1. J. H. Fragonard, Pierwsza lekcja konnej jazdy3 rysunek, Warszawa, Muzeum Narodowe
W 1769 roku Fragonard żeni się i zostaje ojcem córeczki. Wtedy zaczynają się dla niego
najszczęśliwsze lata i najświetniejszy okres artystycznej kariery. Następnym, bardziej jeszcze
radosnym wydarzeniem są narodziny syna w 1780 r. Obcowanie z dzieckiem od kołyski
daje artyście niezwykłe wyczucie jego kształtów i nieskomplikowanych przeżyć duchowych,
znajomość plastyki okrągłych, miękkich ciałek, ruchów niezdecydowanych lub zawadiackich,
lada chwila grożących katastrofą, zmiennej gry twarzyczek, na przemian promiennych lub
skrzywionych w nagłych wybuchach śmiechu i płaczu.
W tym czasie w domu Fragonarda przebywa, początkowo w charakterze opiekunki
dzieci, młodziutka siostra jego żony, Marguerite Gérard. Z piękną szwagierką łączy artystę
przyjaźń, która — przynajmniej z jego strony — ma cechy gorętszego uczucia. Honoriusz
uczy Margeritę malarstwa i rytownictwa, a podpisane jej nazwiskiem akwaforty uchodzą
8
W 1769 roku Fragonard żeni się i zostaje ojcem córeczki. Wtedy zaczynają się dla niego
najszczęśliwsze lata i najświetniejszy okres artystycznej kariery. Następnym, bardziej jeszcze
radosnym wydarzeniem są narodziny syna w 1780 r. Obcowanie z dzieckiem od kołyski
daje artyście niezwykłe wyczucie jego kształtów i nieskomplikowanych przeżyć duchowych,
znajomość plastyki okrągłych, miękkich ciałek, ruchów niezdecydowanych lub zawadiackich,
lada chwila grożących katastrofą, zmiennej gry twarzyczek, na przemian promiennych lub
skrzywionych w nagłych wybuchach śmiechu i płaczu.
W tym czasie w domu Fragonarda przebywa, początkowo w charakterze opiekunki
dzieci, młodziutka siostra jego żony, Marguerite Gérard. Z piękną szwagierką łączy artystę
przyjaźń, która — przynajmniej z jego strony — ma cechy gorętszego uczucia. Honoriusz
uczy Margeritę malarstwa i rytownictwa, a podpisane jej nazwiskiem akwaforty uchodzą
8