DOI article:
Kowalczyk, Jerzy: Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14538#0264
ŚWIĄTYNI H 1 KLAS/TORY PÓŹNOBAROKOWE W ARCHIDIECEZJI LWOWSKIEJ
263
5. Lwów, fasada kościół dominikanów obserwantów Świętej Urszuli, po 1731.
Fot. ze zbiorów prywatnych
Wklęsły kształt cechuję fasadę kościoła dominikanów obserwantów Świętej Urszuli we Lwowie (po
1731 r.)390 (il. 115). Pierwotnie była z pewnością bezwieżowa391. Silne wygięcie fasady podkreślono wklę-
słymi narożnikami. Pilastry zdwojone przez nałożenie, gierowane belkowanie i płyciny z półkolistymi
wykrojami na ścianie i pilastrach, świadczą o zaawansowanej formie późnobarokowej. Wklęsło-łukowe
fasady bezwieżowe pojawiły się najpierw w rzymskiej architekturze barokowej w twórczoścj architekta
Carla Fontany (S. Carlo al Corso, 1682-1683). Rozpowszechniły się też w Europie Środkowej; czego do-
brym przykładem jest kościół karmelitanek bosych w Linzu (1714, architekt Marcin Wittwer)
Zapewne najwcześniejszą fasadę późnobarokową o formach dynamicznych otrzymał na omawianym
obszarze kościół bernardynów w Gwoźdźcu (1730-1734) (il. 116). Jest szeroka, parawanowa, dwuwieżowa;
wieże flankują jednonawowy korpus. Środkowy dwukondygnacjowy trzon fasady jest trójbocznie wypukły.
Czworoboczne trójkondygnacjowe wieże mają natomiast ściany wklęsłe, obstawione przełamanymi pila-
Według relacji abp. Skarbka z 1731 г., kościół Świętej Urszuli był jeszcze drewniany (Długosz 1937. s. 1 10).
391 Po przejęciu świątyni przez protestantów wieże zostały wzniesione w 1878 r. przez architekta Józefa Engela (/л /У 1999,
s. 321).
392 Brykowska 1991, s. 25, ryc. 91.
263
5. Lwów, fasada kościół dominikanów obserwantów Świętej Urszuli, po 1731.
Fot. ze zbiorów prywatnych
Wklęsły kształt cechuję fasadę kościoła dominikanów obserwantów Świętej Urszuli we Lwowie (po
1731 r.)390 (il. 115). Pierwotnie była z pewnością bezwieżowa391. Silne wygięcie fasady podkreślono wklę-
słymi narożnikami. Pilastry zdwojone przez nałożenie, gierowane belkowanie i płyciny z półkolistymi
wykrojami na ścianie i pilastrach, świadczą o zaawansowanej formie późnobarokowej. Wklęsło-łukowe
fasady bezwieżowe pojawiły się najpierw w rzymskiej architekturze barokowej w twórczoścj architekta
Carla Fontany (S. Carlo al Corso, 1682-1683). Rozpowszechniły się też w Europie Środkowej; czego do-
brym przykładem jest kościół karmelitanek bosych w Linzu (1714, architekt Marcin Wittwer)
Zapewne najwcześniejszą fasadę późnobarokową o formach dynamicznych otrzymał na omawianym
obszarze kościół bernardynów w Gwoźdźcu (1730-1734) (il. 116). Jest szeroka, parawanowa, dwuwieżowa;
wieże flankują jednonawowy korpus. Środkowy dwukondygnacjowy trzon fasady jest trójbocznie wypukły.
Czworoboczne trójkondygnacjowe wieże mają natomiast ściany wklęsłe, obstawione przełamanymi pila-
Według relacji abp. Skarbka z 1731 г., kościół Świętej Urszuli był jeszcze drewniany (Długosz 1937. s. 1 10).
391 Po przejęciu świątyni przez protestantów wieże zostały wzniesione w 1878 r. przez architekta Józefa Engela (/л /У 1999,
s. 321).
392 Brykowska 1991, s. 25, ryc. 91.