DOI Heft:
Ekthesis peri tōn anaskaphōn kai diatribai
DOI Artikel:Keramopulos, Antōnios D.: Anaskaphai en Lebadeia
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14772#0091
Άνασκαφαϊ έν Αεβαδεία
89
απεκαλύφθη άρχαΐον λατομεΐον, έν τοϊς χώμασι του οποίου
πλην άρχαίου έφθαρμ.ένου χαλκού νομ,ίσμ.ατος καί τίνων τουρ-
κικών παράδων ευρέθη βυζαντιακόν τεμάχιον πλακώδες έλε-
φχντίνου όστοΰ έκ σκεύους, είκονίζον προστύπως άνάγλυπτον
άγγελον άναβλέποντα και κρατούντα ειλημ.α άνεπτυγμ-ένον.
Ουδέν άρχαΐον λείψχνον άλλο ευρέθη καί δη καί ουδέν θραύ-
σμα αγγείου. Έπειδη ό μεταξύ των δύο τούτων σκαφών χώ-
ρος εινε κοίλος καί κατωφερης προς Α, έσκάψαμεν καί άνατο-
λικώτερον — προς Β πάλιν τοϋ Κάστρου — παρά την Αγ.
"Ανναν έν τίΐ έλπίδι, ότι, άν οπουδήποτε τοϋ κοίλου χώρου ύψη-
λότερον ύπηρχέ τί ποτε άρχαΐον κτίσμα, θα ηύρίσκομεν λεί-
ψανόν τι κατηγμένον ένταΰθα· αλλά μόνον τουρκικών χρόνων
οικίας εΰρομεν μετ' εργαλείων και σκευών οικιακών μεταλλί-
νων έγκαταλειφθέντων έ'ν τινι καταστροφή, ίσως δέ κατά την
Έπανάστασιν τοΰ 1821. Οΰτω κατεληξαμεν είς την γνώμ.ην,
οτι ού'τε έν τω Κάστρω ουτε έν τω κοίλω πως χώρω πρός Β
αύτοΰ μέχρι τη"ς βραχώδους κορυφογραμμής της Αγ. "Αννης
ητο ποτε άρχαϊόν τι κτίσμ.α θαμιζόμενον κα.1 λατρευόμ.ενον.
Έπειδη δέ η περιγραφή τοϋ Παυσαν'ιου δέν μοι φκίνεται,
ώς θά δείξω άλλαχοΰ, δτι πρός έκεΐνο τό μέοος τοποθετεί τό
μ.αντεϊον, η δέ φύσις τοϋ βράχου αύτόθι είνε τοιαύτη, ώστε
χάσμα τι γης ουκ αύτόματον (κατ' άκολουθίαν λαξεντόν πάν-
τως έν μέρει τούλάχιστον, άφ' ου ό βράχος εινε σκληρός τιτα-
νώδης) δέν ητο ανάγκη νά οϊκοδομη&γι συν τέχνΐ] και άρμο-
μονία. εις τό άκριβέατατον, έστράφην βορειότερον πρός τάς κατά
την άριστεράν όχθην ττ,ς Έρκύνης δύο συνοικίας της νϋν πό-
λεως (Αγίου Νικολάου και Άγ. Γεωργίου), α'ίτινες κατέχου-
σιν, ώς νομ.ίζω, τό άρχαΐον αλαος τοϋ Παυσανίου. Οί λόφοι
ενταύθα άποτελοΰνται έκ σχιστολίθου εύθρύπτου, πασα δέ
διαρρύθμισις χάσματος τίνος απαιτεί την ένοικοδόμησιν.
