Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

Leisici obferuatioties
ipfos? e textus verbis elici queat. Facilius {al-
tem apparere inihi videtur illud, si verba ista
pro posita faciamus, ita, vt substaii*
tiuum T' prorsus redundet, merumque sit assixi
fulcrum. Conf. Hos. I, i. i Par. VI> 16. XXIV,
iy. KC. I, 12.
Vr, 6.
Haesitanit Illustris MicHAEtrs in explicanda
altera huius commatis parte. Quodsi recepta
lectio "ipSn seruanda essiet, verbum masculi-
mim, quod propter generis diuersitatem cum
feminino “Tibi coni ungi potu i Ile negabat, ad
PHD referendum locumque ita reddendum cen-
suit : Haec esi vrbs, cuius vniuerfum punitur*
Mutanda autem foret vel tunc Masoretharum le-
ccio, quum nho secundum vulgarem interpun-
ctionem ad sequentia ranpa pertineat.
Neque ipsi auctori satis se probauit isia interpre-
tatio; plures enim simul proposuit emendationes.
Facillima quidem est, qua punctis mutatis loco
praeteriti Hoplial imperatiuum formae Hiphi!#
“IpSH, hostes allocuturum efficit; obstat Vero
illi, quod in ipso hoc versu plurali imperatiuo-
rutn ad hostes referendorum numero vsus pro-
pheta, si nonum iisdem dare voluisiet manda-
tum , TPpEJTl sane scripturus fuisiet. Neque
vlla codicum antiquafumue versionum auctorita-
te nititur ista lectio, qua quidem reliquae duae,
quas Michaglis attulit, saltem non omnino ca-
rent. Alexandrini enim haec habent; w 7sotos