Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

quaedam euangeliorum loca. 87
diu retenturi, sed mox iterum amisfuri (uo 3rr
<7£Tca) a) et oblituri e slent, quin, propter in~
scientiam vel primorum elementorum, haud
capaces sunt huius generis insritutionum, (quia
y h&OTGU a.vTOisyvuvoti tcl juvzrigix v. 11.) Hanc
ipfam ob caufam (addit iam Iesus v. 13.) per
parabolas tantum edocere illos pofsum de (tvzr *
£ic:s tyjs sisttriKeias twv y^ocvwv, quia, quae est
eorum ruditas et hebetudo, non intellecturi ea
efsent, si aperte ac sine imaginibus ipsis trade-
rentur. (ori sIheTiovTES y (3/\?7ry^;, y.cu caxaov-
Tc? ar, 0M28O-1) 80S <7VVliSt7l').
Ex Matthaei igitur relatione Iesus eo con-
silio parabolis vti se in multitudine instituenda
dicit, vt imbecillitati horum hominum succur-
rat, quibus veritates, quas dicunt, abstractae
nulla alia quam hac methodo tradi ita posiint,
vt
785 )> et *Xslv Per metonymiatn pro consequi (cf.
Ven. Schlevsneki Lex. N.T. s. v. nro 4)»
vt sensus sit: was er etwa audi irgenii einmal er-
latigen mag. '
a) ApSycttroci — non per vitn humanam, aut decre-
tum Dei punientis, sed per rerum natur uni, ira vt
metonymice positum sit pro amittet. Metaphora
petita videtur ab homine omnino paupere, (os zv.
qui, si quando consequatur aiiquid, (0
hoc non reponere, et diu possidere, nec opibus
augeri (^xsptaaeottj^ou') potest , sed in vsus neceffa-
rios statim consumere debet, itaque per rerum sua-
rum naturam orbatur (otpbr^erui) illico iterum iis,
quae momento quodam tenueiat.