De epp. Laertianis in cod. Matrit. receptis. LXV
epigrammatis libri I continuantur, ut epp. in Pythagoram,
Empedoclem, Philolaum, Heraclitum, Zenonem Eleatem,
duos Abderitas (1. VIII sq., n. 14—18, 19 — 23) praecedant,
epp. in Anaxagoram, Socratem, Platonem cum Xenophonte,
in Academicos (1. II—IV, n. 25—37) subiungantur, denique
epp. in Aristotelem et Peripateticos, in Cynicos Stoicosque
(1. V—VII, n. 38 — 45) sequantur.
Nihil attinet hic codicis Matrit. epp. enumerare nec
demonstrari oportet, quatenus compilator a Planude pen-
deat, quae epp. recte, quae praepostere collocaverit, quos
in auctoribus indicandis errores commiserit; pauca de
codice postea addentur in praefatione, cum de variarum
syllogarum origine ac propagatione exponendum erit;
quibuscum conexae quaestiones de Cephalanae fontibus
ac compositione tractabuntur. De libri VII Pal. composi-
tione nunc plura dicere supersedeo, cum praesertim non-
nulla de congruentibus Anth. Palatinae ac Planudeae parti-
bus supra allata sint, alia de potiorum syllogarum fragmen-
tis eorumque dispositione passim in notis proferantur (cf.
etiam p. LXXXIIsqq.). De re aperta vix est quod moneam:
apparet e duabus libri VII partibus priorem*) multa epigram-
*) Tn priore parte libri VII argumentorum genera, quibus
Constantinus nonnullas epigrammatum particulas subicit, cum
ratione Meleagrea, spectato etiam ordine, quo argumenta inter
se excipiunt, congruunt ita, ut Cephalas illa genera non ipse
distinxisse, sed Gadarensis videatur assumpsisse normam (con-
spicuam inprimis ex utroque fragmento ampliore, epp. 406—504
et 707—740, cf. Weissh. de fontibus Anth. Pal.). Non omnia
hic persequar argumenta, sed praecedunt apud Cephalam epp.
in poetas (1—55), qualia in duobus fragmentis Mei. prima
sunt epp. 406—420 et 707 — 719 (paucis alienis insertis). Porro
exhibet Cephalas epp. εις άνδρείονς 226 — 259, quibus respon-
dent ex isdem illis fragmentis epp. 430—443 et 720—724; inter
ampliores, quae argumenti ratione dispositae sunt, particulas
Constantinus postremum fere locum tribuit epigrammatis in
naufragos (263—294), et trium fragmentorum Mei. postrema
fere epigrammata (494 sqq., 650 sqq., 737 sqq.) item composita
sunt in naufragos. Alias insuper in fragmentis Meleagreis ex-
stare particulas argumento distinctas, quarum similes in priore
libri parte (inter epp. 1—363) reperiantur eaeque ex copiis
Anthol. Graeca. II. e
epigrammatis libri I continuantur, ut epp. in Pythagoram,
Empedoclem, Philolaum, Heraclitum, Zenonem Eleatem,
duos Abderitas (1. VIII sq., n. 14—18, 19 — 23) praecedant,
epp. in Anaxagoram, Socratem, Platonem cum Xenophonte,
in Academicos (1. II—IV, n. 25—37) subiungantur, denique
epp. in Aristotelem et Peripateticos, in Cynicos Stoicosque
(1. V—VII, n. 38 — 45) sequantur.
Nihil attinet hic codicis Matrit. epp. enumerare nec
demonstrari oportet, quatenus compilator a Planude pen-
deat, quae epp. recte, quae praepostere collocaverit, quos
in auctoribus indicandis errores commiserit; pauca de
codice postea addentur in praefatione, cum de variarum
syllogarum origine ac propagatione exponendum erit;
quibuscum conexae quaestiones de Cephalanae fontibus
ac compositione tractabuntur. De libri VII Pal. composi-
tione nunc plura dicere supersedeo, cum praesertim non-
nulla de congruentibus Anth. Palatinae ac Planudeae parti-
bus supra allata sint, alia de potiorum syllogarum fragmen-
tis eorumque dispositione passim in notis proferantur (cf.
etiam p. LXXXIIsqq.). De re aperta vix est quod moneam:
apparet e duabus libri VII partibus priorem*) multa epigram-
*) Tn priore parte libri VII argumentorum genera, quibus
Constantinus nonnullas epigrammatum particulas subicit, cum
ratione Meleagrea, spectato etiam ordine, quo argumenta inter
se excipiunt, congruunt ita, ut Cephalas illa genera non ipse
distinxisse, sed Gadarensis videatur assumpsisse normam (con-
spicuam inprimis ex utroque fragmento ampliore, epp. 406—504
et 707—740, cf. Weissh. de fontibus Anth. Pal.). Non omnia
hic persequar argumenta, sed praecedunt apud Cephalam epp.
in poetas (1—55), qualia in duobus fragmentis Mei. prima
sunt epp. 406—420 et 707 — 719 (paucis alienis insertis). Porro
exhibet Cephalas epp. εις άνδρείονς 226 — 259, quibus respon-
dent ex isdem illis fragmentis epp. 430—443 et 720—724; inter
ampliores, quae argumenti ratione dispositae sunt, particulas
Constantinus postremum fere locum tribuit epigrammatis in
naufragos (263—294), et trium fragmentorum Mei. postrema
fere epigrammata (494 sqq., 650 sqq., 737 sqq.) item composita
sunt in naufragos. Alias insuper in fragmentis Meleagreis ex-
stare particulas argumento distinctas, quarum similes in priore
libri parte (inter epp. 1—363) reperiantur eaeque ex copiis
Anthol. Graeca. II. e