DOI article:
Grzybkowska, Teresa: Orgród Armidy arkadyjskiej - Heleny Radziwiłłowej
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.14577#0040
34
TERESA GRZYBKOWSKA
32. J.P. Norblin, Arkadia koło Nieborowa. Przybytek Arcykapłana z płotem dla owiec, rys., 1790.
Fundacja XX Czartoryskich w Krakowie
ale i myśl o śmierci - stwarzało razem portret Radziwiłłowej jako doskonałej kobiety epoki oświecenia
i preromantyzmu. Każdy z gości Arkadii dostrzegał taki jej obraz, jaki był mu dostępny intelektualnie i emo-
cjonalnie; niektórzy z niej drwili, co można odczytać w różnych arkadyjskich wspomnieniach. Ale Radzi-
wiłłowa potrafiła stworzyć taką atmosferę ogrodu, która sprzyjała kontemplacji, a „filozoficznemu entuzja-
zmowi służyły jaskinie, groty, wzgórza i nieregularne ozdoby"118.
ARMIDA
Złośliwa wróżka, łąkę i ściek mętnej wody,
Dając Armidzie rzekła: rób z tego ogrody
Niechaj dziś ta nieznana piasków okolica,
Wkrótce przechodniów dziwi, unosi, zachwyca.
Rzekła; Arrnida bierze w pomocniki swoje
Myśl twórczą i czułość i amorków roje,
Pracują, już się wznosi, bogów dom wspaniały
Ciemno-zielone gaje, jasnych wód kryształy,
Już ciekawy wędrownik z daleka przychodzi,
I co straciła Grecja to w Polsce znachodzi
Posągi, drogie urny, pysznych kolumn szczątki
I pośród wierzb płaczących żałosne pamiątki
Co tylko oczy nęci lub serce rozkwila!
Zachwycony przechodzień wśród powabów tyla
Wśród tylu słodkich uczuć najmilszem znajduje,
Gdy Mistrzowi tych cudów sam je wskazuje
118 M. Szafrańska, „Przesiewacze piasku". Uwagi na temat powstania i ewolucji historii ogrodów, „Rocznik Historii
Sztuki", XXXII, 2007, s. 10. Ta charakterystyka ogrodu angielskiego dana przez angielskich XVII-wiecznych interpretatorów
cytowanych przez Autorkę doskonale odpowiada Arkadii.
TERESA GRZYBKOWSKA
32. J.P. Norblin, Arkadia koło Nieborowa. Przybytek Arcykapłana z płotem dla owiec, rys., 1790.
Fundacja XX Czartoryskich w Krakowie
ale i myśl o śmierci - stwarzało razem portret Radziwiłłowej jako doskonałej kobiety epoki oświecenia
i preromantyzmu. Każdy z gości Arkadii dostrzegał taki jej obraz, jaki był mu dostępny intelektualnie i emo-
cjonalnie; niektórzy z niej drwili, co można odczytać w różnych arkadyjskich wspomnieniach. Ale Radzi-
wiłłowa potrafiła stworzyć taką atmosferę ogrodu, która sprzyjała kontemplacji, a „filozoficznemu entuzja-
zmowi służyły jaskinie, groty, wzgórza i nieregularne ozdoby"118.
ARMIDA
Złośliwa wróżka, łąkę i ściek mętnej wody,
Dając Armidzie rzekła: rób z tego ogrody
Niechaj dziś ta nieznana piasków okolica,
Wkrótce przechodniów dziwi, unosi, zachwyca.
Rzekła; Arrnida bierze w pomocniki swoje
Myśl twórczą i czułość i amorków roje,
Pracują, już się wznosi, bogów dom wspaniały
Ciemno-zielone gaje, jasnych wód kryształy,
Już ciekawy wędrownik z daleka przychodzi,
I co straciła Grecja to w Polsce znachodzi
Posągi, drogie urny, pysznych kolumn szczątki
I pośród wierzb płaczących żałosne pamiątki
Co tylko oczy nęci lub serce rozkwila!
Zachwycony przechodzień wśród powabów tyla
Wśród tylu słodkich uczuć najmilszem znajduje,
Gdy Mistrzowi tych cudów sam je wskazuje
118 M. Szafrańska, „Przesiewacze piasku". Uwagi na temat powstania i ewolucji historii ogrodów, „Rocznik Historii
Sztuki", XXXII, 2007, s. 10. Ta charakterystyka ogrodu angielskiego dana przez angielskich XVII-wiecznych interpretatorów
cytowanych przez Autorkę doskonale odpowiada Arkadii.