Ένταΰθα έν τη συνοικία Κάδη καί από της πλατείας
Ταρ.πάχανα μέχρι της Έρκύνης εινε κατεσπαρμένοι σπόνδυλοι
δωρικοί ενός καί τοϋ αύτοΰ αρχαίου κτιρίου' ούδαμ.οΰ δέ άλ-
λαχοΰ τη"ς πόλεως ευρίσκονται όμοια λείψανα. Μη δυνηθείς νά
89
απεκαλύφθη άρχαΐον λατομεΐον, έν τοϊς χώμασι του οποίου
πλην άρχαίου έφθαρμ.ένου χαλκού νομ,ίσμ.ατος καί τίνων τουρ-
κικών παράδων ευρέθη βυζαντιακόν τεμάχιον πλακώδες έλε-
φχντίνου όστοΰ έκ σκεύους, είκονίζον προστύπως άνάγλυπτον
άγγελον άναβλέποντα και κρατούντα ειλημ.α άνεπτυγμ-ένον.
Ουδέν άρχαΐον λείψχνον άλλο ευρέθη καί δη καί ουδέν θραύ-
σμα αγγείου. Έπειδη ό μεταξύ των δύο τούτων σκαφών χώ-
ρος εινε κοίλος καί κατωφερης προς Α, έσκάψαμεν καί άνατο-
λικώτερον — προς Β πάλιν τοϋ Κάστρου — παρά την Αγ.
"Ανναν έν τίΐ έλπίδι, ότι, άν οπουδήποτε τοϋ κοίλου χώρου ύψη-
λότερον ύπηρχέ τί ποτε άρχαΐον κτίσμα, θα ηύρίσκομεν λεί-
ψανόν τι κατηγμένον ένταΰθα· αλλά μόνον τουρκικών χρόνων
οικίας εΰρομεν μετ' εργαλείων και σκευών οικιακών μεταλλί-
νων έγκαταλειφθέντων έ'ν τινι καταστροφή, ίσως δέ κατά την
Έπανάστασιν τοΰ 1821. Οΰτω κατεληξαμεν είς την γνώμ.ην,
οτι ού'τε έν τω Κάστρω ουτε έν τω κοίλω πως χώρω πρός Β
αύτοΰ μέχρι τη"ς βραχώδους κορυφογραμμής της Αγ. "Αννης
ητο ποτε άρχαϊόν τι κτίσμ.α θαμιζόμενον κα.1 λατρευόμ.ενον.
Έπειδη δέ η περιγραφή τοϋ Παυσαν'ιου δέν μοι φκίνεται,
ώς θά δείξω άλλαχοΰ, δτι πρός έκεΐνο τό μέοος τοποθετεί τό
μ.αντεϊον, η δέ φύσις τοϋ βράχου αύτόθι είνε τοιαύτη, ώστε
χάσμα τι γης ουκ αύτόματον (κατ' άκολουθίαν λαξεντόν πάν-
τως έν μέρει τούλάχιστον, άφ' ου ό βράχος εινε σκληρός τιτα-
νώδης) δέν ητο ανάγκη νά οϊκοδομη&γι συν τέχνΐ] και άρμο-
μονία. εις τό άκριβέατατον, έστράφην βορειότερον πρός τάς κατά
την άριστεράν όχθην ττ,ς Έρκύνης δύο συνοικίας της νϋν πό-
λεως (Αγίου Νικολάου και Άγ. Γεωργίου), α'ίτινες κατέχου-
σιν, ώς νομ.ίζω, τό άρχαΐον αλαος τοϋ Παυσανίου. Οί λόφοι
ενταύθα άποτελοΰνται έκ σχιστολίθου εύθρύπτου, πασα δέ
διαρρύθμισις χάσματος τίνος απαιτεί την ένοικοδόμησιν.
Ένταΰθα έν τη συνοικία Κάδη καί από της πλατείας
Ταρ.πάχανα μέχρι της Έρκύνης εινε κατεσπαρμένοι σπόνδυλοι
δωρικοί ενός καί τοϋ αύτοΰ αρχαίου κτιρίου' ούδαμ.οΰ δέ άλ-
λαχοΰ τη"ς πόλεως ευρίσκονται όμοια λείψανα. Μη δυνηθείς νά