DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.3042#0325
283
vel quinque vitas Hesychianas recepisse, quae vix uno alterove loco
ab editis dissentiunt; pendere igitur omnem rem criticam ex codice recen-
tissimo Laur. LXX, 14, chart. saec. XYI exeuntis, quem Christoferus (sic)
Rufus, professor Florentinus, Cosmo primo Mediceo, Etruriae principi,
dono misit (Praef. IV sqq.). Quod maioris autem est momenti, de-
prehendit in codice Palatino H. Hauptius, qui de eo egit in disserta-
tione Herrnae Vol. Xin p. 489 sqq. inserta, exeerpta inedita ex Demadis
%zm ScoSsxaTiai; oratione, quae folio 101 sic incipiunt: Outs taTpo; EfMts£pca;
SuvaTat QspawsCiffas tou; /.apovTa;, et folio 102 v. lin. 18 in haec verba
exeunt: STsp6<p6a^p.o? ysyovsv v\ 'EXkig -rfj? twv 07)[3ateov avatpsGstffrie;
xoXsw;, omisso in fronte auctoris nomine. Foliis contra 1-9 continentur
fragmenta iam edita eiusdem Demadis orationis.
Pag. 63, cod. 132, f. 1. Pro Vitae philosophorum dixeris rectius Vitae Sophi-
starum.
65, cod. 134, f. 293. Inter codices nondum exeussos, qui Cebetis tabulam
exhibent, videtur Palatinus noster Frid. Drosihnium fugisse, nuperrimum
Cebetis editorem (Lips. typ. Teubn. a. mdccclxxi, praef. p. VI).
67, cod. 138, f. 1 v. In codice insigni Vaticano 676 canon ille in Chryso-
stomum Toanni Euchaitensi adscribitur.
68, cod. 138, fol. 70 v. Scripsimus ubique, cum hic tum alias, Ioannes
Euchaita, mori obsequentes, etsi ex codicibus imprimis liturgicis com-
pertum iamdudum habebamus, rectius dici: Ioannes Euchaitensis vel
Euchaitorum metropolita. Nunquam enim in codicibus legitur pjTpoTro-
%tt%$ Eu^aiTfiv, sed Eu^a'i'Twv, a nominativo plurali neutrius generis xx
Eu^atTa. Vide in hanc rem librum insnriptum: Ioannis Euchaitorum
Metropolitae, quae ex codice Vaticano Graeco 676 supersunt, Ioannes
Bollig S. I. bibliothecae Vaticanae praefectus etc. descripsit, Paulus De
Lagarde edidit etc. Gottingae 1882, in aedibus Dieterichianis, p. 221,
not. 2, 5.
79, cod. 146, f. 205. Pro tffxupoTspw lege tff^upoTspw.
91, cod. 174, f. 285. Codices Neronis Philostratei, qui in Lucianeorum
operum syllogen fortuito delatus est, non plures invenit C. L. Kayserus
praeter Palatinum nostrum et Urbinatem 118 (Flav. Philostrati opera.
Lipsiae, typ. Teubn. a. mdccclxxi, vol. H, p. XHI).
154, cod. 278, f. 174 v. Scripturam ap^offrp. pro apy^crrp. praebet co-
dex ipse.
157, cod. 281, lin. 2. Leonardus Aretinus, ut nomen suum insereret, erasit
nomen prioris possessoris, quod recte animadvertit Wattenbachius in
libro: Anleitung zur Griechischen Palaeographie p. 51. Idem dicendum
est de codice 282.
162, cod. 288, f. 209. Pro verbis quod sabbato in S. Deiparam caniturlege
quod sabbato (sic cod., rectius tamen die XXI Martii) in S. D. canitur.
vel quinque vitas Hesychianas recepisse, quae vix uno alterove loco
ab editis dissentiunt; pendere igitur omnem rem criticam ex codice recen-
tissimo Laur. LXX, 14, chart. saec. XYI exeuntis, quem Christoferus (sic)
Rufus, professor Florentinus, Cosmo primo Mediceo, Etruriae principi,
dono misit (Praef. IV sqq.). Quod maioris autem est momenti, de-
prehendit in codice Palatino H. Hauptius, qui de eo egit in disserta-
tione Herrnae Vol. Xin p. 489 sqq. inserta, exeerpta inedita ex Demadis
%zm ScoSsxaTiai; oratione, quae folio 101 sic incipiunt: Outs taTpo; EfMts£pca;
SuvaTat QspawsCiffas tou; /.apovTa;, et folio 102 v. lin. 18 in haec verba
exeunt: STsp6<p6a^p.o? ysyovsv v\ 'EXkig -rfj? twv 07)[3ateov avatpsGstffrie;
xoXsw;, omisso in fronte auctoris nomine. Foliis contra 1-9 continentur
fragmenta iam edita eiusdem Demadis orationis.
Pag. 63, cod. 132, f. 1. Pro Vitae philosophorum dixeris rectius Vitae Sophi-
starum.
65, cod. 134, f. 293. Inter codices nondum exeussos, qui Cebetis tabulam
exhibent, videtur Palatinus noster Frid. Drosihnium fugisse, nuperrimum
Cebetis editorem (Lips. typ. Teubn. a. mdccclxxi, praef. p. VI).
67, cod. 138, f. 1 v. In codice insigni Vaticano 676 canon ille in Chryso-
stomum Toanni Euchaitensi adscribitur.
68, cod. 138, fol. 70 v. Scripsimus ubique, cum hic tum alias, Ioannes
Euchaita, mori obsequentes, etsi ex codicibus imprimis liturgicis com-
pertum iamdudum habebamus, rectius dici: Ioannes Euchaitensis vel
Euchaitorum metropolita. Nunquam enim in codicibus legitur pjTpoTro-
%tt%$ Eu^aiTfiv, sed Eu^a'i'Twv, a nominativo plurali neutrius generis xx
Eu^atTa. Vide in hanc rem librum insnriptum: Ioannis Euchaitorum
Metropolitae, quae ex codice Vaticano Graeco 676 supersunt, Ioannes
Bollig S. I. bibliothecae Vaticanae praefectus etc. descripsit, Paulus De
Lagarde edidit etc. Gottingae 1882, in aedibus Dieterichianis, p. 221,
not. 2, 5.
79, cod. 146, f. 205. Pro tffxupoTspw lege tff^upoTspw.
91, cod. 174, f. 285. Codices Neronis Philostratei, qui in Lucianeorum
operum syllogen fortuito delatus est, non plures invenit C. L. Kayserus
praeter Palatinum nostrum et Urbinatem 118 (Flav. Philostrati opera.
Lipsiae, typ. Teubn. a. mdccclxxi, vol. H, p. XHI).
154, cod. 278, f. 174 v. Scripturam ap^offrp. pro apy^crrp. praebet co-
dex ipse.
157, cod. 281, lin. 2. Leonardus Aretinus, ut nomen suum insereret, erasit
nomen prioris possessoris, quod recte animadvertit Wattenbachius in
libro: Anleitung zur Griechischen Palaeographie p. 51. Idem dicendum
est de codice 282.
162, cod. 288, f. 209. Pro verbis quod sabbato in S. Deiparam caniturlege
quod sabbato (sic cod., rectius tamen die XXI Martii) in S. D. canitur.