DOI article:
Kostuch, Bożena: Kaszubska ceramika Franciszka Necla w kolekcji Feliksa Jasieńskiego
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.26693#0158
Kaszubska ceramika Franciszka Necla w kolekcji Feliksa Jasieńskiego 157
2. Przykłady kaszubskich motywów dekoracyjnych (różdżka bzu, wianek kaszubski) na naczyniach
wykonanych przez Franciszka Necla (fot. Muzeum)
mowego” - była pokazywana na kilku wystawach, a jego wyroby „były wprost rozchwy-
tywane”5.
Po odzyskaniu niepodległości Franciszek Necel kontynuował i rozwijał działalność
garncarską, otoczony opieką przez Towarzystwo Popierania Przemysłu Ludowego, dzięki
któremu jego wyroby były sprzedawane w Warszawie i wysyłane na wystawy, w których
Towarzystwo uczestniczyło. Jego ceramika cieszyła się dużą popularnością, kupowana
była przez letników i kolekcjonerów, pokazywano ją podczas organizowanych wystaw
jako przykład tradycyjnego, kaszubskiego rzemiosła. „Dobry, utalentowany i nader ob-
rotny majster, Necel szybko zdobył powodzenie. Każdy wypał jego przynosił coraz to inne
formy: garnuszki, wazoniki, wazy, skarbonki, koszyczki, świeczniki, nawet imbryk, talerz
i filiżanka. Necel stał się wytwórcą pamiątkowej ceramiki regionalnej dzięki osobliwemu
staremu ornamentowi, bogactwu form i polewy” - opisuje te czasy Janina Orynżyna6.
I dodaje, że wkrótce „Śp. Konopczyński i Necel stali się wytwórcami eksportowymi, zby-
wającymi towar nawet do Anglii, Stanów Zjedn. i Holandii J...]”7.
Franciszek Necel wprowadził więc do swej produkcji nowe formy i kształty naczyń,
niespotykane w ceramice ludowej, a także większą gamę barw, starał się jednak stosować
5 I. Gratkowski, Kaszubski przemysł ludowy, „Ziemia” 1913, nr 28, s. 462.
6 O ry n ży na, o.c., s. 123. W dalszej części swego wywodu autorka - jak wspomniano - krytykuje jednak
późniejszą twórczość Necla, którego „zepsuło powodzenie” i „wielkie zapotrzebowanie” na jego wyroby.
7 Tamże, s. 132. Walenty Konopczyński (1863-1933) - mistrz garncarski z Bolimowa koło Skierniewic;
po jego śmierci warsztat prowadził syn Stefan.
2. Przykłady kaszubskich motywów dekoracyjnych (różdżka bzu, wianek kaszubski) na naczyniach
wykonanych przez Franciszka Necla (fot. Muzeum)
mowego” - była pokazywana na kilku wystawach, a jego wyroby „były wprost rozchwy-
tywane”5.
Po odzyskaniu niepodległości Franciszek Necel kontynuował i rozwijał działalność
garncarską, otoczony opieką przez Towarzystwo Popierania Przemysłu Ludowego, dzięki
któremu jego wyroby były sprzedawane w Warszawie i wysyłane na wystawy, w których
Towarzystwo uczestniczyło. Jego ceramika cieszyła się dużą popularnością, kupowana
była przez letników i kolekcjonerów, pokazywano ją podczas organizowanych wystaw
jako przykład tradycyjnego, kaszubskiego rzemiosła. „Dobry, utalentowany i nader ob-
rotny majster, Necel szybko zdobył powodzenie. Każdy wypał jego przynosił coraz to inne
formy: garnuszki, wazoniki, wazy, skarbonki, koszyczki, świeczniki, nawet imbryk, talerz
i filiżanka. Necel stał się wytwórcą pamiątkowej ceramiki regionalnej dzięki osobliwemu
staremu ornamentowi, bogactwu form i polewy” - opisuje te czasy Janina Orynżyna6.
I dodaje, że wkrótce „Śp. Konopczyński i Necel stali się wytwórcami eksportowymi, zby-
wającymi towar nawet do Anglii, Stanów Zjedn. i Holandii J...]”7.
Franciszek Necel wprowadził więc do swej produkcji nowe formy i kształty naczyń,
niespotykane w ceramice ludowej, a także większą gamę barw, starał się jednak stosować
5 I. Gratkowski, Kaszubski przemysł ludowy, „Ziemia” 1913, nr 28, s. 462.
6 O ry n ży na, o.c., s. 123. W dalszej części swego wywodu autorka - jak wspomniano - krytykuje jednak
późniejszą twórczość Necla, którego „zepsuło powodzenie” i „wielkie zapotrzebowanie” na jego wyroby.
7 Tamże, s. 132. Walenty Konopczyński (1863-1933) - mistrz garncarski z Bolimowa koło Skierniewic;
po jego śmierci warsztat prowadził syn Stefan.