Sylloge commentationum theologicarum (2.1801)

LXX linguarum peritis. 33^
debuisient Graecorum Latinorumque seriatis, i si
quibus iam solis prope lima omnis ingenii atqua
rationis reddebat, animum perpolire, nec quas
vel ipsi illi, vel barbari, persae, Chaldaei, de
Deo rebusque diuinis, de virtute et vitiis, sa-
niora statuerent ac praeciperent, negligere. Ita
futurum erat, vt et in sacris seriptis suis, quid
credendum, agendum sperandumue proponere-
tur, line aberratione perspicerent, reque ipsa,
quanto vsui linguarum et Philologiae omnis seria
exercitatio ad sublimiora et sanctiora Hudia es-
sent, experirentur. Haecsunt, vt ludaeorum
verbis vtar, vera fila illa, ex quibus magni mon-
tes pendent.
§. XV. Verum Magistri ludaeorum elemen-
ta ista linguarum et humanitatis vna cum ^hi-
losophia saniore, non neglexerunt tantum prae
llupida ignoratione meliorum, sed et arroganti
quodam et stolido comtemtu infra se putarunt
elTe. Cuius quidem rei, li non iam haberemus
Iosephum auctorem, hoc certe neutiquam fallax-
argumentum sussecerit, quod i J sententiam ver-
> borum
i) Sensum historicum seu proprium cum corpore, my-
ilicum cum anima legis comparant, vide Menaflest
Ben Ifrael in Conciliatore Exod. Quaelt XL. ex
Zohar. Guil. Surenlmfium iu libro
p. 60. Eodem spectant iniquae comparationes Scri-
pturae cum Misna et Gemara. Pleraque etiam
omnia seripta recentiorum allegoriis abundant, pau*
ca literalem sensum eruunt, quo speetat Aben Esrae
sanior comparatio, sensum literalem cum corpore*
3, X alie-»