156 ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1911
περίπου οριζοντίως, και γίνεται εύκρινέστερον , -μέχρις
ο δ άποβαίνει πυκνον μέλαν στρώμα. Μεταξύ των ποδών
των άκαύστων νεκρών και της άρχής τοΟ στρώματος τού-
του είνε το πλήθος τών κτερισμάτων τών άκαύστων νε-
κρών. Ή ΑΔ τομή του άνασκαφέντος μέρους κατά τον
έκτον νεκρον έχει περίπου ώς έν εϊκ. Ί. Κατά το α§ είνε
οί άκαυστοι νεκροί, βε είνε κεκαυμένον στρώμα (βδ άμυδρόν
άνευ οστών άνΟρωπίνων, δε πυκνόν μέλαν μετ' όστών).
Έπι τοΟ υψώματος γδ ουδέν κτέρισμα. Το πυκνον κε-
< 2.6ο >
<--------β.ΟΟ ρι.. - - ________ ;________________■
Είκ. 1. Τομή ΑΔ παρά ιό ΒΛ άκρον του Θεοπικον πολνανδρίου.
αβ ακανοτοι νεκροί, βε κεκανμένων νεκρών συνεχές οτρώμα,
πτερούμενον δοτών κατά την εκτασιν βδ.
καυμένον στρώμα έχει πάχος μέ'/ρι 0,15 σύγκειται δέ
ές ανθράκων, όστών κεκαυμένων, τέφρας, πλείστων πή-
λινων καί τινίον υιεταλλίνων κτεοισυ,άτων. Και εις τά
κεκαυαένα συντοίααατα τών όστών ούδεαίαν μέν.ρι τούδε
πληγήν ήδυνήθη νά εΰρω. Γά πήλινα κτερίσματα είνε
καϊ ενταύθα πολλά και δμοια προς τά παρά τοις άκαύστοις
νεκροΐς: κάνθάροι μέλανες (εις φέρει εμφανή έπίΟεται χρώ-
υ,ατα ώί ο εκ Ριτσώνας ^. Η. 8(. 1909 πίν. XXVI),
λήκυθοι λευκα'ι και έρυθρόμορυοι, πυξίδες, κύλικες, «κώΟω-
νες», κώδωνε; πήλινοι (εις χαλκοΰς), καρποί ροιάς πήλινοι,
πλαγγόνες αί μεν καλλίτεχνοι αί δέ κακόψ.ητοι οίοι οί «βοιω-
τικοί» λεγόμενοι ίππεΤς, κλ. Τινά συντρίμματα .αγγείων
άνήκουσι φαίνεται εις σκύφους σχήματος γνωστού έκ' τών.
περίπου οριζοντίως, και γίνεται εύκρινέστερον , -μέχρις
ο δ άποβαίνει πυκνον μέλαν στρώμα. Μεταξύ των ποδών
των άκαύστων νεκρών και της άρχής τοΟ στρώματος τού-
του είνε το πλήθος τών κτερισμάτων τών άκαύστων νε-
κρών. Ή ΑΔ τομή του άνασκαφέντος μέρους κατά τον
έκτον νεκρον έχει περίπου ώς έν εϊκ. Ί. Κατά το α§ είνε
οί άκαυστοι νεκροί, βε είνε κεκαυμένον στρώμα (βδ άμυδρόν
άνευ οστών άνΟρωπίνων, δε πυκνόν μέλαν μετ' όστών).
Έπι τοΟ υψώματος γδ ουδέν κτέρισμα. Το πυκνον κε-
< 2.6ο >
<--------β.ΟΟ ρι.. - - ________ ;________________■
Είκ. 1. Τομή ΑΔ παρά ιό ΒΛ άκρον του Θεοπικον πολνανδρίου.
αβ ακανοτοι νεκροί, βε κεκανμένων νεκρών συνεχές οτρώμα,
πτερούμενον δοτών κατά την εκτασιν βδ.
καυμένον στρώμα έχει πάχος μέ'/ρι 0,15 σύγκειται δέ
ές ανθράκων, όστών κεκαυμένων, τέφρας, πλείστων πή-
λινων καί τινίον υιεταλλίνων κτεοισυ,άτων. Και εις τά
κεκαυαένα συντοίααατα τών όστών ούδεαίαν μέν.ρι τούδε
πληγήν ήδυνήθη νά εΰρω. Γά πήλινα κτερίσματα είνε
καϊ ενταύθα πολλά και δμοια προς τά παρά τοις άκαύστοις
νεκροΐς: κάνθάροι μέλανες (εις φέρει εμφανή έπίΟεται χρώ-
υ,ατα ώί ο εκ Ριτσώνας ^. Η. 8(. 1909 πίν. XXVI),
λήκυθοι λευκα'ι και έρυθρόμορυοι, πυξίδες, κύλικες, «κώΟω-
νες», κώδωνε; πήλινοι (εις χαλκοΰς), καρποί ροιάς πήλινοι,
πλαγγόνες αί μεν καλλίτεχνοι αί δέ κακόψ.ητοι οίοι οί «βοιω-
τικοί» λεγόμενοι ίππεΤς, κλ. Τινά συντρίμματα .αγγείων
άνήκουσι φαίνεται εις σκύφους σχήματος γνωστού έκ' τών.