DOI Artikel:
Bania, Zbigniew: Pałac w Podhorcach
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14266#0121
PAŁAC W PODHORCACH
117
21. Podhorce. Paląc, kaplica
wyłożone były „różnymi kawałkami marmuru, krzemienia, macicy perłowej różnego gatunku",
a również wyodrębnione zostały na nich miejsca, w których miały być umieszczone lustra ujęte
w stiukowe ramy. Takie obramienia znajdowały się również wokół otworów okiennych.
5. Ogród
Stok, na skraju którego stanął pałac, wykorzystano na założenie tarasowo opadającego ogrodu.
Z niewielkiego ganku, znajdującego się przed wejściem do pałacu od strony północnej, na taras
najwyższy ogrodu prowadzi para zewnętrznych schodów. Od strony północnej ograniczała go balu-
strada, zaś pośrodku niego ustawiona została „fontanna okrągła, kamienna, na piedestale także ka-
miennym", której zbiornik ujmowała wieloboczna balustrada. Znaczna część powierzchni tego tarasu
pokryta była kamienną posadzką i tylko po bokach, przy narożach bastionowych znajdowały się
niewielkie, trójboczne kwietniki. Spowodowane to było usytuowaniem pod nim, w jego części
środkowej, obszernej groty74, do której prowadziły z poziomu tarasu środkowego trzy szerokie arka-
dowe wejścia. Oprócz nich w ścianie oporowej najwyższego tarasu znajdowały się owalne i prosto-
kątne otwory, tworzące wraz z wejściami sekwencję szeregu serlian.
Najistotniejszym elementem ogrodu był obszerny taras środkowy, założony na planie wydłużo-
nego prostokąta, usytuowanego poprzecznie do osi całego założenia. Powierzchnia tego tarasu była
niemal dwukrotnie większa od tej, jaką określał kwadrat narysu fortyfikacji bastionowej, będącej
wzorem dla planu pałacu. Podzielony on był na szereg kwater zdobionych ornamentyką roślinną.
74 Szyszko-Bohusz, op. cit., s. 159.
117
21. Podhorce. Paląc, kaplica
wyłożone były „różnymi kawałkami marmuru, krzemienia, macicy perłowej różnego gatunku",
a również wyodrębnione zostały na nich miejsca, w których miały być umieszczone lustra ujęte
w stiukowe ramy. Takie obramienia znajdowały się również wokół otworów okiennych.
5. Ogród
Stok, na skraju którego stanął pałac, wykorzystano na założenie tarasowo opadającego ogrodu.
Z niewielkiego ganku, znajdującego się przed wejściem do pałacu od strony północnej, na taras
najwyższy ogrodu prowadzi para zewnętrznych schodów. Od strony północnej ograniczała go balu-
strada, zaś pośrodku niego ustawiona została „fontanna okrągła, kamienna, na piedestale także ka-
miennym", której zbiornik ujmowała wieloboczna balustrada. Znaczna część powierzchni tego tarasu
pokryta była kamienną posadzką i tylko po bokach, przy narożach bastionowych znajdowały się
niewielkie, trójboczne kwietniki. Spowodowane to było usytuowaniem pod nim, w jego części
środkowej, obszernej groty74, do której prowadziły z poziomu tarasu środkowego trzy szerokie arka-
dowe wejścia. Oprócz nich w ścianie oporowej najwyższego tarasu znajdowały się owalne i prosto-
kątne otwory, tworzące wraz z wejściami sekwencję szeregu serlian.
Najistotniejszym elementem ogrodu był obszerny taras środkowy, założony na planie wydłużo-
nego prostokąta, usytuowanego poprzecznie do osi całego założenia. Powierzchnia tego tarasu była
niemal dwukrotnie większa od tej, jaką określał kwadrat narysu fortyfikacji bastionowej, będącej
wzorem dla planu pałacu. Podzielony on był na szereg kwater zdobionych ornamentyką roślinną.
74 Szyszko-Bohusz, op. cit., s. 159.