Muzeum Narodowe <Krakau> [Hrsg.]: Rozprawy i Sprawozdania Muzeum Narodowego w Krakowie (12.1980)

220 —

M. DUBRAWSKA, A. ZABOROWSKI

Konserwacji Zabytków podjął w zamku prace badawcze archeologiczne
i architektoniczne.

5. Ważniejsze remonty i adaptacje bazy lokalowej

W latach 1951—1954 oraz 1956—1960 w budynku Siejby przeprowadzo-
no kapitalne remonty połączone z adaptacją pomieszczeń dla celów
muzealnych. Prace wykonane przez Powiatowe Przedsiębiorstwo Robót
Budowlanych w Żywcu (w okresie 1951—1954) i Spółdzielnię Inwalidów
w Krakowie (1956—1960) finansowało Ministerstwo Kultury i Sztuki
(w r. 1951 specjalna subwencja na rozwój Muzeum) oraz Wojewódzki
Konserwator Zabytków w Krakowie. W czasie prac m. in. odtworzono
zabytkowy układ i charakter pomieszczeń, zwłaszcza w przyziemiu
budynku, uporządkowano podwórzec i otoczenie domu. W roku 1960
a następnie w roku 1973 przeprowadzono konserwację umieszczonego
na fasadzie malowidła z przedstawieniem św. Floriana; wykonawcą
były Pracownie Konserwacji Zabytków Oddział w Krakowie, a prace
finansowali Wojewódzki Konserwator Zabytków *(r. 1960) i Muzeum
w Żywcu (konserwacja w r. 1973). W roku 1972 Powiatowe Przedsię-
biorstwo Remontowo-Budowlane w Żywcu zainstalowało w Siejbie cen-
tralne ogrzewanie; koszty inwestycji pokryło Muzeum.

6a. Wystawy stałe

W odrestaurowanych podczas pierwszego remontu pomieszczeniach
urządzono, czynną w latach 1953—1956, stałą wystawę zbiorów według
scenariusza opracowanego przez Muzeum Narodowe w Krakowie.
W ekspozycji pokazano niektóre muzealia z działu przyrodniczego —
znaleziska paleontologiczne (kości mamuta), współczesną faunę Żywiec-
czyzny (m. in. grupy niedźwiedzi i rysi, kolekcje ptaków i motyli).
Z działu etnograficznego — narzędzia służące do zbieractwa, ekspona-
ty związane z pasterstwem, uprawą roli, przerobem włókna, przędzalni-
ctwem i tkactwem, wnętrze izby żywieckiej ze sprzętami domowymi
i dziełami sztuki ludowej — ceramika, malarstwo na szkle i rzeźba,
stroje Górali żywieckich (wobec braku oryginalnych ubiorów wystawio-
no barwne tablice opracowane na podstawie strojów użyczonych z Mu-
zeum Etnograficznego w Krakowie). Z działu artystyczno-historyczne-
go — dzieje i kultura Żywca: m. in. dokumenty, pamiątki cechowe,
obrazy, stroje mieszczańskie.

Po przerwie spowodowanej kolejnym remontem Siejby, przeprowadzo-
nym w latach 1956—1960, w lipcu 1960 otwarto drugą stałą ekspozy-
cję zbiorów przygotowaną według scenariuszy opracowanych przez
Zdzisława Żygulskiego jun. z Muzeum Narodowego w Krakowie i Jana
Studenckiego, kierownika Muzeum w Żywcu (działy przyrodniczy
i artystyczno-historyczny) oraz Magdalenę Meres (Muzeum w Żyw-
cu) i Andrzeja Zaborowskiego z Muzeum Narodowego w Krakowie
(dział etnograficzny). Wystawa zawierała część wprowadzającą w Ży-
wiecczyznę (mapa plastyczna regionu i jego okolic, fotogramy kra-
jobrazu, zabytków architektury i budownictwa), mały pokaz ekspona-
tów prehistorycznych, dokumenty i pamiątki odnoszące się do miasta
i cechów, np. Dziej opis żywiecki Andrzeja Komonieckiego, przywileje
królewskie, tłoki pieczętne, obesłania i lady, obrazy cechowe z w.