2g Nitzsch: de discrimine
Sic enim significat, Deum non ex mero lubitu
homines benigne iudicare et gubernare, sed ex
amore perfectionis in humanam naturam caden-
tis, et ad hanc ipsam inter homines promouen-
dam (XVH, 21-23.); quae est causa gratiae
diuinae moralis. Huius vim quisque sentire
potest, qui illa cognouerit, etiamsi multum ad-
huc abiit, vt eam perspicue intelligat. Ean-
dem rem innuere videtur Iesus eo, quod se ho-
mine natum simpliciter, siue hominem xar’ ej~c-
yY\v, appellare solet, atque hunc hominem Fi-
lium Dei agnosci vult, (Matth. XVI, 13. 16.
17.) consirmans, eum quidem iam in coelo ver-
sari, sed in his terris quoque illustrandum
Filium Dei publice declarandum esie, et decla-
ratum iri. Io. III, 13. 14. XII, 23. XIII, 31.
32. Haec enim appellatio significatum admittit
hominis perfecti s. hoc nomine digni, qui signi-
sicatus a nullo loco, vbi ea legitur, plane alie-
nus, in nonnullis e) etiam valde commodus,
immo necessarius videbitur. Et quicquid sta-
tuas de his locis, fatendum tamen erit, nomen
illud
e) In perfectum hominem conuenit, vt e. c. superior
sit legibus asceticis, nec iis teneatur, Matth II,
28.; vt iudex reliquorum omnium sit, Io. V, 27.
quoniam exemplum eius iustam de reliquis judi-
candi normam praebet. Vtrumque autem tribui-
tur in illis locis ri£ wy rov uvSpuxov. Adde VI,
27. 53. vbi eundem, vitae spiritualis causa, quaii
i» succum et sanguinem conuertsre iubentur. Si-
gnisicatur vsus doctrinae et historiae eius moralis.
Sic enim significat, Deum non ex mero lubitu
homines benigne iudicare et gubernare, sed ex
amore perfectionis in humanam naturam caden-
tis, et ad hanc ipsam inter homines promouen-
dam (XVH, 21-23.); quae est causa gratiae
diuinae moralis. Huius vim quisque sentire
potest, qui illa cognouerit, etiamsi multum ad-
huc abiit, vt eam perspicue intelligat. Ean-
dem rem innuere videtur Iesus eo, quod se ho-
mine natum simpliciter, siue hominem xar’ ej~c-
yY\v, appellare solet, atque hunc hominem Fi-
lium Dei agnosci vult, (Matth. XVI, 13. 16.
17.) consirmans, eum quidem iam in coelo ver-
sari, sed in his terris quoque illustrandum
Filium Dei publice declarandum esie, et decla-
ratum iri. Io. III, 13. 14. XII, 23. XIII, 31.
32. Haec enim appellatio significatum admittit
hominis perfecti s. hoc nomine digni, qui signi-
sicatus a nullo loco, vbi ea legitur, plane alie-
nus, in nonnullis e) etiam valde commodus,
immo necessarius videbitur. Et quicquid sta-
tuas de his locis, fatendum tamen erit, nomen
illud
e) In perfectum hominem conuenit, vt e. c. superior
sit legibus asceticis, nec iis teneatur, Matth II,
28.; vt iudex reliquorum omnium sit, Io. V, 27.
quoniam exemplum eius iustam de reliquis judi-
candi normam praebet. Vtrumque autem tribui-
tur in illis locis ri£ wy rov uvSpuxov. Adde VI,
27. 53. vbi eundem, vitae spiritualis causa, quaii
i» succum et sanguinem conuertsre iubentur. Si-
gnisicatur vsus doctrinae et historiae eius moralis.