DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.43487#0141
Wystrój snycerski kościoła pw. Wniebowzięcia NMP
67
jąc postać poniżej prawej ręki. Przyciśnięta ramieniem poła płaszcza tworzy
fałdy na lewym boku. Pod płaszczem rysuje się zgięta w kolanie prawa noga,
u dołu widoczne bose stopy.
W niszy po prawej stronie ołtarza umieszczona jest rzeźba św. Pawła (il.
6), także pełna, na profilowanym postumencie. Rzeźba ta również przedsta-
wia mężczyznę w sile wieku. Postać tego świętego ustawiona jest też w kon-
trapoście, a ciężar ciała także spływa na lewą nogę, noga prawa zaś jest lekko
zgięta w kolanie. Głowa o falujących włosach zwrócona jest w prawo, nieco
pochylona. Twarz o wystających kościach policzkowych, otoczona bujnym
zarostem przechodzącym w dość długą sfalowaną brodę. Oczy przysłonięte
powiekami, wpatrzone są w otwartą księgę, podtrzymywaną pełną dłonią
uniesionej prawej ręki. Lewa ręka delikatnie przytrzymuje rękojeść miecza,
opartego ostrzem o ziemię pomiędzy bosymi stopami. Święty ubrany jest
w długą, sięgającą kostek, szatę z rękawami. Otulający postać płaszcz, prze-
rzucony przez lewe ramię, tworzy z przodu pod uniesioną prawą ręką mię-
sistą, skośną fałdę, z tyłu zaś spływa kaskadą fałd. Pod płaszczem rysuje się
zgięte kolano prawej nogi.
Schemat kompozycyjny obu ołtarzy bocznych ustawionych ukośnie we
wschodnich narożach kościoła jest identyczny. Po stronie północnej jest
ołtarz Najświętszej Maryi Panny (il. 7). Ołtarz składa się z jednokondygna-
cyjnej nastawy z mensą, zwieńczonej grupą rzeźbiarską.
Część dolna cokołu wraz z mensą znajduje się na planie trzech trapezoi-
dalnych czworoboków, przystawionych do siebie, kolejno się zmniejszają-
cych. Boczne ścianki dwóch pierwszych brył są zaokrąglone. Plintę poprze-
dza jednostopniowe podium. Na mensie znajduje się półka pod krucyfiks i
lichtarze. Na bocznych ściankach mensy i cokołu widać prostokątne płyciny,
na antepedium zaś równoramienny, promienisty krzyż maltański w elipsie,
flankowany przez dwa prostokąty o zaokrąglonych wklęsło wewnętrznych
bokach. Nad gzymsem dolnego cokołu znajduje się część górna cokołu trójo-
siowa, na cokoliku, z gzymsem. Wąskie części boczne ustawione są skośnie
do szerokiej części środkowej, wszystkie zaś ozdobione są prostokątnymi
płycinami.
Jednoprzęsłowa nastawa, lekko gierowana, rozszerza się płynnie w dolnej
partii. Belkowanie nastawy ma linię wklęsło-wypukłą, gierowaną. Nadto sam
gzyms jest gierowany w części środkowej. Na fryzie umieszczona jest girlan-
da wybiegająca w obie strony od centralnie położonej róży. Środek nastawy
wypełnia wklęsła nisza w kształcie prostokąta o przełamanej górnej krawędzi
w formie płaskiego trójkąta równoramiennego, otoczona profilowaną ramą,
mająca w górnej partii płynną linię, rozerwaną na szczycie trójkąta, wzogaco-
ną motywami roślinnymi w duchu rokoka. Cała nisza dekorowana jest złotą
siatką z różyczkami. Na siatce umieszczony jest niewielki obraz Madonny,
Matki Pięknej Miłości, w rokokowej ramie, w srebrnej sukience miejscami
złoconej, z koronami i maską lunarną. Na siatce wokół obrazu widać igrające
67
jąc postać poniżej prawej ręki. Przyciśnięta ramieniem poła płaszcza tworzy
fałdy na lewym boku. Pod płaszczem rysuje się zgięta w kolanie prawa noga,
u dołu widoczne bose stopy.
W niszy po prawej stronie ołtarza umieszczona jest rzeźba św. Pawła (il.
6), także pełna, na profilowanym postumencie. Rzeźba ta również przedsta-
wia mężczyznę w sile wieku. Postać tego świętego ustawiona jest też w kon-
trapoście, a ciężar ciała także spływa na lewą nogę, noga prawa zaś jest lekko
zgięta w kolanie. Głowa o falujących włosach zwrócona jest w prawo, nieco
pochylona. Twarz o wystających kościach policzkowych, otoczona bujnym
zarostem przechodzącym w dość długą sfalowaną brodę. Oczy przysłonięte
powiekami, wpatrzone są w otwartą księgę, podtrzymywaną pełną dłonią
uniesionej prawej ręki. Lewa ręka delikatnie przytrzymuje rękojeść miecza,
opartego ostrzem o ziemię pomiędzy bosymi stopami. Święty ubrany jest
w długą, sięgającą kostek, szatę z rękawami. Otulający postać płaszcz, prze-
rzucony przez lewe ramię, tworzy z przodu pod uniesioną prawą ręką mię-
sistą, skośną fałdę, z tyłu zaś spływa kaskadą fałd. Pod płaszczem rysuje się
zgięte kolano prawej nogi.
Schemat kompozycyjny obu ołtarzy bocznych ustawionych ukośnie we
wschodnich narożach kościoła jest identyczny. Po stronie północnej jest
ołtarz Najświętszej Maryi Panny (il. 7). Ołtarz składa się z jednokondygna-
cyjnej nastawy z mensą, zwieńczonej grupą rzeźbiarską.
Część dolna cokołu wraz z mensą znajduje się na planie trzech trapezoi-
dalnych czworoboków, przystawionych do siebie, kolejno się zmniejszają-
cych. Boczne ścianki dwóch pierwszych brył są zaokrąglone. Plintę poprze-
dza jednostopniowe podium. Na mensie znajduje się półka pod krucyfiks i
lichtarze. Na bocznych ściankach mensy i cokołu widać prostokątne płyciny,
na antepedium zaś równoramienny, promienisty krzyż maltański w elipsie,
flankowany przez dwa prostokąty o zaokrąglonych wklęsło wewnętrznych
bokach. Nad gzymsem dolnego cokołu znajduje się część górna cokołu trójo-
siowa, na cokoliku, z gzymsem. Wąskie części boczne ustawione są skośnie
do szerokiej części środkowej, wszystkie zaś ozdobione są prostokątnymi
płycinami.
Jednoprzęsłowa nastawa, lekko gierowana, rozszerza się płynnie w dolnej
partii. Belkowanie nastawy ma linię wklęsło-wypukłą, gierowaną. Nadto sam
gzyms jest gierowany w części środkowej. Na fryzie umieszczona jest girlan-
da wybiegająca w obie strony od centralnie położonej róży. Środek nastawy
wypełnia wklęsła nisza w kształcie prostokąta o przełamanej górnej krawędzi
w formie płaskiego trójkąta równoramiennego, otoczona profilowaną ramą,
mająca w górnej partii płynną linię, rozerwaną na szczycie trójkąta, wzogaco-
ną motywami roślinnymi w duchu rokoka. Cała nisza dekorowana jest złotą
siatką z różyczkami. Na siatce umieszczony jest niewielki obraz Madonny,
Matki Pięknej Miłości, w rokokowej ramie, w srebrnej sukience miejscami
złoconej, z koronami i maską lunarną. Na siatce wokół obrazu widać igrające