ŚWIĄTYNIE I KLASZTORY PÓŹNOBAROKOWE W ARCHIDIECEZJI LWOWSKIEJ
239
83. Hodowica, kościół parafialny, ołtarz główny, ok. 1758, architekt Bernard Meretyn, rzeźby Jan Jerzy Pinsel.
Fot. F. Haczewski, wg Mańkowski 1937, il. 2
Rozluźnienie formy i śmiałość struktury obserwuje się w ołtarzu głównym w Nawarii (około 1765)333.
Ma on formę półowalnie wklęsłą. Przednia para kolumn z przerwanymi naczółkami jest prawie wolnosto-
jąca, tylko górnym gzymsem belkowania związana z resztą struktury (il. 81). Takie ujęcie zostało zaczerp-
nięte z dzieł Matthiasa Steinla, zwłaszcza projektów ołtarzy dla opactwa w Zwettl.
W mniejszych ołtarzach bocznych notuje się tendencje do łukowego rozchylenia belkowania z kolum-
nami na boki, a nawet do nadwieszania skrajnych odcinków belkowania nad figurami. Dobrym przykładem
Ostrowski 1993, s. 58, 62.
239
83. Hodowica, kościół parafialny, ołtarz główny, ok. 1758, architekt Bernard Meretyn, rzeźby Jan Jerzy Pinsel.
Fot. F. Haczewski, wg Mańkowski 1937, il. 2
Rozluźnienie formy i śmiałość struktury obserwuje się w ołtarzu głównym w Nawarii (około 1765)333.
Ma on formę półowalnie wklęsłą. Przednia para kolumn z przerwanymi naczółkami jest prawie wolnosto-
jąca, tylko górnym gzymsem belkowania związana z resztą struktury (il. 81). Takie ujęcie zostało zaczerp-
nięte z dzieł Matthiasa Steinla, zwłaszcza projektów ołtarzy dla opactwa w Zwettl.
W mniejszych ołtarzach bocznych notuje się tendencje do łukowego rozchylenia belkowania z kolum-
nami na boki, a nawet do nadwieszania skrajnych odcinków belkowania nad figurami. Dobrym przykładem
Ostrowski 1993, s. 58, 62.