ΠΑΕ 1921 Κ. Λ. Ρωμαίου, Ανασκαφή εν ΆλνζΙα. 37
ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΕΝ ΑΑΪΖΙΑ
•
Ή έφετινή ένταΟθα ανασκαφή τοΰ κατά τον λιμένα τοΰ
Ηρακλέους ήρώου έπερατώθη πρό όλίγου.Τό έ'ργον δεν υπήρ-
ξεν εδκολον δχι μόνον δια την έπικρατήσασαν κακοκαιρίαν
αλλά καί δια τάς μονίμους φυσικάς δυσχέρειας τοΰ τόπου.
Επειδή τό έρείπιον άπέχει 20 περίπου μέτρα από της θαλάσ-
σης, ήτις από της άρχαιότητος υψώθη, ώς πανταχού κατά
την Μεσόγειον, τό υπό τών παλαιών πατούμενον έδαφος ευρί-
σκεται συχνάκις όπό την έπιφάνειαν καΐ τά έρευνώμενα κτί-
σματα καΐ οί λίθοι κατακλύζονται είς τό βάθος υπό των ύψη-
λότερον σήμερον £εόντων υδάτων. Παρά τάς δυσκολίας ταύτας
ήρευνήθη οριστικώς ή πρός την θάλασσαν νοτία πλευρά τοΰ
μνημείου καί νέας έκερδίσαμεν ενδείξεις, ώς πρός τό άρχιτε-
κτονικόν μέρος.
Ή προπέρυσι γενομένη ανασκαφή της έταιρείας κατέδει-
ξεν, δτι δ παρά τόν Ήράκλειον λιμένα της Άλυζίας γνωστός
σωρός μαρμάρων δέν άνήκεν, ώς ύπετίθετο είς τό περίφημον
διά τά έκεϊ άνατεθέντα έργα τοΟ Αυσίππου ιερόν τοΟ Ηρα-
κλέους, άλλ' είς μέγα έπιτάφιον μνημεϊον τοΰ β' μ. Χ' αιώνος.
Άλλ' δμως συγχρόνως υπεδείχθη τότε, δτι δ νεώτερος τάφος
έγένετο δαπάναις τοΰ αρχαίου Ηρακλείου, διότι μερικά έκ
τών μαρμάρων παρουσίαζον όπισθεν καλλίστην ίωνικήν έργα-
σίαν τοΰ Δ' αίώνος. Ααμπρόν εύρημα της ανασκαφής ύπήρξεν
ή άνεύρεσις δλων σχεδόν τών συντριμμάτων μαρμάρινου γω-
νιαίου άρωτηρίου, μεταφερθέντος καί συγκροτηθέντος έν τω
Έθν. Μουσείω. Ώς πρός τήν άναπαράστασιν υπέθεσα, δτι τό
μαυσωλεϊον ήτο έν μικρογραφία παρόμοιον πρός τό περίφημον
μνημεϊον τής Αλικαρνασσού ή άκριβέστερον πρός τό έν Ξάνθω
τής Αυκίας μνημεϊον τό λεγόμενον τών Νηρηίδων,
ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΕΝ ΑΑΪΖΙΑ
•
Ή έφετινή ένταΟθα ανασκαφή τοΰ κατά τον λιμένα τοΰ
Ηρακλέους ήρώου έπερατώθη πρό όλίγου.Τό έ'ργον δεν υπήρ-
ξεν εδκολον δχι μόνον δια την έπικρατήσασαν κακοκαιρίαν
αλλά καί δια τάς μονίμους φυσικάς δυσχέρειας τοΰ τόπου.
Επειδή τό έρείπιον άπέχει 20 περίπου μέτρα από της θαλάσ-
σης, ήτις από της άρχαιότητος υψώθη, ώς πανταχού κατά
την Μεσόγειον, τό υπό τών παλαιών πατούμενον έδαφος ευρί-
σκεται συχνάκις όπό την έπιφάνειαν καΐ τά έρευνώμενα κτί-
σματα καΐ οί λίθοι κατακλύζονται είς τό βάθος υπό των ύψη-
λότερον σήμερον £εόντων υδάτων. Παρά τάς δυσκολίας ταύτας
ήρευνήθη οριστικώς ή πρός την θάλασσαν νοτία πλευρά τοΰ
μνημείου καί νέας έκερδίσαμεν ενδείξεις, ώς πρός τό άρχιτε-
κτονικόν μέρος.
Ή προπέρυσι γενομένη ανασκαφή της έταιρείας κατέδει-
ξεν, δτι δ παρά τόν Ήράκλειον λιμένα της Άλυζίας γνωστός
σωρός μαρμάρων δέν άνήκεν, ώς ύπετίθετο είς τό περίφημον
διά τά έκεϊ άνατεθέντα έργα τοΟ Αυσίππου ιερόν τοΟ Ηρα-
κλέους, άλλ' είς μέγα έπιτάφιον μνημεϊον τοΰ β' μ. Χ' αιώνος.
Άλλ' δμως συγχρόνως υπεδείχθη τότε, δτι δ νεώτερος τάφος
έγένετο δαπάναις τοΰ αρχαίου Ηρακλείου, διότι μερικά έκ
τών μαρμάρων παρουσίαζον όπισθεν καλλίστην ίωνικήν έργα-
σίαν τοΰ Δ' αίώνος. Ααμπρόν εύρημα της ανασκαφής ύπήρξεν
ή άνεύρεσις δλων σχεδόν τών συντριμμάτων μαρμάρινου γω-
νιαίου άρωτηρίου, μεταφερθέντος καί συγκροτηθέντος έν τω
Έθν. Μουσείω. Ώς πρός τήν άναπαράστασιν υπέθεσα, δτι τό
μαυσωλεϊον ήτο έν μικρογραφία παρόμοιον πρός τό περίφημον
μνημεϊον τής Αλικαρνασσού ή άκριβέστερον πρός τό έν Ξάνθω
τής Αυκίας μνημεϊον τό λεγόμενον τών Νηρηίδων,