Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

in interpretatione libb. facr.

37

t), sed narrationis etiam breuitas in libris hi-
storicis aeque imponit, vti Numer. XX, 26. vo-
ces ad verb. S]DN ^ ex initio v. 24.
re-
stipulatus, sensum dictionis tropicae b. I. luculenter
iiiustrauit.
0 Plerique enarratores buius carminis in eo quidem
consentiunt, vt praecedentes voces ad
finem commatis repeti velint, et verbo
etiam ad nom, ITT1 relato, significatum laedendi
s. nocendi tribuant; sed alii alios modos laesionis
i. noxae, a luna noctu metuendae, constituunt,
quorum praecipui nuper in examen vocati suut ab
Exc. Gvrljttio in animaduerj] ad auctor. vett.
(in Sqlloge Conmientatt Theol. cura S. Ven. Pottii
et Clar Rvpekti editt. Vol I. p. 337- feqq ) Pro-
posuit ibi Vir Doctislimus duas alias explanandi
huius hemistichii rationes, quarum altera et ipsa
repetitionem voc. comprobat, et lu-
nae hactenus nocturnam noxam adscribi ponit, qua-
tenus, praesertim peregrinantibus, lumen siuum pla-
ne condat, altera vero verbum excidisfe in fine
coniicit, quod notionem illujlrandi, exhilarandi,
lucendi contineat, siue sit TpN , siue
siue , siue aliud quid. — Nnm vero haec
duplex ratio reliquis sit simplicior, equidem dubi-
tare me fateor, salua laude, illis animaduersioni-
hus reddita ab III. Eichhornio in biblioth. literat.
bibi. T. X. P. 933- Liceat mihi adscribere notu-
lam Dof.derlini ad h. 1. (in Scholiis in libros
V* T. poeticos, p. 131.) ab Interpretibus recentis-
simis neglectam. ”Poetice, inquit Ilie, luna lae-
dere hominem dicitur, fi quis nocturnis, periculis as-
sicitur. Senfius facilis: fiub tutela diuina incolumis
eris , siue diu, fime noctu verfieris in periculis'P —
Mo-