Sylloge commentationum theologicarum (8.1807)

r i8 Siiskind: symbolcte ad illustv.
quebatur: vofjtcv, quatenus a Marcione contem-
nebatur, a Cbristo commendari, sed id modo:
contineri etiam in vofxoo praecepta eiusmodr,
quorum argumentum consentiret cum praece-
ptis verae, atque a Christo traditae religionis ;
id quod nec negabat, nec negare poterat Mar-
ciori. — Luc. XVI. J<5. egregie cum eiusdem
opinionibus consentiebat, si ad verba: o vogiog
noti oi 'K^oCpyiTOti Iooctwz subintelligeret —
non Trgof^rgucrav 7rr^i ryg stourihetcig th Seu,
sed — TiO-ciV, (ita, vt diceret Iesus; se iam fi-
nem facturum illorum auctoritati), atque lo-
cum omnem (nam et v. 17. retinuisle videtur,
certe nec a Tertulliano, nec ab Epiphanio omi-
sisse dicitur) de abroganda legis Mosaicae, qua-
tenus eiTet Mofaica (v. 16.), minime vero
(v. 17.)» quatenus moralia contineret praece-
pta, auctoritate interpretaretur; id quod face-
re illum pofcuiiTe, nemo negauerit, qui memi-
nerit, interpretationem hanc eandem fere esse,
quam nosrra aetate secutus est magni nominis
Theologus S. R. Pavlvs (Comment. T. II. ad
h. 1.) — Nec Luc. XVI. 29. erat, quod ho-
norificum Abrahami de Mose ac Prophetis iudi-
cium deleret ex suo Euangelio, dummodo ne-
garet, indicium hoc ad doctrinam, quam Chri-
skis parabola hac proponenda iniungere volue-
rit, pertinere, ac ssimiliter vt de alio loco sii-
pra obseruauimus) diceret: recte notari Indaeos,
diuitis fratres, qui ne luis quidem Prophetis,
quos tamen diuinos haberent, obsequerentur. —
De-