Muzeum Narodowe <Krakau> [Editor]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (2.1952(1954))

Ryc. 61. Fragment płaskorzeźby z ryc. 60.

Analizę zabytku trzeba jednak zacząć od treści przedstawienia, bo ona wa-
runkuje formę i dla realistycznego dzieła jest najbardziej istotną. Centrum
kompozycji stanowi łoże umierającego, umieszczone w przestrzeni poprzedza-
jącej wejście do sklepionego krużganku, biegnącego perspektywicznie w głąb
obrazu. Konający, starszy mężczyzna, o wychudłej, naznaczonej wyrazem
cierpienia lecz spokojnej twarzy, odziany w białą, marszczoną u szyi koszulę,
spoczywa na łożu zwróconym dłuższym bokiem w stronę widza (ryc. 61).
Wspartą na trzech poduszkach głowę okrywa błękitna czapka domowa, spod
której wysuwa się na czoło kosmyk włosów; ręce splecione na piersiach, na
wzorzystej, pokrywającej łoże kapie, dzierżyły prawdopodobnie krucyfiks, na
co wskazują szczątki tkwiącego w dłoniach drewienka. Do umierającego zbliża
się ksiądz, odziany w nałożoną na biały habit drobno plisowaną komżę i pur-
purową, przebłyskującą złotem stułę; ruch uniesionych rąk każe domyślać się
aktu udzielania Yiatyku, względnie wręczania gromnicy. Dłonie księdza są

101