DOI article:
Talbierska, Jolanta: Twórczość Stefana della Belli (1610-1664)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14538#0123
122
JOLANTA TALBIERSKA
27. Stefano delia Bella, Fryz z lampartami, ok. 1648, akwaforta z serii Ornamenti di freg i et fogliami, wydanej przez Pierre'a I
Mariette'a, Gabinet Rycin BUW. Fot. autorka
28. Stefano delia Bella, Fryz z puttami, ok. 1648, akwaforta z serii Ornamenti di fregi et fogliami, wydanej przez Pierre'a I
Mariette'a, Gabinet Rycin BUW. Fot. autorka
drzewa i Syrinks, zmieniająca się w trzcinę (V. 1020). Nawet pozornie identyczne, uskrzydlone smoki mają
inaczej wijące się ogony, a jeden z nich skute kajdanami łapy (V. 1022). Z dwóch centaurów walczących
o skórę lamparta, jeden ukazany jest przodem, drugi tyłem (V. 1018). Odmienne części mają kartusze z or-
łami pożerającymi węże (V. 1040; il. 26), myśliwskimi psami i trofeami (V. 1039) czy lwicami i puttem
(V. 1044). I nie jest to tylko klasyczny repertuar form z wzorników, gdzie często projekt zawierał dwa
warianty. Łączenie form naczyń z roślinami, maskami i mitologicznymi postaciami zaprezentował Stefano
delia Bella w innym zespole, składającym się z sześciu akwafort, wydanych również przez F. Langlois ok.
1646 r. - Raccolta di vasi diversi (por. il. 19). Moda na maski, wazy i kartusze wplatane w motywy orna-
mentacyjne architektury (fantastycznej lub istniejącej), malarstwa monumentalnego lub dekoracji z okazji
uroczystości była typowa już dla Florencji XVI w., zwłaszcza za panowania Cosimo I i Francesco I de'Me-
dici. Akwafortowe cykle ornamentów Odoardo Fialettiego (1573-1638), według Polifila Giancarliego234,
rysownika z Wenecji lub Bolonii, czynnego w 1628 r. w Rzymie, mogły być jedną z inspiracji do cykli Della
Belli Ornameti o grotesche i Ornamenti di fregi et fogliami (il. 27, 28), do której to serii można również
odnieść graficzne fryzy według Polidora da Caravaggio235. Ornameti o grotesche (il. 29, 30) powstały naj-
później, prawdopodobnie już po wyjeździe z Paryża. Świadczy o tym odmienna stylistyka, dobór motywów,
włoski tytuł i brak adresu jakiegokolwiek wydawcy, a także fakt, że pozostałe cykle ornamentacyjne zostały
niemal natychmiast skopiowane przez grafików holenderskich236. W seriach ornamentów i motywach styli-
234 Bertela, Ferrara 1973, nr 596-601; nr 602-612.
235 Ibidem, nr 590-595.
236 Talbierska 2001, kat. II. 252-278, s. 107-118, il. 343-359.
JOLANTA TALBIERSKA
27. Stefano delia Bella, Fryz z lampartami, ok. 1648, akwaforta z serii Ornamenti di freg i et fogliami, wydanej przez Pierre'a I
Mariette'a, Gabinet Rycin BUW. Fot. autorka
28. Stefano delia Bella, Fryz z puttami, ok. 1648, akwaforta z serii Ornamenti di fregi et fogliami, wydanej przez Pierre'a I
Mariette'a, Gabinet Rycin BUW. Fot. autorka
drzewa i Syrinks, zmieniająca się w trzcinę (V. 1020). Nawet pozornie identyczne, uskrzydlone smoki mają
inaczej wijące się ogony, a jeden z nich skute kajdanami łapy (V. 1022). Z dwóch centaurów walczących
o skórę lamparta, jeden ukazany jest przodem, drugi tyłem (V. 1018). Odmienne części mają kartusze z or-
łami pożerającymi węże (V. 1040; il. 26), myśliwskimi psami i trofeami (V. 1039) czy lwicami i puttem
(V. 1044). I nie jest to tylko klasyczny repertuar form z wzorników, gdzie często projekt zawierał dwa
warianty. Łączenie form naczyń z roślinami, maskami i mitologicznymi postaciami zaprezentował Stefano
delia Bella w innym zespole, składającym się z sześciu akwafort, wydanych również przez F. Langlois ok.
1646 r. - Raccolta di vasi diversi (por. il. 19). Moda na maski, wazy i kartusze wplatane w motywy orna-
mentacyjne architektury (fantastycznej lub istniejącej), malarstwa monumentalnego lub dekoracji z okazji
uroczystości była typowa już dla Florencji XVI w., zwłaszcza za panowania Cosimo I i Francesco I de'Me-
dici. Akwafortowe cykle ornamentów Odoardo Fialettiego (1573-1638), według Polifila Giancarliego234,
rysownika z Wenecji lub Bolonii, czynnego w 1628 r. w Rzymie, mogły być jedną z inspiracji do cykli Della
Belli Ornameti o grotesche i Ornamenti di fregi et fogliami (il. 27, 28), do której to serii można również
odnieść graficzne fryzy według Polidora da Caravaggio235. Ornameti o grotesche (il. 29, 30) powstały naj-
później, prawdopodobnie już po wyjeździe z Paryża. Świadczy o tym odmienna stylistyka, dobór motywów,
włoski tytuł i brak adresu jakiegokolwiek wydawcy, a także fakt, że pozostałe cykle ornamentacyjne zostały
niemal natychmiast skopiowane przez grafików holenderskich236. W seriach ornamentów i motywach styli-
234 Bertela, Ferrara 1973, nr 596-601; nr 602-612.
235 Ibidem, nr 590-595.
236 Talbierska 2001, kat. II. 252-278, s. 107-118, il. 343-359.