Sylloge commentationum theologicarum (3.1802)

i

Keil: de definiendo tempore
et aliis quibusdsm ablegatus. Verum ii quo
exemplo doceri poterit, quantum hermeneutica
traditio omni tempore apud interpretes valuerit,
ex hoc profecto luce clarius id.iritelligi polle ar-
bitramur. Nisi enim Interpretum praecipua do-
ctrinae laude florentium auctoritas alios mouis-
set, vt hanc sententiam et ipli sequerentur, vix
nobis persundere possumus, omnes Fere, quot-
quot hunc locum tractarunt, in ea defendenda,
tanquam in re cert illima, tam miro exemplo
fuisse consensuros. Tantum enim abest, vt vel
leuisiimum iilius itineris Hierosolymitani, de
quo Act. XV. sermo est, vestigium hic-occurrat,
vt multa potius adlint, quae de illo cogitare vix
ac ne vix quidem patiantur. Neque enim vel
occationis itineris illius, quam Lucas Act. 1. 1.
commemorat, vel decreti illius n obi lilii mi in Syn-
odo Hierosolymitana ab Ap oho lis facti et a Pau-
lo etiam probati, vlla mentio iniicitur, sed talia
adeo traduntur, quae cum vtroque aperte viden-
tur pugnare. Cum enim Lucas quidem illius
itineris causam a coetus Christianorum Antioche-
ni diserto aliquo decreto repetat, ex quo ad
componendas controuersi-as a Christianis quibus-
dam ex Iudaea profectis super circumcisionis to-
tiusque legis Mosaicae obseruandae necetlitate
motas, Paulum et Barnabam vna cum aliis qui-
busdam Hierosolymam mittere conhituisiet; Pau-
lus contra illuc se profectum esse dicit v.&rci
dnoKolhvfsiv, Haec vero slue Paulo ipsi siue
aliis