Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

is6 Eifenlohr: argumenta ab apolog. sec. II.
lis tantum prouocati in vtrinsque generis Apolo-
giis de religione sua dixerunt; ipsum etiam pro-
fecto , quod cum Christi docirina imbiberant,
alios a prauis erroribus ac superstitionibus auo-
candi, diuinaeque veriratis luce beandi stndi-
uni x'i doctorum munus eis non solurn in com-
ponendis illis prioris generis Apo!ogjis imposuit,
sed et mentem dedit, vt singularia ederent opera
huic scopo adcommodata.
2, Mirum autem quantum fallitur is, qui
ita ad legenda illa antiquitatis monumenta acce-
dit, vt speret, talem fere se inucnturum esse
Apologetices speciem, qualem nostra aetas po«
stulare videtur. Equidem nec timeo, ne talem
quaerat, qui, quae et aliarum Theologiae no-
strae partium a doctoribus veteris eccleilae tra-
ctatarum species , et quae iplius Apologetices
natura et origo sit, paululum perpendit. Tan-
tum enim abest, vt ibi aliquod in formam disci-
pdnae redactum reperias, vt, quod ad materiam
prioris generis Apologiarum attinet, longe ma-
xima pars eorum, quae illis continentur, de-
fendendae et probandae religionis nostrae veri-
tati, atque diuinitati siue Apologeticae str. sv d.
plane non inseruiat y). Ipsis vero iis in locis
librisqne, vbi de ipsa religione nostra agitur,
Apo-
x) Iuft. M, ApoL II, §. 1. p. 38. not. a. §. 14. p, 98,.
Tei tuli, ad Scap. c. 1. et 3.
y) cf. S. V'. PI-ANCK 1. C. p. 399.