Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1912)

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΤ 1911 133

οηΐ°Τ8.ΐ3βΓ, «σκέττοι» κατά τήν έγχώριον δνοματολο-
γίαν) 26, κατά τάλλα ομοιότατοι προς τους κεκαυμένους'
αμφότερα τά παλαιότατα ταΰτα είδη τάρων παραμένουσι
και μετά τον Ε' αιώνα άε'ι σπανιώτερα.

γ') αγγεία ώς τάφοι, ιδία μεγάλοι τζίϋοι (αρχαιότατοι,
μετά των α'-β' το μόνον ασφαλές τοΟ 6ου αιώνος είδος)
κα'ι αμφορείς, έν ο'λω 8' οί πι§όταφοι πάντοτε διπλοί,
δηλ. μετά μικρότερου ώς πώματος, οπερ όριζοντιωθέν
μετ' εκείνου τω /ρόνω ε/ει δώσει άφορμήν εις κοινήν πρά-
ληψιν οτι ο νεκρός ετίθετο (ανά ήμισυν) εντός δύο άντω-
πών πίθων.

δ') λάρνακες πήλιναι ή σαρκοφάγοι του γνωστού προς
πύελον λουτρού όμοιου σχήματος, έν ό'λω 5, οί τρεις
τοΟ Ε' αι., οί δύο ύστεροι.

ε') κεραμοσκεπεϊς, ήτοι «καλνβωτοι» (54) ή

ς-') «γουβωτοι» (14),
είδη εμφανιζόμενα βραδύτερον τών α'-δ' (ίδια οί «γου-
οωτοί» μόνον μετ' ΆλέΗανδρον, τών καλυβ. ελάχιστοι
άναβιοάσιμοι εις τον Ε αί.)' έν άμφοτέροις τούτοις ό τε-
Οαμμένος νεκρός στεγάζεται ώς δι' ορόφου τινός διά με-
γάλων κεράμων" άλλ' έν μεν τοις καλυβωτοϊς αύται κοι-
ταζόμεναι ορθιαι έπί τοΟ πυθμένος εκατέρωθεν αύτοΟ ανά
2 ή 3 (ενίοτε διπλούμεναι) και συγλίνουσαι άνω άποτε-
λοΟσι σαγματοειδή στέγην («καλύβην»), έπιστεφομένην
ενίοτε και δι' άλλων κεράμων κυρτών, πέρις δέ στε-
ρεουμένην και διά λίθων, ενίοτε πηλοκτίστων, κατά δέ
τάς δύο στενάς πλευράς κλειομένην δι' άλλων κεράμων
όρθιων ή λίθων («κεοαλαριών»)" είναι το άπό του Δ'
αιώνος έπικρατέστατον είδος. — Συ'/νά παραμένουσιν έξω
της θήκης κα'ι ένταΟθα τά πεζονλλια τών α'-β', ύψηλό-
τερα ενίοτε της «καλύοης», ένώ εις τους «.γουβωτονς·»
ταΟτα χρησιμεύουσιν εις έπίθεσιν τών κεραμίνων καλυμ-