DOI issue:
[Argvmentvm] III.
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.25948#0068
5 z ICoppe: Marcus non Epitomator Matthaei.
esse eo magis est mirandum, cum miraculum
aliud, de fcisfo templi aulaeo, quod tamen
proxime ad Iudaeos pertinebat, commemorare
non dubitauerit Marcus.)
Et haec quidem lingula li quam diligentissi-
me animo repetimus, in 'fotis locis num. 6. no-
tatis aliquod otnillarum a Marco, gentium, non
Judaeorum doctore, sententiarum consilium (il-
lud quidem: vt, ne e gentibus Christiani Iesu
merita salutaremque eius doctrinam ex Jpfms
confilio ad se non pertinere, suspicarentur, ca-
neret,) reperiri posle concedimus, quae vero in
lingulis reliquis momentis eiusdem instituti ratio
probabilis excogitari possit, non assequimur. Et
quid tandem videbitur
De vltirno praetermilTorum genere; iis ni-
mirum, quae ad ipfum Petrum Apojlolutn per-
tinebant, hancque ipfam ob caussam, tum Mar-
co ipfi Petri difcipulo et comiti, tum Romanae
ecclefiae, a Petro etsi non inssitutae, tamen
auctae et confirmatae, grauijfimae, quaeque fer-
itarentur dignissimae necefsario videri debebant?
Sunt vero haec:
i. De Petro obuiam veniente Iesu cum is ambu-
laret in mari, ab eodemque, cum in eo effet
vt aquis mergeretur, seruato, addita graui
oKiyoTU^ixg reprehenlione Matth, XIV, a8-
3>* # ^ - '
Inlignis locus de dignitate et vi Petro con-
cessa Matth, XVI» 1220.
3 .de