legislationis et inftitut. &iv. 13
rum librorum, ita et sacrorum auctoritas du-
plicem habere potest obligandi et commouendi
vim : aut, vt fcripto obediatur Q , etiam non-
dum intellecta aut probata sententia, quae est
auctoritas nomothetica et despotica; aut vt fen-
tentia cognofcatur, quam quisque deinceps li-
bere diiudicare et sequi posiit, quae auctoritas
didactisa et paedevtica vocari potest. Illa opus
habemus, vt alios, hac vt nos ipsos, iudicando
et agendo, sequi discamus. Et quemadmodum
omnes libri, e quibus artis aut disciplinae cu-
iusdam praecepta discimus, ab initio auctorita-
tem apud nos habere solent nomotheticam, post-
ea vero, vbi adoleuit iudicium studiumque, di-
dacticam, illa saepe firmiorem: ita idem vsu
venire potest in libris sacris earumque auctori-
tate publica. Horum librorum vsus publicus,
ab initio solet esse seruilis, h. e. auctoritati no-
motheticae respondens. Sed transire potest in
liberalem, si non amplius scriptum publice in-
culcatur, sed explicatur et commendatur sen-
tentia (scopus summus); quod quidem fieri de-
bet accommodate ad culturam et vsum aetatis
prae-
s) Liceat hic monere, scriptum veteribus Latinis
idem esse , quod nobis der Buthflabe, der bmhjlab-
liche lnhalt, eoque sensu vocabulum opponi fenten-
ti ae (dem Geijle, Ztvecke,) v. c. legis, testamenti.
Vide ex. c» Auctor, ad Herennium, II, c. 9-it*
Ciceron. de Innent. II, c. 42-48- cet. Hic vocis
vsus, quem Lexica fere negligunt, apud recentio»
res minus frequens est.
rum librorum, ita et sacrorum auctoritas du-
plicem habere potest obligandi et commouendi
vim : aut, vt fcripto obediatur Q , etiam non-
dum intellecta aut probata sententia, quae est
auctoritas nomothetica et despotica; aut vt fen-
tentia cognofcatur, quam quisque deinceps li-
bere diiudicare et sequi posiit, quae auctoritas
didactisa et paedevtica vocari potest. Illa opus
habemus, vt alios, hac vt nos ipsos, iudicando
et agendo, sequi discamus. Et quemadmodum
omnes libri, e quibus artis aut disciplinae cu-
iusdam praecepta discimus, ab initio auctorita-
tem apud nos habere solent nomotheticam, post-
ea vero, vbi adoleuit iudicium studiumque, di-
dacticam, illa saepe firmiorem: ita idem vsu
venire potest in libris sacris earumque auctori-
tate publica. Horum librorum vsus publicus,
ab initio solet esse seruilis, h. e. auctoritati no-
motheticae respondens. Sed transire potest in
liberalem, si non amplius scriptum publice in-
culcatur, sed explicatur et commendatur sen-
tentia (scopus summus); quod quidem fieri de-
bet accommodate ad culturam et vsum aetatis
prae-
s) Liceat hic monere, scriptum veteribus Latinis
idem esse , quod nobis der Buthflabe, der bmhjlab-
liche lnhalt, eoque sensu vocabulum opponi fenten-
ti ae (dem Geijle, Ztvecke,) v. c. legis, testamenti.
Vide ex. c» Auctor, ad Herennium, II, c. 9-it*
Ciceron. de Innent. II, c. 42-48- cet. Hic vocis
vsus, quem Lexica fere negligunt, apud recentio»
res minus frequens est.