DOI Artikel:
Warakomska, Zofia: Roślinność Prowansji
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.27403#0091
ROŚLINNOŚĆ PROWANSJI
89
Na obrzeżach Morza Śródziemnego wytworzyły się dwie charakterystyczne
formacje roślinne - makia i garig. Istnieje przypuszczenie, że są one zbioro-
wiskami zastępczymi po wyniszczeniu lasów przez człowieka. Sprzyjał temu
łagodny klimat. Na lepszych glebach wprowadzono więc uprawy, na gorszych
zaś pastwiska. Odlesione obszary degradowane przez wypasy zostały następnie
niszczone przez erozję. Dawne, żyzne obszary leśne zamieniły się w ubogie
nieużytki zarastające roślinnością wtórną. Obecnie wprowadza się tam ponow-
ne zalesianie. W odrastającym drzewostanie dominuje dąb ostrolistny (Quercus
ilex). Spotyka się resztki lasów wawrzynowych z wawrzynem szlachetnym
(.Laurus nobilis) i kasztanem jadalnym (Castanea sativà). Są też lasy sosnowe,
wśród których wyróżniają się piękne pinie (Pinus pinea) o rozłożystych koro-
nach, sięgające do 25 m wysokości i sosna alpejska (Pinus halepensis).
Makia jest plątaniną gatunków kserotermicznych o zmiennej dominacji po-
szczególnych komponentów. Pokrywa ona tereny ubogie w wapno ale z odpo-
wiednią wilgocią w glebie. Wśród roślinności występuje często dąb ostrolistny
- tu jednak w formie krzewu lub małego drzewka. Rośnie pistacja kleista
(.Pistacia lentiscus), mirt (Myrtus communis), chruścina jagodna znana też jako
drzewo poziomkowe (Arbutus unedo). Z tej samej rodziny wrzosowatych
(.Ericaceae) spotykamy wrzosiec drzewiasty (Erica arborea). Z innych krze-
wów rośnie wawrzyn (Laurus nobilis), janowiec (Spartium junceum), który
pod koniec wiosny okrywa się wonnymi, złocistymi kwiatami. W lecie wiele
roślin wydziela swoiste olejki eteryczne napełniając powietrze niepowtarzal-
nym aromatem.
Wyróżnia się dwie odmiany makii - wysoką i niską. Forma wysoka składa
się z krzewów, bądź skarłowaciałych drzew dochodzących do 5 m wysokości.
Wśród nich dominują: oliwka, sosny, jałowce, mirt, wrzosiec, janowiec, dąb
ostrolistny, chruścina. Gąszcz ten oplątują pnącza łącząc cierniste gałązki w
nieprzebyte zarośla. Między nimi wije się powojnik (Clematis), wiciokrzewy
(Lonicera), asparagus, róże, kolcorośl (Smilax). Makia dzięki swej strukturze
była doskonałym schronieniem dla francuskiego Ruchu Oporu w czasie II
wojny światowej.
Makię niską tworzą krzewy nie sięgające do 2,5 m. Rosną w niej w zwar-
ciu posłonki (Cistus), które w czasie kwitnienia wytwarzają pęki różowych
lub żółtych kwiatów. Obok występuje wrzosiec (Erica), rozmaryn (Rosma-
rinus), niska pistacja. W prześwitach krzewów zajmują miejsca rośliny zielne
jednoroczne, rozsiewające się co roku z nasion oraz byliny zimujące w po-
staci organów podziemnych. Wśród nich ciekawym gatunkiem jest myszopłoch
(Ruscus), którego spłaszczone na kształt liści pędy boczne wytwarzają na ich
środku drobne, białe kwiaty, a potem czerwone jagódki.
89
Na obrzeżach Morza Śródziemnego wytworzyły się dwie charakterystyczne
formacje roślinne - makia i garig. Istnieje przypuszczenie, że są one zbioro-
wiskami zastępczymi po wyniszczeniu lasów przez człowieka. Sprzyjał temu
łagodny klimat. Na lepszych glebach wprowadzono więc uprawy, na gorszych
zaś pastwiska. Odlesione obszary degradowane przez wypasy zostały następnie
niszczone przez erozję. Dawne, żyzne obszary leśne zamieniły się w ubogie
nieużytki zarastające roślinnością wtórną. Obecnie wprowadza się tam ponow-
ne zalesianie. W odrastającym drzewostanie dominuje dąb ostrolistny (Quercus
ilex). Spotyka się resztki lasów wawrzynowych z wawrzynem szlachetnym
(.Laurus nobilis) i kasztanem jadalnym (Castanea sativà). Są też lasy sosnowe,
wśród których wyróżniają się piękne pinie (Pinus pinea) o rozłożystych koro-
nach, sięgające do 25 m wysokości i sosna alpejska (Pinus halepensis).
Makia jest plątaniną gatunków kserotermicznych o zmiennej dominacji po-
szczególnych komponentów. Pokrywa ona tereny ubogie w wapno ale z odpo-
wiednią wilgocią w glebie. Wśród roślinności występuje często dąb ostrolistny
- tu jednak w formie krzewu lub małego drzewka. Rośnie pistacja kleista
(.Pistacia lentiscus), mirt (Myrtus communis), chruścina jagodna znana też jako
drzewo poziomkowe (Arbutus unedo). Z tej samej rodziny wrzosowatych
(.Ericaceae) spotykamy wrzosiec drzewiasty (Erica arborea). Z innych krze-
wów rośnie wawrzyn (Laurus nobilis), janowiec (Spartium junceum), który
pod koniec wiosny okrywa się wonnymi, złocistymi kwiatami. W lecie wiele
roślin wydziela swoiste olejki eteryczne napełniając powietrze niepowtarzal-
nym aromatem.
Wyróżnia się dwie odmiany makii - wysoką i niską. Forma wysoka składa
się z krzewów, bądź skarłowaciałych drzew dochodzących do 5 m wysokości.
Wśród nich dominują: oliwka, sosny, jałowce, mirt, wrzosiec, janowiec, dąb
ostrolistny, chruścina. Gąszcz ten oplątują pnącza łącząc cierniste gałązki w
nieprzebyte zarośla. Między nimi wije się powojnik (Clematis), wiciokrzewy
(Lonicera), asparagus, róże, kolcorośl (Smilax). Makia dzięki swej strukturze
była doskonałym schronieniem dla francuskiego Ruchu Oporu w czasie II
wojny światowej.
Makię niską tworzą krzewy nie sięgające do 2,5 m. Rosną w niej w zwar-
ciu posłonki (Cistus), które w czasie kwitnienia wytwarzają pęki różowych
lub żółtych kwiatów. Obok występuje wrzosiec (Erica), rozmaryn (Rosma-
rinus), niska pistacja. W prześwitach krzewów zajmują miejsca rośliny zielne
jednoroczne, rozsiewające się co roku z nasion oraz byliny zimujące w po-
staci organów podziemnych. Wśród nich ciekawym gatunkiem jest myszopłoch
(Ruscus), którego spłaszczone na kształt liści pędy boczne wytwarzają na ich
środku drobne, białe kwiaty, a potem czerwone jagódki.