Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Schlosser, Julius ¬von¬ [Hrsg.]
Quellenbuch zur Kunstgeschichte des Abendländischen Mittelalters: ausgewählte Texte des vierten bis fünfzehnten Jahrhunderts — Quellenschriften für Kunstgeschichte und Kunsttechnik des Mittelalters und der Neuzeit, Band 7: Wien, 1896

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.29293#0130
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
100

et II de basilisci, ornata in circuitu de olovero. Et per singulos
arcus presbyterii vela serica leonata XC.

S. Gia- Ecclesiam bb. apostolorum J a c o b i et Philippi, cjuæ nimio

como, senio consumpta ruinæ proxima erat, a fundamento renovavit.
Quam collato calice et patena exaurata nomine Græcis Lati-
nis que litteris inscripto adornavit.

XIV.

KUNSTTHÄTTGKEIT IN RAVENNA BIS INS SECHSTE
JAHRHUNDERT.

Agnelhis (um 83 g). Liber pontificalis ecclesiae Ravennatis. —
cd. Holder-Egger, Mon. Germ. SS. RR. Langobard. p. 265 jf.

Literatur: Piper, S. 349—36J; Steinmann, S. 43—61; Rubeus
(Girol. Rossi) Historiarum Ravennatum libri X. Venedig, 1589 (im Thesaur.
antiquitat. et bist. Ital. T. VIT. p. I.) besonders dessen Beschreibung der ver-
lorenen Mosaiken in S. Giovanni Evangelista (auch gedruckt bei Muratori
SS. RR. Ital. I., 2. 567).

Quast, Die a. ehr. Bauwerke von R. vom V.—IX. Jahrli. Berlin, 1842;
Rahn, Ein Besuch in R. Zahns Jahrb. f. Kunstw. 1869; Ricci, Ravenna.
Rav., 1878; Rkchter, Die Mosaiken von R. Wien, 1878; Berti, Sull’antico
duomo di R., battistero, episcopio e tricolo. Rav. 1880; Diehl, Ravenne,
études d’archéol. byzantine. L’Art, 1885.

Wickhoff, Die ,monasteria’ bei Agnellus. Mittli. des Inst, für österr.
Geschichtsforschung. 1887; Ders., Das .Speisezimmer des Bischofs Neon von
R. Repertorium f. Kunstw. XVII.; Müntz, The lost mosaics of R. American
Journal of archeology, vol. I., II.

Ursus 23. Igitur haedificavit iste beatissimus præsul infra hanc

(37°—369.) civitatem Ravenna sanctam catholicam ecclesiam, quo omnis assi-
due cuncurremus, quam de suo nomine Ursiana nominavit. Ipse
eam suis temporibus fundavit et, Deo iuvante, usque ad effectum
perduxit. Lapidibus preciosissimis parietibus circumdedit, super
totius templi testudinem tessellis variis diversas figuras composuit.
Omnis autem populus quasi vir unus, spontaneus animus laborabat
lætans et gaudens, et de cælis Deum cunlaudabat quia, prospera-
batur salus in manibus eorum per intercessionem sui sacerdotis
et confessoris. Qua Euserius et Paulus unam parietem
 
Annotationen