Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie (22.1978)

15. Wystawa monograficzna Stanisława Lentza — ekspozycja prac artysty z lat 1900—1915, ryzalit

[...] Dzisiejsza wystawa przypomina nam świetność sztuki Lentza i uzmysławia niezniszczalną
wartość portretu jako intencjonalnej informacji wizualnej o wyglądzie i cechach wewnętrznych
człowieka".

Stanisław Ledóchowski, „Literatura", nr 39:

„Z dość mieszanymi uczuciami podążałem na wystawę Stanisława Lentza (1861—1920).
Z jednej strony autor słynnego «Strajku», z drugiej — portretów stołecznego high life'u i artys-
tycznej bohemy. [...] Był portrecistą. Z podobną pasją tworzył Arcybiskupa Popiela, co Pastuszka.
Takim samym modelem był dla niego atletyczny robociarz, co filigranowy prezes Towarzystwa
Naukowego. [...]

Po eklektyźmie lat młodzieńczych przyjdzie ok. 1900 roku świadomość wybranych celów,
a wraz z nią krystalizacja metody twórczej. W okresie 1905—1915 osiągnie ona apogeum.
Znamienną cechą będzie płaszczyznowość kolorystycznej plamy, sposób jej kładzenia. [...]

187