Strigel, Victorinus; Pezel, Christoph [Editor]; Melanchthon, Philipp [Oth.]; Harnisch, Matthaeus [Oth.]: Loci Theologici Viri Clariss. D. Vict. Strigelii: Quibus Loci communes reuerendi viri, D. Philippi Melanthonis illustrantur, & velut corpus doctrinæ Christianæ integrum proponitur. In vsum docentium ac discentium doctrinam, quæ est Ecclesiæ Christi propria ([1]) (Neapoli Nemetvm: excudebat Matthæus Harnisch, 1582) [VD16 S 9620]

_—_

τ Evtychis.

t

»4!


sita est imaginationi Epicureae,
quae extat apud Ciceronem in
personaBalbi i.de natura Deo-
rum,quo in loco StoicumDeum
vocatlaboriosum & miserrimu.


Secundus modus estprsdcnda Dei in beatis angelis &homk
nibus,

118 Nkstokiie
onere continens mundum. No
tamen per spatia locorum, qua-
1Ί moledifFusa,itavtin dimidio
mundi corporesir dimidius, &
inaliodimidiodimidius, atq;
itapertotum totus: ied in Colo
cxlo totusj&iniblaterra totus,
iolus,&nullo contentus loco, ied in se ipsb vbique totus. Et in
epist.j.Nouitvbique totus esTe,&nullo contineri loco, nouit ve-
nire recedendo, vbicrat, nouit
abire non deserendo,quo vene- Vniuersalis pratentia dicitur,
rat. quia secundum hanc Deus adest
omnibus creaturis, sine vlla ex-
ceptione, & adest non tantum efficacia, teu potentia, ied etiam ipsa
substantia.TestimoniadehocgradusuntEsaixvltimo, Cxhimse-
des mca,terrascabellum pedum meorum. leremiai 2.3. Ego caelum
& terram impleo,scilicet substantia & potentia. Sic Psalmus ijp.qui
pertinetadlocumdecreatione,(plendide philoibphatur de hac v-
niuersali pratentia,siue de vbiquitate Dei. Quo ibo & Spiritu tuo,
aut quo έ facie tuafugiam ?siateendero in caelum,tu illic es,si lestum
straueroin infernum, ecce ades: si sumtero pennas aurorae, &. ha-
bitaueroin extremis meis,etiam illic mantis tua deducet me.
Totus ille psalmus est philosbphica concio de prauisione Dei»
qua omnia cernit.de prouidentia,qua omnia sustentat&conteruat:
devbiquitateDei, qua omnibus rebus adest: demiranda fabrica-
tione corporis humani, &conseruatione vitae humanae. Atque hoc
loco obiter monendi sunt iuniores, de tribus modis, quibus res di-
cuntur esfe in loco. 1. Corpora sunt in loco circumscriptiue,qui*
superficies concaua corporis continentis ambit &. circundat con-
nexam superficiem corporis locati siue contenti secundum omnes
dimensiones. Hoc modo vinum estin vate aut cantharo. 2. Spiri-
tus, vt angeli boni &mali, & an imae rationalessunt in loco definiti-
ue, idest, nonitaincluduntursuperficiei, sicut corpora. 3. Solus
Deus estin loco repletiue, quia replet cadu &. terram & omnes crea-
turas in iis.Ita tamen in his eft repletiue, vt nullo loco asfixus, au.c
inclusus sit,sed sit totus in toto,&. in qualibetparte totus.