DOI Artikel:
Ekthesis peri tōn anaskaphōn tēs Etaireias
DOI Artikel:Stephanos, Klōn: Anaskaphikai ergasiai en Naxō
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14759#0116
ΑΝΑΣΚΑΦΙΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΙ ΕΝ ΝΑΞΩι
Μεταβάν τες εις Νάξον Φθίνοντας τοΰ Ιουλίου μηνός,
έπελήφθημεν έν άρχή σκαφής, έπιμόνω των κατοίκων αι-
τήσει, έν αυτή τή πόλει, παρά τον καθεδρικόν ναόν, ού
μακράν τής θαλάσσης, έν χώρω καθ’ ον πρό τινων μη-
νών εϊχον άναφανή δύο δωρικών κιόνων σπόνδυλοι, κείμε-
νοι επί τόπου. Ή αυτόθι άνασκαφική έργασία άπεκάλυψε
τούς κατωτέρους σπονδύλους τεσσάρων έτι κιόνων, ιδρυ-
μένων επί βάσεως έκ μεγάλων λελαξευμένων μαρμάρων
έν άποστάσει 1,80-1,83 μ. άπ’ άλλήλων. Ιί βάσις αυτή
μικρόν ύπερέχουσα τής έπιφανείας τής θαλάσσης (0,35
μ. περίπου) άφ’ ενός μεν φέρεται μια μαρμαρίνη βαθμίδι
προς έδαφος ταπεινότερον, άφ’ ετέρου δέ προς ισοϋψές έδα-
φος εξ άπλής γής. —- Οί των κιόνων σπόνδυλοι (δύο έκά-
στου) φέροντες είκοσιν έπιπέδους ραβδώσεις, ποικίλλουσιν
ίκανώς τό ύψος (1,47-1,96), όλίγον δέ κατά την διάμε-
τρον (παρά την βάσιν, 0,65 περίπου), είσΐ δ’ άνευ έντά-
σεως χ.
Όρύγματα άνοιγέντα κατά τά πέρατα τής τών κιόνων
σειράς κατέδειξαν άφ’ ενός μέν τό τέρμα τής βάσεως εις
άπόστασιν 1,74 άπο του τελευταίου κίονος (του προς τήν
θάλασσαν), άφ’ ετέρου δέ κατά τό άλλο άκρον (έν τώ
1 Ιίλήν τών επί τόπου σπονδύλων, εγγύς ενός τών κιόνων εύρέθη έτερος
σπόνδυλος κατερριμμένος. Δύο δέ σπόνδυλοι έκτισμένοι πρό του ιερού γειτο-
νιακού ναΐσκου τών Ταξιαρχών καί έτερος παρά γειτονικών φρέαρ (ΙΙαλαιά
Φουντάνα), μεταβεβλημένος εις σχάφην προς ^λύσιν, άνήκουσι βεβαίως είς
τούς κίονας τούτους ως αί διαστάσεις αυτών καί αί ραβδώσεις δεικνύουσιν.
Μεταβάν τες εις Νάξον Φθίνοντας τοΰ Ιουλίου μηνός,
έπελήφθημεν έν άρχή σκαφής, έπιμόνω των κατοίκων αι-
τήσει, έν αυτή τή πόλει, παρά τον καθεδρικόν ναόν, ού
μακράν τής θαλάσσης, έν χώρω καθ’ ον πρό τινων μη-
νών εϊχον άναφανή δύο δωρικών κιόνων σπόνδυλοι, κείμε-
νοι επί τόπου. Ή αυτόθι άνασκαφική έργασία άπεκάλυψε
τούς κατωτέρους σπονδύλους τεσσάρων έτι κιόνων, ιδρυ-
μένων επί βάσεως έκ μεγάλων λελαξευμένων μαρμάρων
έν άποστάσει 1,80-1,83 μ. άπ’ άλλήλων. Ιί βάσις αυτή
μικρόν ύπερέχουσα τής έπιφανείας τής θαλάσσης (0,35
μ. περίπου) άφ’ ενός μεν φέρεται μια μαρμαρίνη βαθμίδι
προς έδαφος ταπεινότερον, άφ’ ετέρου δέ προς ισοϋψές έδα-
φος εξ άπλής γής. —- Οί των κιόνων σπόνδυλοι (δύο έκά-
στου) φέροντες είκοσιν έπιπέδους ραβδώσεις, ποικίλλουσιν
ίκανώς τό ύψος (1,47-1,96), όλίγον δέ κατά την διάμε-
τρον (παρά την βάσιν, 0,65 περίπου), είσΐ δ’ άνευ έντά-
σεως χ.
Όρύγματα άνοιγέντα κατά τά πέρατα τής τών κιόνων
σειράς κατέδειξαν άφ’ ενός μέν τό τέρμα τής βάσεως εις
άπόστασιν 1,74 άπο του τελευταίου κίονος (του προς τήν
θάλασσαν), άφ’ ετέρου δέ κατά τό άλλο άκρον (έν τώ
1 Ιίλήν τών επί τόπου σπονδύλων, εγγύς ενός τών κιόνων εύρέθη έτερος
σπόνδυλος κατερριμμένος. Δύο δέ σπόνδυλοι έκτισμένοι πρό του ιερού γειτο-
νιακού ναΐσκου τών Ταξιαρχών καί έτερος παρά γειτονικών φρέαρ (ΙΙαλαιά
Φουντάνα), μεταβεβλημένος εις σχάφην προς ^λύσιν, άνήκουσι βεβαίως είς
τούς κίονας τούτους ως αί διαστάσεις αυτών καί αί ραβδώσεις δεικνύουσιν.