ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1909 207
οο μέγα μέρος έχει καταπέσει. Αντικρύ τούτου έν δεξιά
κείται έτερος βράχος χωριζόμενος άπ' αύτοΐί δια χαράδρας
έχων την έπιφάνειαν όμαλήν και δια τούτο Ταμαλά (= τά
ομαλά) καλούμενος. Έπ αύτοΰ υπήρχε συνοικισμός, ώς
δεικνύουσι λείψανα ούκ ολίγα οικημάτων, κεράμων και αγ-
γείων. Ενταύθα πολύ πιθανώς ύπήρχεν συνοικισμός άξιος
λόγου των Διακριέων της Ευβοίας και ή πόλις Διακρία.
Μετά ταΰτα άπήλθομεν εις Άλιβέριον, ένθα παρά τό
Λειβάδι διηρευνήσαμεν τάφον άνεωγμένον τετράγωνον τεσ-
σάρων μέτρων μήκους και πλάτους. Ήτο κεκαλυμμένος
δια μεγάλων πλακών. Έκ τίνων συντριμμάτων αγγείων
και έκ σπονδυλίου πήλινου εϊκάζομεν, ότι ό τάφος ούτος
άνηκεν εις τούς Μυκηναϊκούς χρόνους. Κατόπιν έν θέσει
Άομίλακι άνεώξαμεν πέντε τάφους, ων δύο παίδων ήσαν
έκ κεράμων τετραγώνων κλειδωτών. -Εντός αύτών ευρέ-
θησαν 1) κύπελλον άμφωτον μέλαν 2) φιάλη άμφωτος
μετά καλύμματος ερυθρά 3) δύο ύδροχόαι μικραί ΰψ. 0,14
μέλαιναι 4) ύδροχόη μέλαινα ΰψ. 0,12 5) δύο φιάλαι άμ-
φωτοι μέλαιναι και άλλη όμοία μικρά 6) δύο φιάλαι άνευ
ώτων, ων ή μεν μέλαινα ή δε έρυθρά 7) έννέα μικρά αγ-
γεία διαφόρου μεγέθους, ών δύο φέρουσι κόσμημά τι, άν-
θέμιον, δύο δέ ραβδώσεις καθέτους.
Κατόπιν άπήλθομεν εις Δύστον. Ενταύθα άνεσκάψαμεν
δύο τύμβους, ών ό είς ήτο μέγας, ό δ' έτερος μικρότερος,
Ό μέγας ειχε διάμετρον μέτρων τριάκοντα, ΰψος δέ μ. 6.
ό δ' έτερος ειχε διάμετρον μ. 10 ΰψ. δέ 2. Αμφότεροι ει-
χον προ πολλού συληθή. "Αξιος μνείας εινε ό τρόπος της
συλήσεως τοΰ μείζονος. Ό τύμβος ήτο κατεσκευασμένος
έκ στρωμάτων χώματος έρυθρου, όπερ έτίθετο μεταξύ πα-
χέος στρώμματος άμμου ποτάμιας, ίνα συγκρατή αυτήν.
Προς τό ΒΑ μέρος τοϋ τύμβου οι συλήσαντες τούς έν τώ
κέντρω δύο τάφους άνέώξαν φρέαρ στρογγύλον εϊς βάθος
οο μέγα μέρος έχει καταπέσει. Αντικρύ τούτου έν δεξιά
κείται έτερος βράχος χωριζόμενος άπ' αύτοΐί δια χαράδρας
έχων την έπιφάνειαν όμαλήν και δια τούτο Ταμαλά (= τά
ομαλά) καλούμενος. Έπ αύτοΰ υπήρχε συνοικισμός, ώς
δεικνύουσι λείψανα ούκ ολίγα οικημάτων, κεράμων και αγ-
γείων. Ενταύθα πολύ πιθανώς ύπήρχεν συνοικισμός άξιος
λόγου των Διακριέων της Ευβοίας και ή πόλις Διακρία.
Μετά ταΰτα άπήλθομεν εις Άλιβέριον, ένθα παρά τό
Λειβάδι διηρευνήσαμεν τάφον άνεωγμένον τετράγωνον τεσ-
σάρων μέτρων μήκους και πλάτους. Ήτο κεκαλυμμένος
δια μεγάλων πλακών. Έκ τίνων συντριμμάτων αγγείων
και έκ σπονδυλίου πήλινου εϊκάζομεν, ότι ό τάφος ούτος
άνηκεν εις τούς Μυκηναϊκούς χρόνους. Κατόπιν έν θέσει
Άομίλακι άνεώξαμεν πέντε τάφους, ων δύο παίδων ήσαν
έκ κεράμων τετραγώνων κλειδωτών. -Εντός αύτών ευρέ-
θησαν 1) κύπελλον άμφωτον μέλαν 2) φιάλη άμφωτος
μετά καλύμματος ερυθρά 3) δύο ύδροχόαι μικραί ΰψ. 0,14
μέλαιναι 4) ύδροχόη μέλαινα ΰψ. 0,12 5) δύο φιάλαι άμ-
φωτοι μέλαιναι και άλλη όμοία μικρά 6) δύο φιάλαι άνευ
ώτων, ων ή μεν μέλαινα ή δε έρυθρά 7) έννέα μικρά αγ-
γεία διαφόρου μεγέθους, ών δύο φέρουσι κόσμημά τι, άν-
θέμιον, δύο δέ ραβδώσεις καθέτους.
Κατόπιν άπήλθομεν εις Δύστον. Ενταύθα άνεσκάψαμεν
δύο τύμβους, ών ό είς ήτο μέγας, ό δ' έτερος μικρότερος,
Ό μέγας ειχε διάμετρον μέτρων τριάκοντα, ΰψος δέ μ. 6.
ό δ' έτερος ειχε διάμετρον μ. 10 ΰψ. δέ 2. Αμφότεροι ει-
χον προ πολλού συληθή. "Αξιος μνείας εινε ό τρόπος της
συλήσεως τοΰ μείζονος. Ό τύμβος ήτο κατεσκευασμένος
έκ στρωμάτων χώματος έρυθρου, όπερ έτίθετο μεταξύ πα-
χέος στρώμματος άμμου ποτάμιας, ίνα συγκρατή αυτήν.
Προς τό ΒΑ μέρος τοϋ τύμβου οι συλήσαντες τούς έν τώ
κέντρω δύο τάφους άνέώξαν φρέαρ στρογγύλον εϊς βάθος