DOI Heft:
Sztuka średnowieczna
DOI Artikel:Ratkowska, Paulina; Muzeum Narodowe w Warszawie [Mitarb.]: Skrzydła kwadryptyku z Legendą św. Jana Chrzciciela: Nieznany zabytek stylu franko-gotyckiego w Muzeum Narodowym w Warszawie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.19556#0340
27. Fragment miniatury Biczowania —
Oprawca, Historia Alfonsa Mądrego,
Escorial, Bibliotcca di San Lorenzo
potwierdzić rozpatrzenie tablic na szerszym tle zabytkowym, co ze względu na stosunkowo
skąpy — w stosunku do późniejszych obiektów — materiał porównawczy nie leżało w możli-
wościach autora.
Pierwszą chronologicznie sceną cyklu na tablicach warszawskich jest Chrzest Chrystusa
ukazany w popularnej na Zachodzie wersji kappadockiej22. Charakterystyczną jej cechą jest
dzwonowate podnoszenie się wód Jordanu, sięgających talii Chrystusa i gest Jezusa, osłaniający
nagość (w naszym przedstawieniu przetransponowany na ożywione poruszenie dłoni przyci-
śniętych do torsu). Strój św. Jana Chrzciciela — tunika i pallium, w których pojawia się we wszyst-
kich pozostałych epizodach, oraz anioł, trzymający szatę Jezusa, weszli do tej wersji ze starszego
typu syryjskiego. W zabytkach hiszpańskich XII—XV w. Prekursor częściej występuje w skórze
22 G. de Jerphanion, La Voie des monuments. Paris 1930, rozdz. VIII, Epiphanie et Theophanie,
Le Bapteme de Jesus dans la liturgie et dans Fart chretien, s. 165 nn; G. Millet, Recherches sur 1'iconographie
de l'Evangile aux XIV, XV et XVI siecles. Paris 1916, rozdz. III, Le Bapteme, s. 170 nn.
336
Oprawca, Historia Alfonsa Mądrego,
Escorial, Bibliotcca di San Lorenzo
potwierdzić rozpatrzenie tablic na szerszym tle zabytkowym, co ze względu na stosunkowo
skąpy — w stosunku do późniejszych obiektów — materiał porównawczy nie leżało w możli-
wościach autora.
Pierwszą chronologicznie sceną cyklu na tablicach warszawskich jest Chrzest Chrystusa
ukazany w popularnej na Zachodzie wersji kappadockiej22. Charakterystyczną jej cechą jest
dzwonowate podnoszenie się wód Jordanu, sięgających talii Chrystusa i gest Jezusa, osłaniający
nagość (w naszym przedstawieniu przetransponowany na ożywione poruszenie dłoni przyci-
śniętych do torsu). Strój św. Jana Chrzciciela — tunika i pallium, w których pojawia się we wszyst-
kich pozostałych epizodach, oraz anioł, trzymający szatę Jezusa, weszli do tej wersji ze starszego
typu syryjskiego. W zabytkach hiszpańskich XII—XV w. Prekursor częściej występuje w skórze
22 G. de Jerphanion, La Voie des monuments. Paris 1930, rozdz. VIII, Epiphanie et Theophanie,
Le Bapteme de Jesus dans la liturgie et dans Fart chretien, s. 165 nn; G. Millet, Recherches sur 1'iconographie
de l'Evangile aux XIV, XV et XVI siecles. Paris 1916, rozdz. III, Le Bapteme, s. 170 nn.
336