Ταϋγέτου την πρωτεύου-
σαν τοΰ δεσποτάτου έφιλοτιμήθησαν οί δεσπόται νά έγείρωσι
μίαν μικράν Κωνσταντινούπολη, ίνδαλμα της αΰτοκρατορι/.ής
αύλής κ«ί της τέχνης της Βασιλίδος τών πόλεων.
Εντός του κάστρου, τοΰ επί της μιας άκρας τοΰ βουνοΰ
έκτισμένου, εις την απέναντι κορυφήν, κάτω εις την σημερινήν
κωμόπολιν,— πλήθος ναών καταγραφών, άξιων πάσης σπουδής
δια τάς τοιχογραφίας και μάλιστα τά κοσμήματα και εμβλή-
ματα, εγείρονται ακόμη, ώς μάρτυρες λησμονημένοι, άλλα πο-
λύτιμοι της άνθήσεως τοΰ Γερακίου κατά τόν ιδ' και ιε' αιώνα.
ΟΰδεΙς τών περιηγητών, προγενεστέρων ή μεταγενεστέρων μνη-
μονεύει την σημαντικήν ταύτην έστίαν φραγκοβυζαντινής τέχνης
και βίου εντόνου, ή όποία περιέκλεισε και περιέθαλψε την άνα-
γεννηθεϊσαν έλληνικην ψυχήν τών ορέων της Πελοποννήσου κατά
τάς ημέρας αΰτάς, κατά τάς όποιας Ιπιπτεν ό τελευταίος βασι-
λεύς τοΰ Βυζαντίου.
Μεταβάς έκ τοΰ Μυσθρα τόν παρελθόντα αΰγουστον διέτριψα
εις τό Γεράκι έπί τρεις εβδομάδας, κατά τάς όποιας έμελέ-
τησα πάντα τά έκεΐ μεσαιωνικά μνημεία ώς και τά έν τοις
περιχώροις, άντέγραψα τάς έπιγραφάς, άπετύπωσα εις πανο-
μοιότυπα και εις έ'κτυπα έπιγραφάς και κοσμήματα παντοία,
έφωτογράφησα τους καλλίστους ναούς και τοιχογραφίας. Χαί-
ρων δ' άνεκάλυπτον άνά παν βήμα όπόσου λόγου άξια ζητή-
ματα τεχνικά και ιστορικά προβάλλει εις τόν έρευνητήν τό εν-
τελώς άγνοούμενον τοΰτο κέντρον μεσαιωνικής τέχνης και βίου,
τό όποιον θέλω καταστήσει άντικείμενον έρεύνης ειδικής τεχνικής
και ιστορικής (1).
Περί την τεταραγμένην ταύτην έποχήν τοΰ Πελοποννησιακού
(1) Περί της εις Μκσθραν και Γεράκι αποστολής ρ,ου βλ. 2πνρ. ΖΓ. Αάμ,
προν, Νέος 'Ελληνομνήμων, τ. Γ', 1906, σ. 499.
ενός βουνοΰ διχορύμβου του Πάρνωνος άπόρθητον τό κάστρον
του Γερακίου. Έπί των ορέων εκείνων, τά όποια έδέσποζον της
πεδιάδος του "Ελους, και των κατεσπαρμένων Ιπ' αυτών φυλών,
έστησαν οί Παλαιολόγοι τό τελευταΐον έρεισμα του δεσποτάτου
του Μορε'ως, δεύτερον Μυσθράν και άντανάκλασιν αύτοΰ εις την
τέχνην. Ούτω και έπί τών ποδών τοΰ Ταϋγέτου την πρωτεύου-
σαν τοΰ δεσποτάτου έφιλοτιμήθησαν οί δεσπόται νά έγείρωσι
μίαν μικράν Κωνσταντινούπολη, ίνδαλμα της αΰτοκρατορι/.ής
αύλής κ«ί της τέχνης της Βασιλίδος τών πόλεων.
Εντός του κάστρου, τοΰ επί της μιας άκρας τοΰ βουνοΰ
έκτισμένου, εις την απέναντι κορυφήν, κάτω εις την σημερινήν
κωμόπολιν,— πλήθος ναών καταγραφών, άξιων πάσης σπουδής
δια τάς τοιχογραφίας και μάλιστα τά κοσμήματα και εμβλή-
ματα, εγείρονται ακόμη, ώς μάρτυρες λησμονημένοι, άλλα πο-
λύτιμοι της άνθήσεως τοΰ Γερακίου κατά τόν ιδ' και ιε' αιώνα.
ΟΰδεΙς τών περιηγητών, προγενεστέρων ή μεταγενεστέρων μνη-
μονεύει την σημαντικήν ταύτην έστίαν φραγκοβυζαντινής τέχνης
και βίου εντόνου, ή όποία περιέκλεισε και περιέθαλψε την άνα-
γεννηθεϊσαν έλληνικην ψυχήν τών ορέων της Πελοποννήσου κατά
τάς ημέρας αΰτάς, κατά τάς όποιας Ιπιπτεν ό τελευταίος βασι-
λεύς τοΰ Βυζαντίου.
Μεταβάς έκ τοΰ Μυσθρα τόν παρελθόντα αΰγουστον διέτριψα
εις τό Γεράκι έπί τρεις εβδομάδας, κατά τάς όποιας έμελέ-
τησα πάντα τά έκεΐ μεσαιωνικά μνημεία ώς και τά έν τοις
περιχώροις, άντέγραψα τάς έπιγραφάς, άπετύπωσα εις πανο-
μοιότυπα και εις έ'κτυπα έπιγραφάς και κοσμήματα παντοία,
έφωτογράφησα τους καλλίστους ναούς και τοιχογραφίας. Χαί-
ρων δ' άνεκάλυπτον άνά παν βήμα όπόσου λόγου άξια ζητή-
ματα τεχνικά και ιστορικά προβάλλει εις τόν έρευνητήν τό εν-
τελώς άγνοούμενον τοΰτο κέντρον μεσαιωνικής τέχνης και βίου,
τό όποιον θέλω καταστήσει άντικείμενον έρεύνης ειδικής τεχνικής
και ιστορικής (1).
Περί την τεταραγμένην ταύτην έποχήν τοΰ Πελοποννησιακού
(1) Περί της εις Μκσθραν και Γεράκι αποστολής ρ,ου βλ. 2πνρ. ΖΓ. Αάμ,
προν, Νέος 'Ελληνομνήμων, τ. Γ', 1906, σ. 499.