Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

ad consirm. rei. chr. verit. c. gentil. v/urp. 123
stianos furoris causa exstiterunt, vel excusare
saltim ipsam saeuitiam potuerunt, quo magis
ipsorum faUltate non detecta duitati non minus,
quam ipst Christianorum religioni ignominiosa,
multos ab amplectenda hac deterrere ac reuoeare
potuerunt q), eo magis, quod rei christianae
defensores susceperant, munus flagitare videba-
tur, vt declinandis iliis criminibus diligentissime
studerent, Ex permultis vero, quibus illis oc-
currunt, rationibus vna haec erat, vt, dum
eam praecipue religionis suae partem, quae ad
mores pertinet, exponerent , in Christianos cri-
mina illa cadere nullo modo posse ostenderent.
Theologiae vero Christianae gentilibus exponen-
dae locus illis inprimis per alterum criminum
illorum genus datus est, Tertullianus manife-
stiorum r) nomine duo maxime comprehendit,
quorum alterum facrilegii alterum laefae impe-
rato-
censendis , confutandis et retorquendis istis crimini-
bus vertatur, innumeri non soiuni loci sed vniueda
etiam inpvimjs argumentatio , quae prima Apolo-
getici adu. gentes capita percurrit, postulant, vJ:,
quod Cl. Flugge 1 c. p. 90. negare videtur, con-
cedatur. cf. Iujtin. M. Apol I. §. 3. p. 4.5. Ta-
tiani orat. §. 2$. p. 26?. Athenag. Legat. §. 1.2.3»
§. 31. P- 308. Ipsum rei exemplum vid. Eufeb»
H. E. 1. V. c. 1, p. i(5$. cf. Moshem. 1 c. p 243.
q) lujlin. M. A pol. II. §. 13. p 97. Di at. e. Trijpk.
§. xi. p. IU. Theophil, ad Autol, I, III, §. 4»
P- 382.
t) l c. c. 10. p. 39,