148
ZBIGNIEW BANIA
49. J. J. Perret, Les fortifications____ projekt Г, plan
szych przykładów takiego założenia są układy apartamentów willi Poggio a Caiano, wzniesionej
około 1480 roku. W XVI w. rozpowszechnione zostało przez traktaty architektoniczne, przede
wszystkim Pietra Cattaneo i Sebastiana Serlia 199. W Polsce założenie to zrealizowane zostało w szeregu
budowli: w pałacu w Książu Wielkim ( 15 8 5 - 159 5) 20°, w Zamościu ( 1581 - 1586) 2°i, w zamku
w Żółkwi (1606)202, w Pałacu Kazimierzowskim w Warszawie (2 ćw. XVII w.)203. Cechą wyróżniającą
układ skrzydła głównego pałacu w Podhorcach jest nadanie wydłużonego planu parom pomieszczeń
przylegających do środkowej partii korpusu. Wnętrza takie w układzie dwutraktowym występują
najczęściej tylko pojedynczo bądź w jednej parze, między innymi w planach zamieszczonych w trak-
tatach Serlia204 i Palladia 205. Budowlą o tym schemacie układu, w którym pary pomieszczeń przy
sieni środkowej mają wyraźnie wydłużony plan, jest piętrowy pałac przygródka zamku w Jazłowcu.
W 1644 r. zamek ten stał się własnością Stanisława Koniecpolskiego206. Rozbudowa zamku przez
syna .hetmana, Aleksandra, w latach 1649—1658 ograniczyła się do wzniesienia pałacu, który
199 A. Fischinger, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI w., Kraków 1969, s. 96 — 97.
200 Jw., s. 18; Krótka nauka budownicza..., s. 68.
201 Krótka nauka budow nicza..., s. 68.
202 Tamże.
203 J. Putkowska, Królewska rezydencja na przedmieściu Warszawy w XVII wieku, „Kwart. Arch. i Urb.", t. XXIII,
1978, z. 4, s. 283.
204 Plan reprodukowany [w:] Kowalczyk, Sebastiano Serlio____ il. 207.
205 A. Palladio, Cztery księgi o architekturze. Warszawa 1955, s. 85.
206 B. Guerquin, Zamek jazlowiecki, „Studia i Materiały do Teorii i Historii Architektury i Urbanistyki", t. II.
1960, s. 126.
ZBIGNIEW BANIA
49. J. J. Perret, Les fortifications____ projekt Г, plan
szych przykładów takiego założenia są układy apartamentów willi Poggio a Caiano, wzniesionej
około 1480 roku. W XVI w. rozpowszechnione zostało przez traktaty architektoniczne, przede
wszystkim Pietra Cattaneo i Sebastiana Serlia 199. W Polsce założenie to zrealizowane zostało w szeregu
budowli: w pałacu w Książu Wielkim ( 15 8 5 - 159 5) 20°, w Zamościu ( 1581 - 1586) 2°i, w zamku
w Żółkwi (1606)202, w Pałacu Kazimierzowskim w Warszawie (2 ćw. XVII w.)203. Cechą wyróżniającą
układ skrzydła głównego pałacu w Podhorcach jest nadanie wydłużonego planu parom pomieszczeń
przylegających do środkowej partii korpusu. Wnętrza takie w układzie dwutraktowym występują
najczęściej tylko pojedynczo bądź w jednej parze, między innymi w planach zamieszczonych w trak-
tatach Serlia204 i Palladia 205. Budowlą o tym schemacie układu, w którym pary pomieszczeń przy
sieni środkowej mają wyraźnie wydłużony plan, jest piętrowy pałac przygródka zamku w Jazłowcu.
W 1644 r. zamek ten stał się własnością Stanisława Koniecpolskiego206. Rozbudowa zamku przez
syna .hetmana, Aleksandra, w latach 1649—1658 ograniczyła się do wzniesienia pałacu, który
199 A. Fischinger, Santi Gucci, architekt i rzeźbiarz królewski XVI w., Kraków 1969, s. 96 — 97.
200 Jw., s. 18; Krótka nauka budownicza..., s. 68.
201 Krótka nauka budow nicza..., s. 68.
202 Tamże.
203 J. Putkowska, Królewska rezydencja na przedmieściu Warszawy w XVII wieku, „Kwart. Arch. i Urb.", t. XXIII,
1978, z. 4, s. 283.
204 Plan reprodukowany [w:] Kowalczyk, Sebastiano Serlio____ il. 207.
205 A. Palladio, Cztery księgi o architekturze. Warszawa 1955, s. 85.
206 B. Guerquin, Zamek jazlowiecki, „Studia i Materiały do Teorii i Historii Architektury i Urbanistyki", t. II.
1960, s. 126.