162

Józef Piątek

kiej Kwartniki śląskie, będące równocześnie kata-
logiem kwartników w zbiorach Muzeum, oraz notatka
wstępna o znalezisku w Legnicy pt. Skarb monet
wczesnośredniowiecznych. Pod koniec 1965 r. ta sama
autorka oddala do druku, do „Roczników Sztuki Ślą-
skiej" t. IV, ukończone opracowania pt. Dukaty Jana V
Turzona oraz Katalog tłoków menniczych w zbiorach
Muzeum Śląskiego.

MUZEUM HISTORYCZNE M. WROCŁAWIA
Oddział w Ratuszu

W latach 1962—1964, tak jak poprzednio Oddział:
Muzeum Historyczne m. Wrocławia w Ratuszu zwią-
zany był organizacyjnie z d. Działem Historycznym,
zaś w latach 1965—1966 z Działem Historii Kultury
Materialnej; przez cały ten czas podlegał kierownic-
twu mgra Wojciecha Gluzińskiego. Oddział, traktowa-
ny jako ośrodek wystawowy Muzeum Śląskiego, w o-
graniczonym tylko zakresie prowadził samodzielnie
sprawy administracji budynku i obsługi zwiedzają-
cych. Zadania te ciążyły na administracyjnym kie-
rownictwie Muzeum Śląskiego i jego Dziale Nauko-
wo-Oświatowym. Niemniej prowadzenie nieodzownej,
wewnętrznej administracji absorbowało wiele czasu
i uwagi kierownictwa i naukowych pracowników
Działu. Administracyjny personel przydzielany do ob-
sługi budynku i zwiedzających liczył przeciętnie 8—9
osób, w różnym składzie w różnych okresach.

W omawianym pięcioleciu nie przeprowadzano po-
ważniejszych prac remontowych, poza malowaniem
ciągu sal wystawowych na parterze od strony połu-
dniowej. Przy tej okazji za zgodą Miejskiego Konser-
watora Zabytków przebito zamurowany, dawniej
istniejący otwór drzwiowy między tzw. Zieloną Izbą
a przylegającą doń salą od północy. Uzyskano w ten
sposób dogodniejszy ciąg zwiedzania.

W 1965 r. w wyniku porozumienia między Prezy-
dium Wojewódzkiej Rady Narodowej a Prezydium
Rady Narodowej m. Wrocławia ustalono jako końco-
wy termin użytkowania Ratusza przez Muzeum Ślą-
skie dzień 31 XII 1967 r. Wcześniej jednakże, bo w po-
łowie 1966 r., w związku z rozpoczętym przez wła-
dze dzielnicowe remontem ciągu zabudowań przy ul.
Sukiennice, Muzeum Śląskie zrezygnowało z użytko-
wania zajmowanych tam pomieszczeń magazynowych.

W początkowym okresie minionego pięciolecia
przeprowadzono w Ratuszu szereg uzupełnień w jego
zabytkowym wyposażeniu. Urządzono wtedy m. in.
interesujący pokaz zabytkowej broni oraz wytwo-
rów dawnego rzemiosła w kilku salach na parte-
rze, gdzie następnie urządzono wystawę stałą Zy-
cie codzienne wczesnośredniowiecznego Wrocławia
XII—XIV w. oraz odtworzoną na nowo wystawę
Moneta dawnego Wrocławia. Wystawa Śląskie ślu-
sarstwo artystyczne pozostawała bez zmian. Bliższe
omówienie tych wystaw znajduje się w sprawozda-
niach działów historycznych, jak również w spra-
wozdaniach innych Działów, jeśli chodzi o wystawy
czasowe. Spośród tych ostatnich do ciekawszych
warto zaliczyć Śląskie malarstwo z przełomu XV na

XVI w., Rysunki i grafika Hansa Theo Richtera
i XX-lecie PPR. Jak poprzednio wnętrza Ratusza
często wykorzystywane były przez władze miejskie
jako reprezentacyjne miejsce uroczystych przyjęć,
spotkań, konferencji itp.

Frekwencja zwiedzających Ratusz kształtowała się
podobnie jak w poprzednim pięcioleciu przeciętnie
w granicach 55 000—60 000 osób rocznie. Szczegó-
łowe dane odnośnie do frekwencji znajdują się
w ogólnym zestawieniu frekwencji w Muzeum
Śląskim.

MUZEUM ETNOGRAFICZNE
Oddział

Oddział Etnograficzny mieścił się nadal w osob-
nym budynku przy ul. Kazimierza Wielkiego, roz-
szerzając jedynie swe pomieszczenia o dwa ma-
gazyny i dwie sale wystawowe; nastąpiło to w wy-
niku przeniesienia do gmachu głównego składów
bibliotecznych i remontu tych pomieszczeń.

Stan osobowy Oddziału, kierowanego nadal przez
dra Leszka Itmana, nie uległ większym zmianom,
jedynie adiunkt mgr E. Jęczalik przeszła 1 I 1965 r.
do Działu Naukowo-Oświatowego. W czasie od
1 I do 15 VII 1965 r. pracował w Oddziale mł. asys-
tent K. Sakal. St. asystent mgr M. Rostworowska
awansowała 1 I 1964 r. do stopnia adiunkta, asys-
tent mgr M. Gołubkowa 1 I 1964 r. do stopnia st.
asystenta, a 1 VIII 1966 r. — adiunkta. Obsadę per-
sonalną Oddziału w końcu 1966 r. należy uznać jako
zbyt szczupłą.

Zbiory Oddziału powiększały się dość systema-
tycznie, drogą zakupów dokonywanych najczęściej
w wyniku badań terenowych. Pewne nasilenie zaku-
pów daje się zauważyć w r. 1964, kiedy to bardziej
intensywnie (również dzięki większym środkom fi-
nansowym) zbierano eksponaty do stałej wystawy
p.n. Kultura wsi dolnośląskiej 1945—1965. Przyrost
zbiorów ilustruje w liczbach poniższe zestawienie:

Rok

Zakupy

Suma

Dary

Ogółem
stan

1962

153

28800

10

2953

1963

135

38860

19

3035

1964

267

31045

7

3309

1965

214

17967

33

3556

1966

105

38190

15

3698

Razem

874

154862

84



W wyniku coraz dokładniejszego opracowywania
zbiorów wyodrębniono w nich od 1964 r. trzy zespoły:
kultura materialna (1089 obiektów w końcu 1966 r.),
sztuka ludowa (1434 obiekty), współczesna kultura
ludowa (1175 obiektów). Do najbardziej cennych obiek-
tów pozyskanych w ostatnim pięcioleciu zaliczyć na-
leży: kapliczkę słupową z XIX w. (nr inw. E-3135),
rzeźbę drewnianą Sw. Rozalia, (nr inw. E-3663) oraz
strój łowicki z 1953 r. (nr inw. E-3668).

W trzech magazynach zbiory przechowywane są