DOI Heft:
Sztuka nowożytna
DOI Artikel:Wegner, Jan: Biblioteka Nieborowska
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19393#0217
1. Wnętrze sali bibliotecznej w pałacu nieborowskim
Zapewne i następni właściciele Nieborowa: Towiańscy, Lubomirscy i Łochoccy, posia-
dali tutaj jakieś zespoły książek.
Wydaje się jednak nie ulegać wątpliwości, że hetman w. lit. Michał Kazimierz Ogiński
(1728—1800), właściciel Nieborowa w latach 1766—1774, gromadził w tej rezydencji zbiory
biblioteczne. Hetman znany jest jako miłośnik sztuk pięknych, autor polonezów (tak jak
jego synowiec Michał Kleofas Ogiński), poeta, pisarz i współpracownik Wielkiej Encyklo-
pedii Diderota i d'Alemberta. Wiadomo też, że założył drukarnię w Słonimiu, gdzie miał
główną rezydencję, w której grano opery i tragedie2. Szczególnie zaś wsławił się budową ka-
nału na Polesiu (między Szczarą a Jasiołdą), łączącego Bałtyk z Morzem Czarnym. O jego
2 Jw., s. 25, 26.
212
Zapewne i następni właściciele Nieborowa: Towiańscy, Lubomirscy i Łochoccy, posia-
dali tutaj jakieś zespoły książek.
Wydaje się jednak nie ulegać wątpliwości, że hetman w. lit. Michał Kazimierz Ogiński
(1728—1800), właściciel Nieborowa w latach 1766—1774, gromadził w tej rezydencji zbiory
biblioteczne. Hetman znany jest jako miłośnik sztuk pięknych, autor polonezów (tak jak
jego synowiec Michał Kleofas Ogiński), poeta, pisarz i współpracownik Wielkiej Encyklo-
pedii Diderota i d'Alemberta. Wiadomo też, że założył drukarnię w Słonimiu, gdzie miał
główną rezydencję, w której grano opery i tragedie2. Szczególnie zaś wsławił się budową ka-
nału na Polesiu (między Szczarą a Jasiołdą), łączącego Bałtyk z Morzem Czarnym. O jego
2 Jw., s. 25, 26.
212