DOI Artikel:
Ekthesis peri tōn anaskaphōn tēs Etaireias
DOI Artikel:Sōtēriadēs, Geōrgios: Anaskaphai en Phōkidi
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14760#0208
206 ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΤ 1911
της διάδοχης των διαφόρων ειδών της κεραμικής κατ ανα-
δρομή ν από των μυκηναϊκών χρόνων μέ/ρι της πρώτης
έποχης, καθ'ήν άνθρωποι, καταλιπόντες οφθαλμοφανή εις
ήμα.ς της διαβάσεως των τα ί/νη, ωκησάν ποτε ένταΰθα.
Ό πρώτος κατά τήν δυτικήν του συνοικισμού πρόσβα-
σιν, σνεδον εις το ήμισυ του ύψους του γηλόφου, άνορυ-
/θεις βόθρος εφερεν εις φώς άμέσως υπό τό γεωργούμενον
νυν έδαφος — μεστόν τουρκικών μόνον και νεωτάτων οστρά-
κων— τα εκ τών, ανασκαφών Χαιρώνειας και Δραχμανίου
γνωστά, ύπο λίθινων εργαλείων και λεπίδων οψιδιανοΟ
συνοδευόμενα «νεολιθικά» αγγεία πάντων τών ειδών εκεί-
νων, τα οπ οία περιέγραψα έν τη Αρχαιολογική Έφημε-
ρίδιχοϋ έτους 1908 σελ. 63-96. Τό στρώμα τούτο άπε-
δεί/Οη ένταΰθα έχον πάχος 5 μέτρων. Ή πρώτη δέ έπϊ
τοΟ παρθένου εδάφους διάστρωσες ευρέθη κειμένη 3 πε-
ρίπου μέτρα υπό τήν νυν έπιφάνειαν της πέριξ τοΟ συνοι-
κισμού πεδιάδος, ποταμο/αιστου κατά τό μέρος τούτο. Ό
Κηφισός ρέει σήμερον εν περίπου χιλιόμετρον άπωτέρω
προς νότον. Άλλά πολύ άρχαια, πανάρχαια μάλλον,
κοίτη του ποταμού παρατηρείται άμέσως ύπο τον συνοι-
κισμόν, πεπληρωμένη νυν ιλύος και άμμου, καλλιεργου-
μένη δέ και βαμβακόφυτος το πλείστον. Ή κοίτη αύτη
φέρει ετι τό άπο τών τουρκικών χρόνων παραδοθέν Εενικόν
όνομα «ΙΙοτόκι», ό'περ σημαίνει όεΰμα. Όντως δέ και σή-
μερον ετι, κατά μακράς περιόδους, έν καιρώ πλημμύρας
τά έκ της νυν κοίτης του ποταμού ύπερχειλοΟντα ύδατα
εις ταύτην τήν παναρχαίαν κοίτην εισρέουσι και τόν πέριξ
τύπον κατακλύζουσιν, ώς τούτο συνέβη φέτος κατά τήν
εκτάκτως μεγάλην πλημμύραν της Ιΰ*·5 Αύγούστου. Τον
παμπάλαιον λοιπόν συνοικισμον πρέπει νά νοήσωμεν ίδρυ-
θέντα ποτέ ενταύθα επίτηδες παρ αύτήν τήν ο/θην του
της διάδοχης των διαφόρων ειδών της κεραμικής κατ ανα-
δρομή ν από των μυκηναϊκών χρόνων μέ/ρι της πρώτης
έποχης, καθ'ήν άνθρωποι, καταλιπόντες οφθαλμοφανή εις
ήμα.ς της διαβάσεως των τα ί/νη, ωκησάν ποτε ένταΰθα.
Ό πρώτος κατά τήν δυτικήν του συνοικισμού πρόσβα-
σιν, σνεδον εις το ήμισυ του ύψους του γηλόφου, άνορυ-
/θεις βόθρος εφερεν εις φώς άμέσως υπό τό γεωργούμενον
νυν έδαφος — μεστόν τουρκικών μόνον και νεωτάτων οστρά-
κων— τα εκ τών, ανασκαφών Χαιρώνειας και Δραχμανίου
γνωστά, ύπο λίθινων εργαλείων και λεπίδων οψιδιανοΟ
συνοδευόμενα «νεολιθικά» αγγεία πάντων τών ειδών εκεί-
νων, τα οπ οία περιέγραψα έν τη Αρχαιολογική Έφημε-
ρίδιχοϋ έτους 1908 σελ. 63-96. Τό στρώμα τούτο άπε-
δεί/Οη ένταΰθα έχον πάχος 5 μέτρων. Ή πρώτη δέ έπϊ
τοΟ παρθένου εδάφους διάστρωσες ευρέθη κειμένη 3 πε-
ρίπου μέτρα υπό τήν νυν έπιφάνειαν της πέριξ τοΟ συνοι-
κισμού πεδιάδος, ποταμο/αιστου κατά τό μέρος τούτο. Ό
Κηφισός ρέει σήμερον εν περίπου χιλιόμετρον άπωτέρω
προς νότον. Άλλά πολύ άρχαια, πανάρχαια μάλλον,
κοίτη του ποταμού παρατηρείται άμέσως ύπο τον συνοι-
κισμόν, πεπληρωμένη νυν ιλύος και άμμου, καλλιεργου-
μένη δέ και βαμβακόφυτος το πλείστον. Ή κοίτη αύτη
φέρει ετι τό άπο τών τουρκικών χρόνων παραδοθέν Εενικόν
όνομα «ΙΙοτόκι», ό'περ σημαίνει όεΰμα. Όντως δέ και σή-
μερον ετι, κατά μακράς περιόδους, έν καιρώ πλημμύρας
τά έκ της νυν κοίτης του ποταμού ύπερχειλοΟντα ύδατα
εις ταύτην τήν παναρχαίαν κοίτην εισρέουσι και τόν πέριξ
τύπον κατακλύζουσιν, ώς τούτο συνέβη φέτος κατά τήν
εκτάκτως μεγάλην πλημμύραν της Ιΰ*·5 Αύγούστου. Τον
παμπάλαιον λοιπόν συνοικισμον πρέπει νά νοήσωμεν ίδρυ-
θέντα ποτέ ενταύθα επίτηδες παρ αύτήν τήν ο/θην του