Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

;>8

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1911

ίνα έξερευνήση το γήπεδον τοΟτο διά σκάφης, τήν δέ
διεύθυνσιν της εργασίας ταύτης άνέθηκεν εις έμέ.

Ούτως ήρξάμεθα της ανασκαφής οΥ άνορύξεως τάφρων
καθ' δλον το μήκος και πλάτος του γηπέδου μέχρι βάθους
3 μέτρων και ένιαχοΰ 4, φθάσαντες εις το στερεον έδα-
φος. Ευρομεν δέ μέγα ύδραγωγεΐον ή μάλλον δχετον αρ-
χαιοτάτων χρόνων, εκ μεγάλων αψιδωτών κεράμων άπο-
τελούμενον, διαμ. 0,70 καϊ άπ' άνατολών προς δυσμάς
τοΟ χώρου του γηπέδου διήκοντα. "Ανωθεν του όχετοΟ τού-
του εις βάθος 2 Υ2 μετρ. ευρομεν δύο παμμεγέθεις γεω-
μετρικοΰ ρυθμού άμφορεΐς άποτελουμένους έκ τεμαχίων
πολλών συνδεδεμένων διά μολύβδινων συνδέσμων και
περιέχοντας οστά. παιδιών, ή μάλλον βρεφών, έάν κρί-
νωμεν εκ τοΟ μεγέθους τών οστών τοΟ κρανίου , ώς
επίσης και εκ τής μη ευρέσεως οδόντων. Οί σκελετοί οδ-
τοι τών βρεφών, ή μάλλον τά όστα ήσαν άκαυστα, ουδό-
λως ευρεθείσης τέφρας, ή τεμαχίων κεκαυμένων ξύλων,
διότι, ώς γνωστόν, οί παίδες εξαιρετικώς δεν έκαίοντο,
άλλ' έθάπτοντο' τουλάχιστον παρά Ρω μα ίο! ς ύπήρχε και
νόμος απαγορευτικός τούτου. (Πρβλ. Ρΐϊπίΐΐδ Ν&ΐ.

ΗΜ. VIII, 16, 72, και <Γυνβη&1ί8 8αΐ. XV, 140.
— ΜαΓφΐ&Γάΐ, Κδηι Ρην&ΐ&ΙΐθΓΐηαΊϊΐβΓ 8. 376.)

Αλλά τό εθιμον τοΟτο τής μη καύσεως παιδιών θά έπε-
κράτει πιθανώς, έάν ε'ικάσωμεν εκ τών μέχρι τούδε άνα-
σκαφών, από τών άρχαιοτάτων ήδη χρόνων.

Εντός τών αμφορέων τούτων, εκτός τών οστών εύ-
οουιεν ώς κτερίσματα τοΟ νεκοοΰ περί τά 10 αικοά αελ-
λαμβαφή αγγεία, πάντα τοΟ Ε'. π. Χ. αιώνος, διαφό-
ρων σχημάτων οίον :

1. Κύλικα μετά βάσεως, φέρουσαν μελανόμορφους
γραφάς Σειρήνων και Σφιγγών ύψ. 0,07 διαμ. 0,10
πρβλ. είκ άρ. 1 .