DOI Artikel:
Talbierska, Jolanta: Twórczość Stefana della Belli (1610-1664)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14538#0086
TWÓRCZOŚĆ STEFANA DELLA BELLI (1610-1664)
85
3. Stefano delia Bella, Szlachcic polski na koniu, rysunek,
Muzeum XX Czartoryskich, Kraków. Fot. Muzeum
włączono do zasobów muzeum warszawskiego. Najstarsza kolekcja, Magdaleniana, gromadzona była od
1644 r. przez pierwszą bibliotekę wrocławskiego kościoła św. Marii Magdaleny. Jej zbiory graficzne prze-
kazane zostały w 1729 r. do wrocławskiej Biblioteki Diecezjalnej (Dom-Bibliothek zu Breslau). Drugi ze-
spół, Rehdigeriana, został skompletowany w 1. połowie XVIII w. przez znanego śląskiego kolekcjonera
Albrechta von Saebischa (1685-1748). Do II wojny światowej znajdował się w Muzeum Sztuk Pięknych
(Muséum der Bildenden Kiinste) we Wrocławiu. Te dwa znakomite zespoły dostarczyły cennego materiału
porównawczego. Zachowały się bowiem, co jest ogromną rzadkością, nieprzycięte karty papieru, na których
odbijane były wspólnie ryciny, tworzące prawidłowy układ serii.
Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie posiada okazały zbiór akwafort Stefano delia
Belli. Prezentuje on ponad połowę graficznego dorobku artysty, w tym prawie wszystkie znane ryciny z okresu
paryskiego i drugiego florenckiego, ogółem 540 akwafort w 740 egzemplarzach, poza częścią prac florenc-
kich. Brakuje zwłaszcza frontispisów i ilustracji, kart do gry z okresu paryskiego, planów bitew, niektórych
portretów i teatraliów. Prawie wszystkie ryciny pochodzą z dwóch historycznych kolekcji, króla Stanisława
Augusta i Stanisława Kostki Potockiego35.
W Gabinecie Rycin Muzeum Narodowego w Gdańsku wszystkie prace Stefana delia Belli (obecnie
głównie ryciny z serii ornamentów) pochodzą z dawnej kolekcji Jacoba Kabruna36, w tym dwa (z czterech
istniejących przed II wojną światową) rysunki, z 1656 r. prezentujące popiersie kobiety (il. 4) i wojownika
(il. 5)37. Prace z sylwetkami polskich szlachciców znalazły się w zbiorach Fundacji im. Ciechanowieckich
35 Dokładny opis kolekcji Talbierska 2001, s. 25-34.
36 Z 94 rycin pozostało 64, Straty wojenne. Kolekcja Jacoba Kabruna, oprać. K. Z a b u s к a, red. naukowa J. Talbierska,
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Warszawa 2000, t. 1, Ryciny. Historia i dokumentacja, nr 361-439, s. 11-12,
t. 2, Ryciny. Katalog, nr 269-298, s. 66-71.
37 Oba pióro, tusz w tonie brązowym, Wojownik, 89 x 73 mm, MNG/SD/31/R, Popiersie kobiety, 94 x 128 mm, sygn. Stefano
Della Bella 1656, MNG/SD/32/R. Wymienione w J.C. Błock, L. Duisburg, Catalog einer Sammlung von Kupferstichen,
Holzschnitten, Lithographien und Handzeichnungen, Danzig 1861, nr 7073, 7074, s. 140.
85
3. Stefano delia Bella, Szlachcic polski na koniu, rysunek,
Muzeum XX Czartoryskich, Kraków. Fot. Muzeum
włączono do zasobów muzeum warszawskiego. Najstarsza kolekcja, Magdaleniana, gromadzona była od
1644 r. przez pierwszą bibliotekę wrocławskiego kościoła św. Marii Magdaleny. Jej zbiory graficzne prze-
kazane zostały w 1729 r. do wrocławskiej Biblioteki Diecezjalnej (Dom-Bibliothek zu Breslau). Drugi ze-
spół, Rehdigeriana, został skompletowany w 1. połowie XVIII w. przez znanego śląskiego kolekcjonera
Albrechta von Saebischa (1685-1748). Do II wojny światowej znajdował się w Muzeum Sztuk Pięknych
(Muséum der Bildenden Kiinste) we Wrocławiu. Te dwa znakomite zespoły dostarczyły cennego materiału
porównawczego. Zachowały się bowiem, co jest ogromną rzadkością, nieprzycięte karty papieru, na których
odbijane były wspólnie ryciny, tworzące prawidłowy układ serii.
Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie posiada okazały zbiór akwafort Stefano delia
Belli. Prezentuje on ponad połowę graficznego dorobku artysty, w tym prawie wszystkie znane ryciny z okresu
paryskiego i drugiego florenckiego, ogółem 540 akwafort w 740 egzemplarzach, poza częścią prac florenc-
kich. Brakuje zwłaszcza frontispisów i ilustracji, kart do gry z okresu paryskiego, planów bitew, niektórych
portretów i teatraliów. Prawie wszystkie ryciny pochodzą z dwóch historycznych kolekcji, króla Stanisława
Augusta i Stanisława Kostki Potockiego35.
W Gabinecie Rycin Muzeum Narodowego w Gdańsku wszystkie prace Stefana delia Belli (obecnie
głównie ryciny z serii ornamentów) pochodzą z dawnej kolekcji Jacoba Kabruna36, w tym dwa (z czterech
istniejących przed II wojną światową) rysunki, z 1656 r. prezentujące popiersie kobiety (il. 4) i wojownika
(il. 5)37. Prace z sylwetkami polskich szlachciców znalazły się w zbiorach Fundacji im. Ciechanowieckich
35 Dokładny opis kolekcji Talbierska 2001, s. 25-34.
36 Z 94 rycin pozostało 64, Straty wojenne. Kolekcja Jacoba Kabruna, oprać. K. Z a b u s к a, red. naukowa J. Talbierska,
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Warszawa 2000, t. 1, Ryciny. Historia i dokumentacja, nr 361-439, s. 11-12,
t. 2, Ryciny. Katalog, nr 269-298, s. 66-71.
37 Oba pióro, tusz w tonie brązowym, Wojownik, 89 x 73 mm, MNG/SD/31/R, Popiersie kobiety, 94 x 128 mm, sygn. Stefano
Della Bella 1656, MNG/SD/32/R. Wymienione w J.C. Błock, L. Duisburg, Catalog einer Sammlung von Kupferstichen,
Holzschnitten, Lithographien und Handzeichnungen, Danzig 1861, nr 7073, 7074, s. 140.