Epist. CrotiRobiani ad VHuttenum.
S P. D. Plura quærîs in epistola , rdpondebo per ordi*
nem.Primö scire vis quo inte animo sim : qualis sima«
mieitiæ cultor, clarior essetibi debet amor meus, quam
vel de me dubites. Crcscit cum aetate mecum fides,
® conflantia, integritas, obiervantia erga bonos, adversus
malos contemptus. Amavi te antea. Iam vero auxi
amicitiam charitate,Veneratione , religioneque sinccrx
mentis & Huttenum meum sané habeo inter fidos amicos io»
co primo , aut certe proximo« Concessit hoc mihi natu-
ra parens , ut favoris & benevolentiae principes in me dotes
dse cognoscam , quas in hunc usque diem tali integritate
cxpressi, ut neminem pœnituerit usum se firiile mea familiaritate.
Âmicos non habuisse semper inhonestum putavi. Cessisse vero
benevolentia 6c charitate , & turpe & indecorum duxi. Deinde
quamvis me natura facilem dementemque effinxerit : Volui tamen
in amicitia patanda parcus existere in parata vero & promptus & con-
ssans : Inde est ( nam per hoc ad alteram partem Epistolæ tuae
'Venio)ut poflquam in hanc solitudinem secessenm ad vcteresPhagos,
Oelidosque monteis, nihil ©miserim, quod ad rem ruirn pertinere
arbitrarer, Volui, vox mea tibi deser viret, & amicitia nostra tibi
esset propugnaculo.Sæpe cum patre,siepe cum nigricantibus con-
fodalibus honorifice de te sium loquurus. Frequenter addidi ili-
mulum, srequenter preces, Incidit aliquando sermo,ut vesiem
velle mutasle, credidisses, aut inctississe minas malè audientibus.
Scripsi eadem ad te binis verbosiffimis literis, imb Commentariis.
Unas commisi patri anno superiore. Cum nesc iremus plané
quibus oris terrarum jadarere. Nisi quod quodam rumoremo-
A x ueba-