DOI Artikel:
Ekthesis peri tōn anaskaphōn tēs Etaireias
DOI Artikel:Papabasileios, Georgios A.: Anaskaphai en Euboia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14759#0114
112
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1908
Ενταύθα εύρέθη ναός Ρωμαϊκών χρόνων, δστις, ώς δη-
λοϊ ή διά τρυπάνου των λίθων κατεργασία και ή ύπδ τήν
στρώσιν τοΰ τε σηκού και τής εύθυντηρίας εύρεθεϊσα σκιρά-
σβεστος, εϊνε τών χρόνων τών’Αντωνίνων. Είχε περίστασιν,
ής έκάστη πλευρά εϊχεν επτά κίονας (ίδ.πίν.Α'), ώς έγένετο
ήμϊν δήλον έκ τοΰ ακατέργαστου τών θέσεων, έφ’ών οΰτοι
εκειντο.Τοΰ μοναδικού ίσως διά τδ σχήμα τούτου ναού, εις
ον ανέβαινέ τις διά τεσσάρων βαθμιδών, διεσώθη ολόκληρος
ή βάσις μέχρι του στυλοβάτου κα'ι μέρος τοΰ σηκού (ίδ- πίν.
Α' κα'ι Β'). Πρδ ς τούτοις διεσώθησαν τεμάχια μεγάλα τού
θριγκού, μέρος ιωνικού κιονοκράνου , γωνιαίος λίθος τής
στέγης καϊ βάσις τετράγωνος κίονος (ϊδ. πίν. Γ'), έξ ών όρ-
μώμενος δ τά παρατιθέμενα σχέδια ποιήσας διδάκτωρ τής
φιλολογίας κ. Βερσάκης ήδυνήθη νά άναπαραστήση αύτόν,
οΐός ποτέ ήτο (ϊδ. πίν. Δ', Ε'). Τούς κίονας άναπαρέστησεν
ό κ. Βερσάκης λείους, άνευ ραβδώσεων, όρμηθεις έκ τινων
έν τώ λιμένι εΰρεθέντων τοιούτων, οίτινες πολύ πιθανόν
έντεύθεν έλήφθησαν, ίνα αλλαχού που κομισθώσιν. "Αν
ή εύρεθεϊσα ώσαύτως έν τώ λιμένι και νύν έν τώ δημαρ-
χεία» Καρύστου άποκειμένη έπιγραφή, ής τά γράμματα εινε
τών χρόνων τών Άντωνίνων, εντεύθεν έλήφθη, ώς κα'ι οί
κίονες κα'ι πολλο'ι τών λίθων, οίτινες νύν είσ'ιν έκτισμένοι
επί τού ένετικού πύργου τού κοινώς Μπούρτζι καλουμέ-
νου, τότε ό ναός ούτος ήτο ιερός τού Απόλλωνος καί τής
Άρτέμιδος.
Επανερχόμενοι δι’ Άλιβερίου εις Χαλκίδα έξητάσαμεν
δύο φυσικά σπήλαια όντα έν Θαρουνίοις. Τούτων το μεν
Σκοτεινή καλούμενον κεϊται 3/ι τής ώρας, πριν φθάσωμεν
εις τήν κώμην, τδ δέ έτερον ύπεράνω αύτής πρδς βορράν,
μόλις πρδ έτους γενόμενον γνωστόν, επειδή ή είσοδος αύ-
τού ήτο κεκαλυμμένη’ άμφότερα ταύτα τά σπήλαια όντα
πλήρη σταλακτιτών, οίτινες σχηματίζουσι στύλους ή κο-
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1908
Ενταύθα εύρέθη ναός Ρωμαϊκών χρόνων, δστις, ώς δη-
λοϊ ή διά τρυπάνου των λίθων κατεργασία και ή ύπδ τήν
στρώσιν τοΰ τε σηκού και τής εύθυντηρίας εύρεθεϊσα σκιρά-
σβεστος, εϊνε τών χρόνων τών’Αντωνίνων. Είχε περίστασιν,
ής έκάστη πλευρά εϊχεν επτά κίονας (ίδ.πίν.Α'), ώς έγένετο
ήμϊν δήλον έκ τοΰ ακατέργαστου τών θέσεων, έφ’ών οΰτοι
εκειντο.Τοΰ μοναδικού ίσως διά τδ σχήμα τούτου ναού, εις
ον ανέβαινέ τις διά τεσσάρων βαθμιδών, διεσώθη ολόκληρος
ή βάσις μέχρι του στυλοβάτου κα'ι μέρος τοΰ σηκού (ίδ- πίν.
Α' κα'ι Β'). Πρδ ς τούτοις διεσώθησαν τεμάχια μεγάλα τού
θριγκού, μέρος ιωνικού κιονοκράνου , γωνιαίος λίθος τής
στέγης καϊ βάσις τετράγωνος κίονος (ϊδ. πίν. Γ'), έξ ών όρ-
μώμενος δ τά παρατιθέμενα σχέδια ποιήσας διδάκτωρ τής
φιλολογίας κ. Βερσάκης ήδυνήθη νά άναπαραστήση αύτόν,
οΐός ποτέ ήτο (ϊδ. πίν. Δ', Ε'). Τούς κίονας άναπαρέστησεν
ό κ. Βερσάκης λείους, άνευ ραβδώσεων, όρμηθεις έκ τινων
έν τώ λιμένι εΰρεθέντων τοιούτων, οίτινες πολύ πιθανόν
έντεύθεν έλήφθησαν, ίνα αλλαχού που κομισθώσιν. "Αν
ή εύρεθεϊσα ώσαύτως έν τώ λιμένι και νύν έν τώ δημαρ-
χεία» Καρύστου άποκειμένη έπιγραφή, ής τά γράμματα εινε
τών χρόνων τών Άντωνίνων, εντεύθεν έλήφθη, ώς κα'ι οί
κίονες κα'ι πολλο'ι τών λίθων, οίτινες νύν είσ'ιν έκτισμένοι
επί τού ένετικού πύργου τού κοινώς Μπούρτζι καλουμέ-
νου, τότε ό ναός ούτος ήτο ιερός τού Απόλλωνος καί τής
Άρτέμιδος.
Επανερχόμενοι δι’ Άλιβερίου εις Χαλκίδα έξητάσαμεν
δύο φυσικά σπήλαια όντα έν Θαρουνίοις. Τούτων το μεν
Σκοτεινή καλούμενον κεϊται 3/ι τής ώρας, πριν φθάσωμεν
εις τήν κώμην, τδ δέ έτερον ύπεράνω αύτής πρδς βορράν,
μόλις πρδ έτους γενόμενον γνωστόν, επειδή ή είσοδος αύ-
τού ήτο κεκαλυμμένη’ άμφότερα ταύτα τά σπήλαια όντα
πλήρη σταλακτιτών, οίτινες σχηματίζουσι στύλους ή κο-