Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

Jan. Konynenburg

minimi., qui Jimpticiorem docendi rationem ccm-
sectabantur, et in eos, qui ad fdiotarum genera
■et vocabula f alutis doctrinam cogebant, acerri-
me inuehebantur, quosque conflat "perpoliendae
eius chrissianae religionis partis, quae vitam et
voluntatem regit, multo Jludiofwres, quam il-
lius, quae intelligentiam erudit, plurimisque
auctores fuisse, vt vtilius aliquid et popularius
in hoc genere mollientur. (Inssitut. Hiss. Ecclef.
Heimst. 1764. p. 848») Inuenit fine dubio
hanc theologiae formam ipfe fectae huiusce pa-
rens Arminius, et difcipulis fuis tradidit, ve-
rum digefjit, expoliuit, et in artem ve luti rede-
git princeps pofl hunc fcholae Arminianae nia-
gifler Epifcopius. (Ibid. p. 878-) Ille enim
erat, qui in veteri s. codice interpretando sanio-
ra iam principia posuit, nullaque in Mosaico in-
Aituto vitae aeternae promissa occurrere conten-
dit. Ille erat, qui cognitionem Dei innatam,
cui multi e schola Caluini quam maxime adhae-
rebant, vehementer oppugnauit, Deumque ta-
men ex rationis lumine cognosci posse, euiden-
ter demonstrauit. Ille erat, qui , in dijudican-
do liberi arbitrii dogmate, mentis humanae na-
turam haud duabus , atque a se inuicem diuerlis,
conssare facultatibus, intellectu nempe et vo-
luntate: hasce vero solummodo duas esse ope-
rationes , quas mens ipsa exserit, perspicue do-
cuit. Ille, qui doctrinam de persona ac morte
Iesu Christi multo leniori, quam vulgaris fere-
bat sententia, sensu explicuit. Ille, qui eorum,
quae