Sylloge commentationum theologicarum (4.1803)

Xi4 Wois: de agnitione ellipfeos
que ad rem praeseritem transtulerit, sion haere-
bit profecto, aut ossendet, cum innumera fere
ellipseos exempla apud principes graecorum g),
iatinorumque h) scriptorum deprehenderit.
Haec
iret, peccajje indiceturConser,sisse h. 3. Vir im-
mortalis reperitur Longino, seueriffimo orationis
iudici, et, sicut ipse fatetur, ro7s nTalcr/uet-
on> upiaKOufWp, qui scriptorum caeteris rebus pro-
babilium atque elegantium u/uxot^uutix sxxjix pa„
riter ac nx^cgdtfxur» di upiXuxv •nuotvwtyy.h» non
solum condonanda, sed etiam laudanda esie ceniuit
in libro <rctgt hpxs c.XXXUl, p. ig'5. edit. Meri,
g") Quanta apud hos talium exemplorum copia et va-
rietas obueniat, notiilrmo docuit Lambertvs Bos
libello de eUipjibus grascis, cuius editio octaua nc-
uis obseruationibus Christ. Beked, Michaelis
aucta prodiit Halae 1765. Quas quidem eljipses
in quouis sermonum libro:uinque graec. genere fre-
quenter vsurpatas, et omnibus huius linguae dia-
lectis communes fuisfe, euidenter osfenderunt Apol-
xonivs Alexandkin. de Sqntaxi orationis Lib.
311. Sect. 32. p. 285. (edit. Sjlburg. Francof.
1590.) et Mich. Maittairivs de dialectis linguae
gr. (edit. Io. FriU. Reizii, Magae Comit. 1738.)
h) Ad hos quod attinet, conferri possunt Scioppivs
in lib. cit. p. E 3 5. Sanctivs in Mineru. locc. citt.
et Perxzonivs ad eius lib. I. c. 13. p, 91. vbi
Hic contra Vtsimmi asserit, totam fere linguam lu.
tinam ejje ellipticam, atque vix vUam fententiam ma~
ivrem fine ellipji proferri: quae assertio num cmv«
ngssiuis comprobari queat, equidem non ausim de-
finire. De vetuitiiTimis saitem Latinis aliter judicat
lo. P^rid. Gronovivs in obseruatt. Jib. II. c. 24,
p. 317. (edit. Flarner, Lips, 1755..) vbi notat, i 1-
ie."