DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.43487#0139
Wystrój snycerski kościoła pw. Wniebowzięcia NMP
65
Wnętrze jest jednoprzestrzenne, przesklepione kolebką z lunetami,
oświetlone dwoma ciągami okien (il. 2). Okna górne umieszczone są w lune-
tach, prostokątne, zamknięte lukiem odcinkowym. Z kolei dolne okna, owal-
ne, osadzone są w głębokich niszach wydrążonych w ścianach, na planie luku
koszowego, sklepionych konchowo i zamkniętych lukiem koszowym. W czę-
ści wschodniej jest płytka wnęka zamknięta lukiem (il. 10), na miejscu pier-
wotnego przewężenia do prezbiterium. Część zachodnią korpusu zajmuje
chór muzyczny (il. 11), wsparty na arkadach filarowych. Filary zaś są z naro-
żnikami fazowanymi. Od zachodu przylega kruchta, usytuowana w przyzie-
miu wieży, na rzucie kwadratu, kryta kolebką krzyżową.
Wystrój snycerski kościoła wykonany jest z drewna, pokrytego białą
polichromią ze złoceniami.
Przy ścianie wschodniej, na osi płytkiej wnęki, umieszczony jest ołtarz
główny (il. 2), architektoniczny, jednokondygnacyjny, równoległy do ściany.
Na wspierających się na cokole dwóch kolumnach spoczywa belkowanie, a na
nim zwieńczenie. Od przodu widać mensę ołtarzową z tabernakulum. Po
bokach ołtarza znjdują się dwa prostokątne otwory wejściowe, zamknięte
lukiem odcinkowym, nad nimi zaś półkoliście zamknięte prostokątne nisze
ze stojącymi w nich rzeźbami św. Piotra i Pawła.
Dwudzielny cokół ozdobiony jest prostokątnymi płycinami, w partii
górnej zaś jest gierowany. Na rzymsko-korynckich kolumnach wspiera się
dwudzielny architraw i fryz, na nich zaś gzyms, biegnący przez całą szero-
kość ołtarza, gierowany wraz z belkowaniem, o zwykłym profilu. Prawie całe
pole edikuli ołtarzowej między kolumnami, cokołem i belkowaniem zajmuje
duży, barokowy obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, w ramie z
ornamentami rocaille. Środkowe pole zwieńczenia flankowane jest parą wolut
dwukrotnie zwiniętych, zamknięte zaś jest gzymsem w kształcie luku wklę-
sło-wypukłego, w środku przerwanym i zakończonym parą wolut. W cen-
trum zwieńczenia znajdują się trójkątne Oka Opatrzności Bożej z przebijają-
cymi się przez chmury promieniami. Wśród obłoków widać szesnaście us-
krzydlonych główek puttów. Na dolnych wolutach siedzą dwa skrzydlate
putta.
Na dwustopniowym podium umieszczona jest mensa (il. 3) w kształcie
prostopadłościanu z cokolikiem i skromnym gzymsem. Antepedium wypeł-
nione jest prostokątną płyciną z reliefowymi rzeźbami rokokowymi. Kompo-
zycja podzielona jest na pięć pól o formach kartuszowatych linią nieregular-
nie sfalowaną, w obramieniach z rokokowych stylizowanych motywów ro-
ślinnych. Na tle środkowego pola widnieje Madonna siedząca na obłokach,
ubrana w długą suknię i w spływający z ramion rozwiany płaszcz. Głowa
z luźno spływającymi włosami i nogi zwrócone są w prawo, modlitewnie zaś
uniesione złożone ręce — w lewo. Madonna przytrzymuje dłońmi koniec
przepaski, która zataczając łuk tworzy aureolę wokół jej głowy. Znajdujący
się po jej lewej stronie aniołek trzyma palmę, natomiast aniołek z prawej
65
Wnętrze jest jednoprzestrzenne, przesklepione kolebką z lunetami,
oświetlone dwoma ciągami okien (il. 2). Okna górne umieszczone są w lune-
tach, prostokątne, zamknięte lukiem odcinkowym. Z kolei dolne okna, owal-
ne, osadzone są w głębokich niszach wydrążonych w ścianach, na planie luku
koszowego, sklepionych konchowo i zamkniętych lukiem koszowym. W czę-
ści wschodniej jest płytka wnęka zamknięta lukiem (il. 10), na miejscu pier-
wotnego przewężenia do prezbiterium. Część zachodnią korpusu zajmuje
chór muzyczny (il. 11), wsparty na arkadach filarowych. Filary zaś są z naro-
żnikami fazowanymi. Od zachodu przylega kruchta, usytuowana w przyzie-
miu wieży, na rzucie kwadratu, kryta kolebką krzyżową.
Wystrój snycerski kościoła wykonany jest z drewna, pokrytego białą
polichromią ze złoceniami.
Przy ścianie wschodniej, na osi płytkiej wnęki, umieszczony jest ołtarz
główny (il. 2), architektoniczny, jednokondygnacyjny, równoległy do ściany.
Na wspierających się na cokole dwóch kolumnach spoczywa belkowanie, a na
nim zwieńczenie. Od przodu widać mensę ołtarzową z tabernakulum. Po
bokach ołtarza znjdują się dwa prostokątne otwory wejściowe, zamknięte
lukiem odcinkowym, nad nimi zaś półkoliście zamknięte prostokątne nisze
ze stojącymi w nich rzeźbami św. Piotra i Pawła.
Dwudzielny cokół ozdobiony jest prostokątnymi płycinami, w partii
górnej zaś jest gierowany. Na rzymsko-korynckich kolumnach wspiera się
dwudzielny architraw i fryz, na nich zaś gzyms, biegnący przez całą szero-
kość ołtarza, gierowany wraz z belkowaniem, o zwykłym profilu. Prawie całe
pole edikuli ołtarzowej między kolumnami, cokołem i belkowaniem zajmuje
duży, barokowy obraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, w ramie z
ornamentami rocaille. Środkowe pole zwieńczenia flankowane jest parą wolut
dwukrotnie zwiniętych, zamknięte zaś jest gzymsem w kształcie luku wklę-
sło-wypukłego, w środku przerwanym i zakończonym parą wolut. W cen-
trum zwieńczenia znajdują się trójkątne Oka Opatrzności Bożej z przebijają-
cymi się przez chmury promieniami. Wśród obłoków widać szesnaście us-
krzydlonych główek puttów. Na dolnych wolutach siedzą dwa skrzydlate
putta.
Na dwustopniowym podium umieszczona jest mensa (il. 3) w kształcie
prostopadłościanu z cokolikiem i skromnym gzymsem. Antepedium wypeł-
nione jest prostokątną płyciną z reliefowymi rzeźbami rokokowymi. Kompo-
zycja podzielona jest na pięć pól o formach kartuszowatych linią nieregular-
nie sfalowaną, w obramieniach z rokokowych stylizowanych motywów ro-
ślinnych. Na tle środkowego pola widnieje Madonna siedząca na obłokach,
ubrana w długą suknię i w spływający z ramion rozwiany płaszcz. Głowa
z luźno spływającymi włosami i nogi zwrócone są w prawo, modlitewnie zaś
uniesione złożone ręce — w lewo. Madonna przytrzymuje dłońmi koniec
przepaski, która zataczając łuk tworzy aureolę wokół jej głowy. Znajdujący
się po jej lewej stronie aniołek trzyma palmę, natomiast aniołek z prawej