DOI article:
Talbierska, Jolanta: Twórczość graficzna Rembrandta van Rijn: nowe perspektywy badawcze dzieła graficznego
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14573#0129
TWÓRC ZOŚĆ GRAFICZNA REMBRANDTA VAN RUN
123
44. Herb Wirtembergii, filigran odnotowany na
autorskich rycinach Rembrandta z 1. poł. lat 30.,
m.in. na odbitkach: Czytająca kobieta, Matka
Rembrandta siedząca przy stole. Gabinet Rycin
Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, Inw. zb
d. 3027. Przerys autorki
45. Baranek paschalny, filigran odnotowany na autorskich
rycinach Rembrandta m.in. na odbitkach: Autoportret
w stroju orientalnym (1634), Ofiarowanie w świątyni (1640).
Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie,
Inw. zb. d. 2915. Przerys autorki
(1610-1664) w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie356. Metodę szczegółowego bada-
nia papieru zastosowano również w opracowaniu zespołu rembrandtowskiego z tego zbioru357, najważniej-
szej i najlepszej kolekcji dzieł graficznych van Rijna w Polsce. Mimo na ogół niewielkich rozmiarów akwa-
fort udało się rozpoznać i odrysować ponad 60 znaków wodnych i kontramarek. Wszechstronne analizy
i sformułowane na ich podstawie wnioski pozwoliły m.in. stwierdzić, że większość odbitek pochodzi z pra-
cowni artysty, o czym świadczą odnotowane filigrany, spotykane na papierach używanych najwcześniej przez
artystę w latach 30. i 40.: Herb Wirtembergii (il. 44), Bazyliszek, Dwugłowy Orzeł, Baranek Paschalny
(il. 45), jeden z wariantów Lilii Strasburskiej (il. 46) oraz Błazeńskiej czapki z pięcioma dzwoneczkami,
choć na ogół nie są to pierwsze nakłady. Ta sama metoda została przyjęta przez Krzysztofa Krużla w opra-
cowaniu drugiej pod względem wielkości kolekcji dzieł graficznych Rembrandta w Polsce, pochodzącej ze
zbiorów Gabinetu Rycin Biblioteki Naukowej PAU/PAN w Krakowie358.
356 Ta 1 b i e r s к a, Stefano delia Bella..., Appendix I, Watermarks, s. 220-260.
357 Eadem, Rembrandt... Częściowo powtórzone i rozszerzone opracowanie 110 prac Rembrandta znalazło się w nieopu-
blikowanym dotychczas katalogu wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie (zob. przyp. 372), gdzie jedną z podstawowych
metod opracowania materiału było wszechstronne badanie papierów.
358 К r u ż e 1, op. cit. Warto podkreślić, że katalogi zbiorów publikowane przez Gabinet Rycin PAU/PAN (szkoła niemiecka,
szkoła niderlandzka itd.) zawsze zawierały przerysy znaków wodnych, ale zastosowanie tej wiedzy jako metody w pełni zostało
wykorzystane dopiero w publikacji Krzysztofa Krużla o Rembrandcie.
123
44. Herb Wirtembergii, filigran odnotowany na
autorskich rycinach Rembrandta z 1. poł. lat 30.,
m.in. na odbitkach: Czytająca kobieta, Matka
Rembrandta siedząca przy stole. Gabinet Rycin
Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, Inw. zb
d. 3027. Przerys autorki
45. Baranek paschalny, filigran odnotowany na autorskich
rycinach Rembrandta m.in. na odbitkach: Autoportret
w stroju orientalnym (1634), Ofiarowanie w świątyni (1640).
Gabinet Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie,
Inw. zb. d. 2915. Przerys autorki
(1610-1664) w Gabinecie Rycin Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie356. Metodę szczegółowego bada-
nia papieru zastosowano również w opracowaniu zespołu rembrandtowskiego z tego zbioru357, najważniej-
szej i najlepszej kolekcji dzieł graficznych van Rijna w Polsce. Mimo na ogół niewielkich rozmiarów akwa-
fort udało się rozpoznać i odrysować ponad 60 znaków wodnych i kontramarek. Wszechstronne analizy
i sformułowane na ich podstawie wnioski pozwoliły m.in. stwierdzić, że większość odbitek pochodzi z pra-
cowni artysty, o czym świadczą odnotowane filigrany, spotykane na papierach używanych najwcześniej przez
artystę w latach 30. i 40.: Herb Wirtembergii (il. 44), Bazyliszek, Dwugłowy Orzeł, Baranek Paschalny
(il. 45), jeden z wariantów Lilii Strasburskiej (il. 46) oraz Błazeńskiej czapki z pięcioma dzwoneczkami,
choć na ogół nie są to pierwsze nakłady. Ta sama metoda została przyjęta przez Krzysztofa Krużla w opra-
cowaniu drugiej pod względem wielkości kolekcji dzieł graficznych Rembrandta w Polsce, pochodzącej ze
zbiorów Gabinetu Rycin Biblioteki Naukowej PAU/PAN w Krakowie358.
356 Ta 1 b i e r s к a, Stefano delia Bella..., Appendix I, Watermarks, s. 220-260.
357 Eadem, Rembrandt... Częściowo powtórzone i rozszerzone opracowanie 110 prac Rembrandta znalazło się w nieopu-
blikowanym dotychczas katalogu wystawy w Muzeum Narodowym w Warszawie (zob. przyp. 372), gdzie jedną z podstawowych
metod opracowania materiału było wszechstronne badanie papierów.
358 К r u ż e 1, op. cit. Warto podkreślić, że katalogi zbiorów publikowane przez Gabinet Rycin PAU/PAN (szkoła niemiecka,
szkoła niderlandzka itd.) zawsze zawierały przerysy znaków wodnych, ale zastosowanie tej wiedzy jako metody w pełni zostało
wykorzystane dopiero w publikacji Krzysztofa Krużla o Rembrandcie.